ပ်က္စီးလာေသာျမန္မာ့ႏွလံုးသားမ်ား (ရင္ထဲကစကားမ်ား-၁)

ကြၽန္ေတာ္စာေရးမည္ဆိုေတာ့ ဘယ္ကစေရးရမည္မသိ။ေျပာျပခ်င္တာေတြကလည္းအေတာ္မ်ားသည္။ သို႔ျဖင့္ စဥ္းစားရင္း အေၾကာင္းအရာတစ္ခုေပၚလာသည္။ အထက္ပါေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္သည္ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာအျဖစ္အပ်က္မွ ရလိုက္ေသာ အသိႏွင့္အေတြးအျမင္မ်ားကိုမ်ွေဝလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဦးစြာဆိုရပါက ကြၽန္ေတာ္သည္ ျမန္မာ့ဂီတ၊ သီခ်င္းမ်ားကိုလြန္စြာႏွစ္သက္သူျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတန္းထဲတြင္ အတန္းခ်ိန္အားလ်ွင္ facebookၾကည့္သူကၾကည့္၊ စကားေျပာသူကေျပာ၊ ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္သူကၾကည့္၊ သီခ်င္းနားေထာင္သူကနားေထာင္နဲ႔ဆူညံေနတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္းကြၽန္ေတာ့္အႀကိဳက္ တြံေတးသိန္းတန္၊ မာမာေအး စသည္ျဖင့္နာမည္ေက်ာ္ အဆိုေတာ္ႀကီးမ်ား၏ သီခ်င္းကိုဖြင့္သည္ေပါ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ အျခားသူမ်ားဆီက ႐ုတ္တရက္မိုးၿပိဳသလို ေ႐ွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ၾကားလိုက္ရတာက နင္ဘာသီခ်င္းေတြဖြင့္ေနတာလဲတဲ့။ ေၾသာ္ျမန္မာလိုဆိုထားေသာ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးကဆိုထားေသာ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္သယ္ေဆာင္လာေသာျမန္မာ့ဂီတကို သူတို႔မသိေလေရာ့လားလို႔ထင္မိသည္။ ေနာက္ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားက ေတာသီခ်င္းႀကီးတဲ့။အိပ္ခ်င္တယ္တဲ့။ ရင္ကိုေဖာက္၍ႏွလံုးသားကို အပ္မ်ားစြာျဖင့္အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာထိုးႏွက္သည္ထက္ပို၍နာက်င္ခံခက္ေစေသာစကား။ ခ်က္ခ်င္းပင္အိပ္ခ်င္သြားသည္တဲ့။ခုနမွဆူညံေပြလီစြာ နားမခံသာေအာင္ဖြင့္ထားတဲ့ DJတို႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွဝင္ေရာက္လာေသာသူတစ္ပါးတို႔၏ဂီတကိုအရသာခံနားေထာင္ျပီးအထင္ႀကီးတတ္သေလာက္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဂီတကိုအထင္ေသးလြန္းမကေသးေနၾကရပါသနည္း။ ဤသည္မွာ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ကပ္ၿငိေနေသာ စိတ္ေရာဂါ။ ဤစိတ္ေရာဂါဝင္ရျခင္းကိုအေျဖ႐ွာၾကည့္ေသာ္ ေခတ္မွီခ်င္လြန္းေသာ၊ ႏိုင္ငံတကာရင္ေဘာင္တန္းခ်င္းလြန္းေသာစိတ္ေစစားခ်က္မ်ားထဲမွ ေပၚထြက္လာေသာစိတ္ေဝဒနာဟုပင္ထင္မိသည္။ယခုအခါ ယခင္ကထက္အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၊ အျခားေသာအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား အဆီးအတားကင္းစြာျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ဝင္ေရာက္လာသည္။အထူးသျဖင့္ ကိုရီးယားယဥ္ေက်းမႈေပါ့။ ထိုအခါျမန္မာမ်ိဳးဆက္သစ္အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ျမန္မာလိုထက္ကိုရီးယားလိုလွခ်င္လာၾကသည္။ ျမန္မာ့႐ိုးရာအဝတ္အစားဝတ္ရသည္ကိုပင္ ေခတ္မမွီဘူးဟုျမင္လာသည္။ အမွန္က ေခတ္မွီသည္မမွီျခင္းႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈသည္လားလားမွမဆိုင္ေပ။ ယဥ္ေက်းမႈသည္မိမိတို႔လူမ်ိဳး၏ သမိုင္းေၾကာင္း၊ စာေပ၊ လူေနမႈစ႐ိုက္တို႔၏ ျပယုဂ္။ လူမ်ိဳးတိုင္းထိန္းသိမ္းအပ္ေသာအေမြအႏွစ္။ တစ္ပါးသူတို႔၏ ဂီတ၊ ႐ုပ္႐ွင္ကိုမႀကိဳက္ရ မႏွစ္သက္ရဟုမဆိုလို။ တစ္ပါးသူတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ လူေနမႈစ႐ိုက္တို႔ကိုလြက္လပ္စြာႏွစ္သက္၍္အတုယူႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာမိမိ၏ စိတ္အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္မိမိ၏ အ႐ိုးခံစိတ္တြင္ မိမိ၏ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ စာေပ၊ ဂီတ၊ အႏုသုခုမကို ျမတ္ႏိုးတြယ္တာဖို႔လို႔အပ္ပါသည္။ ျမန္မာလူငယ္တို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာ့ဂီတသည္ အိပ္ခ်င္စရာေကာင္းသည္၊ ပ်င္းစရာေကာင္းသည္ဟု မယူဆသင့္။ ထိုသို႔ယူဆလ်ွင္ ထိုယူဆခ်က္သည္ စိုးရိမ္ဖြယ္ လူျပန္းအေတြးဟုမွတ္ယူသင့္သည္။ အျခားလူမ်ိဳးတို႔သည္ မည္မ်ွ ဂီတအသစ္အဆန္းမ်ား၊ အဝတ္အစားအသစ္အဆန္းမ်ား စသည္အားျဖင့္မည္မ်ွတီထြင္သံုးစြဲေနပါေစ သူတို႔လူမ်ိဳး၏ ဂီတ၊ အႏုပညာကိုေတာ့ျဖင့္ျမတ္ႏိုးစြာ ထိန္းသိမ္းၾက အားေပးၾကသည္။ နည္းပညာတိုးတက္လာေသာေခတ္တြင္ mobile phone အသံုးျပဳသူတိုင္းသိၾကပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဂီတ၊ ကိုယ့္စာေပ၊ ကိုယ့္အႏုသုခုမပညာတို႔ကို ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတတ္ၾကဖို႔တကယ္ပင္လိုအပ္ေနပါၿပီ။ သို႔မဟုတ္လ်ွင္ ျမန္မာ့ဂီတ အႏုသုခုမသည္ ဆုတ္ယုတ္ရင္းေပ်ာက္ကြယ္ရံုသာ႐ွိေတာ့သည္။လူမ်ိဳးတိုင္း၊ ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ ကိုယ္ပိုင္စာေပ၊ ဂီတ၊ ယဥ္ေက်းမႈ႐ွိရသည္။ အကယ္၍ ဥပမာျပရေသာ္ ျမန္မာ့ဂီတကို အိပ္ခ်င္သည္၊ ေခတ္တံုးသီခ်င္းမ်ားဆိုၿပီးဆက္လက္ယူဆ၍ အားေပးျခင္း၊ ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ ျမတ္ႏိုးျခင္းမ႐ွိ၍ ေပ်ာ္ကြယ္သြားခဲ့ေသာ္ အသင္တို႔၏ ဘိုးဘြားတို႔ကိုမည္သို႔မ်က္ႏွာျပၾကမည္နည္း။ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ႏွင့္ေတြ႔ဆံုရ၍ အေၾကာင္သင့္ေသာ္ ငါတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈကဒါ၊ ဂီတကဒီလိုဟု အဘယ္သို႔ၫႊန္းျပၾကမည္နည္း။ အသင္တို႔မျမတ္ႏိုးေသာ အသင္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ဂီတသည္ အသင္တို႔၏မ်ိဳးဆက္သစ္ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား၊ တိုင္းတစ္ပါးသားမ်ားအတြက္ ေလးစားစရာ ဟုယူဆပါဦးမည္လား။ထို႔ေၾကာင့္ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ကြၽန္ေတာ္တိုက္တြန္းလိုသည္က မိမိတို႔၏လူမ်ိဳး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဂီတ၊ အႏုသုခုမကို မိမိတို႔မျမတ္ႏိုးလ်ွင္မည္သူျမတ္ႏိုးမည္နည္း။ မိမိတို႔မထိန္းသိမ္းလ်ွင္မည္သူထိန္းသိမ္းမည္နည္း။ မိမိတို႔မခ်စ္လ်ွင္မည္သူခ်စ္မည္နည္း။ မိမိတို႔မေလးစားလ်ွင္ မည္သူေလးစားမည္နည္း။ တို႔တေတြ ဤ အေတြးဝင္ၿပီး ျမန္မာ့ဂီတ၊ ျမန္မာ့သီခ်င္းမ်ားကို ႀကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္ ႀကိဳက္ၾကရမည္။ အားေပးခ်င္ခ်င္မခ်င္ခ်င္ အားေပးၾကရမည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဟူေသာ္ ငါသည္ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ေသာေၾကာင့္ဟူ၍ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာေႂကြးေၾကာ္ၿပီး မိမိတို႔၏ ဂီတ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အႏုသုခုမပညာမ်ားကို ျမတ္ႏိုးစြာ လက္ဆင့္ကမ္းထိန္းသိမ္းၾကပါစို႔ဟု အေလးအနက္ထားတိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
Author. Shine zin
Date.5/1/2018