Śpiąca Królewna i wons rozkoszy

Spokój. Śpi, to dobrze. Niech drzemie - jest wtedy taka piękna. Jak Jutrzenka, moja Jutrzenka... Wraz z nią śpią także wszyscy inni dookoła. Strażnicy, dwór, przyboczne… Jest tak cicho.

Mogę spokojnie podejść do jej ogromnego łoża z baldachimem, gdzie śpi od wielu miesięcy… O jakże pięknie byłoby móc przenieść moje drzewo w to miejsce. Mógłbym wisieć nad moją Panią i patrzeć na nią cały czas. Wiem, wiem… Przeznaczony jest jej Filip. Nic na to nie poradzę. Lubią się chyba i, jak każe obyczaj dworski, muszą się pobrać. Wieść jednak niesie również, że nasza Gwiazdka niejednemu już wcześniej potrafiła dogodzić, a i sama lubi pogrążyć się w odmętach rozkoszy. W lesie mówią, że zasypia zaraz po i nadal czeka na swojego wybrańca. Nie myślcie o niej źle! Ona nie z tych… Nauki miłosnych igraszek pobierała u królewskich dworek i swych matek chrzestnych, a to dość rozwiązłe towarzystwo. Dalekie w swych poglądach od purytańskiego mieszczaństwa i kleru (sic).

Poruszam się wolno, jak to ja - chociaż z każdym krokiem moje serce przyspiesza, a krew zaczyna coraz energiczniej krążyć w żyłach. Jeszcze kilka kroków i będę razem z nią, wtulony w jej piersi… Ona zbudzi się na moment czując pierwsze rozkosze, łaskotanie futra, delikatne pocałunki i... ukłucia wonsa, którego na tę okazję zapuściłem.

To nie jest zwykły wąs jakich wiele - to prawdziwy buhaj wśród wąsów. Mistrz nad mistrze. Wąs to zbyt słabe określenie! Rósł długo, a ja z radością, choć niecierpliwie, oczekiwałem aż osiągnie solidny rozmiar i odpowiedni kształt.

Mama powiedziała, że wons może się przydać, by wzmocnić doznania Jutrzenki. Kogo jak kogo, ale Mamy słucham. Sumiasty wyrósł, z twardego włosia. Wons-peelingowiec, jak go nazwała, chociaż to nieidealne określenie. Wolałbym - Wons Rozkoszy, bo z tą intencją został powołany do istnienia.

Moja Królewna z pewnością doceni to moje poświęcenie, gdy poczuje go między swoimi, delikatnymi udami. Na przemian będzie wonsa pragnęła, by za chwilę się przed nim się bronić. Jego ukłucia i drapanie doprowadzą ją prawie na szczyt. Prawie..., bo do tego dopuścić zbyt szybko nie mogę. Wtedy zaśnie i z dalszej zabawy nici.

Na samą myśl o mojej Jutrzence nie tylko serce mi rośnie. Już niemal widzę jej dłonie, piękne nogi i piersi, przykryte jedwabnym pledem. Już niemal czuję jej delikatne pocałunki na moim futrze. Jeszcze tylko parę kroków…

Chodzenie po zamkowej posadzce idzie mi ciężko, wolę drzewa. Marzę tylko, by dobrnąć do kolumny łóżka - wtedy wdrapię się na nią i poczuję moc, a Jutrzenka chwilę później przeżyje prawdziwe, choć chwilowe przebudzenie! Zobaczy jaka energia drzemie w leniwcowym buzdyganie, który choć niewielki i ukryty wśród gęstego futra, nie jedną już samicę wprawił w zakłopotanie swoją sprawnością…

Jest! Udało mi się zaczepić i wspinam się w górę łoża. Olśniewająca różana woń Jutrzenki już łechce moje nozdrza. Podniecający zapach cudownego ciała porusza wonsem i już wiem, że dzisiaj Królewna przeżyje ostry, choć momentami nieco bolesny masaż. Mimo zmęczenia drogą - pnę się coraz wyżej. Dam radę - jak zawsze (prawie).

Już widzę jej powabne filigranowe stopy, zarys nóg i bioder. Ach, już niedługo będą moje! Jak pięknie się kształtują! Cóż za talia! Jakie pełne piersi! Niebiańska szyja i usta, a zaraz nad nimi… Tej, co jest kurwa!? Wąs?

No ja pierdole, Jutrzenka ma wąsa! Podobny do mojego, sumiastego… Oczywiście jej zarost nie może się z moim równać, ale wąsidło całkiem porządne. Nie golili jej czy co, kurwa? O odleżyny zadbali, a o wąsa nie? No w dupę jeża, cały zapał mi opadł. Z zabawy nic nie będzie. Nie będę przecież robił dobrze babie z wąsem, choć nie wiem jak piękna byłaby reszta jej ciała! Wons to wons - przynależy samcom! Ja rozumiem hormony, problemy, ale przecież są sposoby na to! Nie no! A miało być tak pięknie! Miała być rozkosz, wielkie uniesienia i wons. Jeden wons.

Spadam stąd! Tylko jak? Siły mi opadły i głodny się zrobiłem od tego wszystkiego… Może najpierw się zdrzemnę. Łóżko już mam… Może choć trochę się przytulę…

Peace and love @veggie-sloth

---

Tekst powstał dla Warana. Niech Mu jad słodkim będzie. W ramach "Wielki Konkurs ŚLINOTOK #1". Wykorzystano kadry z Śpiącej Królewny, 1959, reżyseria: Clyde Geronimi oraz kadr z Zwierzogródu 2016, reżyseria: Byron Howard, Rich Moore