สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

ช่วงนี้รู้สึกร่างกายต้องการการบำบัดจากทะเล รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ไปทะเลนานมาก จนเกือบจะจำไม่ได้ว่าครั้งล่าสุดไปมาเมื่อไร เข้าไปดูที่เฟสบุ๊คมันแจ้งว่าเมื่อ 2 ปีที่แล้ว โอ้แม่เจ้า!!! นานขนาดนั้นเชียว ด้วยความที่ว่าทะเลอยู่ใกล้แค่ปลายจมูกจะไปเมื่อไหร่ก็ได้ ไอ้คำว่าไปเมื่อไหร่ก็ได้ ก็เลยไม่ได้ทะเลมาร่วม 2 ปีแล้ว 5555

เคยใฝ่ฝันและมีแรงบันดาลใจอยากจะไปเที่ยวแถวๆ ทะเลแถบอันดามัน เมื่อก่อนบัวจะติดอ่านนิยายมากๆ อ่านแล้วก็มโนตัวเองเป็นนางเอก อยากจะไปติดเกาะกับผู้ชายหล่อๆ สักคน 5555 พอเห็นแพคเก็จทัวร์ท่องเที่ยว วิวสวยๆ หาดทรายขาวๆ น้ำทะเลใสมองเห็นฝูงปลาตัวเล็กว่ายวนนักท่องเที่ยวเต็มไปหมด ทำให้ตื่นตาตื่นใจ ยิ่งทำให้อยากไป แต่พอได้มาอยู่จริงๆ กลับกลายเป็นว่าไปแค่ช่วงแรกๆ ค่ะ คือช่วงที่กำลังเห่อทะเล ก็เด็กบ้านนอกอ่ะนะ ที่บ้านก็จะมีแต่ภูเขา น้ำตก แบบว่าไม่เคยเห็นทะเลไง อยากจะใส่บิกินี่สวยๆ นอนอาบแดด ซึ่งก็ไม่ดูตัวเองเล้ย...ดำจะเป็นถ่านอยู่ล่ะ ถ้าอาบแดดสงสัยคงเหลือขาวแค่ลูกกะตา 5555 พอเห็นทะเลแล้วระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ ตอนนี้ก็ได้ติดเกาะภูเก็ตกับปู้จายสมใจแล้ว ฮิ้ว....

ทุกวันนี้การจะไปเที่ยวทะเลยกลายเป็นเรื่องยากสำหรับครอบครัวของบัวไปแล้ว เพราะคุณสามีชอบทำตัวเป็น กบจำศีล อยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหน ถ้าจะได้ไปจริงๆ ก็คือญาติของนางมาเที่ยวที่ภูเก็ต แล้วต้องดูแลแทคแคร์ญาติ อันนี้ถึงจะได้ไป แต่บางครั้งก็ไม่ได้ไปนางบอกงานยุ่งให้เราไปเที่ยวกับพี่สาวนางแทน

อย่างเช่นโพสต์นี้ พี่สาวสามีเดินทางมาเที่ยวเมื่อ 2 ปี ที่แล้ว บัวถึงได้มีโอกาสมาทะเล วันเดียวเที่ยวรอบเกาะ เลยก็ว่าได้ เริ่มต้นที่ราไวย์ ไปทานข้าวก่อนเพราะที่นั่นมีพวกกุ้ง หอย ปู ปลา ที่ชาวประมงหามาขายสดๆ เราซื้อจากชาวประมงโดยตรงแล้วก็เอาไปให้ที่ร้านอาหารเขาปรุงเป็นอาหารให้ ทางร้านส่วนมากจะคิดราคาเมนูละ 100 บาท กินได้เต็มคราบเพราะเรามีสปอนเซอร์ ไม่ต้องกลัวกระเป๋าฉีก 5555 จากนั้นก็ขี่รถเลียบชายหาดไปเที่ยวแหลมพรหมเทพ ยาวไปถึงหาดกะตะน้อย เป็นหาดเล็กๆ ที่สวยมาก หาดทรายละเอียดราวกับแป้งเด็ก น้ำงี้ใสแจ๋วปานกระจก นักท่องเที่ยวไม่มากเท่าไร คลื่นทะเลไม่ค่อยแรง เล่นน้ำสนุก

ปกติเคยว่ายแต่น้ำในคลองแถวบ้าน แต่พอไปทะเลเจอคลื่นว่ายไม่ค่อยได้ เคยคิดว่าทำไมแค่คลื่นคนถึงว่ายน้ำกลับเข้าฝั่งไม่ได้ เคยเจอกับตัวเองคลื่นแรงมากจะรีบขึ้น แต่ขึ้นไม่ได้พอคลื่นซัดมาแรงๆ จะบังคับตัวเองไม่ได้ก็จะลอยไปตามคลื่น พอมันม้วนกลับลงทะเลก็จะดึงเราลงทะเลไปด้วยอันตรายมาก ซึ่งตรงไหนคลื่นแรงทางหาดเขาจะปลักธงสีแดงไว้ เตือนนักท่องเที่ยวไม่ให้เล่นน้ำบริเวณนั้น ต่อให้ว่ายน้ำเก่งแค่ไหนก็สู้แรงคลื่นไม่ได้ นักท่องเที่ยวที่ไม่เชื่อฟังคำเตือนสังเวยชีวิตมานักต่อนักแล้ว

ถ้าบัวไปกันเองกับครอบครัวเล่นน้ำไม่เกิน 2 ชั่วโมงกลับบ้าน แต่นี่ไปพี่สาวสามีเล่นน้ำกันจนถึงเย็น อยู่จนเห็นแสงสุดท้ายของวัน คือสวยมาก สถานที่เดียวกันเวลาต่างกันไม่ถึง 20 นาที ดูพระอาทิตย์กำลังไล่เฉดสีบนท้องฟ้า ทำให้ฟ้าเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายพระอาทิตย์ตกน้ำ พวกเราก็เดินทางกลับ ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่มีความทรงจำดีๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....

Posted using Partiko Android