Nusantara Tradhisional

Pantun mujudake salah sawijine geguritan lawas ing kasusastran Melayu kang nduweni pola khusus. Pantun dumadi saka patang larik ing siji bait, kanthi rima a-b-a-b. Rong larik kapisan diarani sampiran, dene rong larik pungkasan minangka isi kang isine piweling, pitutur, utawa wedharing rasa pangrasa.

Pantun nduweni makna kang jero amarga nggambarake kawicaksanan, moral, lan nilai-nilai budaya sajrone uripe manungsa. Sawetara makna sing bisa dijupuk saka pantun yaiku:

1. Media Pangirim Pesen
   Pantun menika dipunginakaken kangge ngandharaken pitutur utawi pamrayogi kanthi cara halus saha artistik, saengga pesen ingkang dipunandharaken langkung gampil dipuntampi.

2. Pangilon Kearifan Lokal
   Pantun mujudake nilai-nilai lokal kang mulangake bab tata krama, sesrawungan sosial, lan adat istiadat kang lumaku.

3. Wedharaning Pangraos
   Pantun menika asring dipunginakaken kangge ngandharaken raos tresna, kangen, utawi sedhih, kanthi basa ingkang endah saha metaforis.

4. Sarana Hiburan
   Kajawi fungsinipun minangka piranti komunikasi ingkang ngemot pesan moral, pantun ugi gadhah peran ing kagiyatan kesenian tradisional lan hiburan, kadosta ing dolanan puzzle lan acara tradhisional.

Kanthi struktur kang prasaja nanging nduweni makna, pantun mujudake warisan budaya kang tetep dilestarekake minangka perangan kang wigati ing sastra Nusantara.