DAMAI LAN PEACE

Perang ndadekke kasangsaran kanggo kutha ing anyar, skala luwih kejem. Ora ana tembung sing bisa diucapake dening sapa wae kanggo mbalekake wong sing wis tiba. Perang mujudake prastawa kang bakal mewarnai sejarah urip lan peradaban manungsa ing bumi iki. Prastawa perang biyasane kedadeyan amarga ana pasulayan antarane rong pihak sing ora gelem nggegirisi. Dadi kepentingan politik, ekonomi, sosial lan liya-liyane. Perang Donya minangka perang kanthi skala gedhe lan nglibatake akeh negara ing donya sing tekan antarane bawana nganti aliansi militer. Perang donya wis nyebabake akeh kerugian lan owah-owahan ing jaman menyang globalisasi. Perang pecah ing pirang-pirang negara lan nyebabake nyawa lan efek samping liyane sing ora bisa diitung. Wilayah kutha dadi papan anyar kanggo angkatan bersenjata perang. Kutha-kutha uga dadi panggonan kanggo para korban perang sing ngungsi. Kutha sing dadi sasaran rudal lan rentetan peluru dirusak, urip ing kana dibuwang kanthi paksa. Kutha-kutha ing ngendi para korban konflik ngungsi mesthi kena pengaruh saka stabilitase. Kahanan iki bisa nduwe pengaruh jangka panjang, malah bisa nuwuhake konflik anyar ing mangsa ngarep. Sawise kabeh, kutha minangka benteng kekuwatan negara. Minangka pusat aktivitas politik, industri, ekonomi lan komersial, komunikasi, lan budaya, kutha dadi pusat jaringan transportasi. Kutha nawakake target sing luwih gampang dikontrol tinimbang ngamanake wilayah deso gedhe ing pinggiran wilayah negara. Sapa sing nguwasani sawijining kutha, utamane kutha utama lan ibukutha, mesthi dadi panguwasa negara. Akeh ramalan sing muncul yen perang donya wis cedhak. Kayane ora ana papan sing aman ing bumi iki saiki.