Moja przygoda ze sportem - Konkurs #pl-sport

W 1982 roku miałem 17 lat i tamtego pamiętnego roku pierwszy raz obejrzałem w kinie film Wejście smoka z Brucem Lee. Kino było w małej miejscowości Złocieniec, gdzie musiałem dostać się autobusem jadąc niecałe 12 km.
Film zrobił na mnie olbrzymie wrażenie, na innych także. Nastał szał na wschodnie sztuki walki. Mieszkając w małej miejscowości w byłym województwie koszalińskim nie miałem możliwości kształcenie się gdziekolwiek i moim przewodnikiem był film obejrzany w kinie.

Było nas kilku młodych ludzi i wspólnie zaczęliśmy ćwiczyć kopniaki, uderzenia a przede wszystkim rozciąganie, aby podnieść wysoko nogę.
Jak to wspominam to z obecnej perspektywy musiało to wyglądać komicznie, ale z zapałem przystąpiłem do wszelkich ćwiczeń, brzuszków i biegania na około jeziora, które miało około 2 km, a do jeziora miałem jeden kilometr.

Jak by nie było, na pewno poprawiłem swoją sprawność fizyczną, a to było już sukcesem. Wolałem ćwiczyć niż siedzieć gdzieś w krzakach i popijać jabole.
Robiłem szpagat bez żadnego problemu jak i salto do przodu. W dalszych ewolucjach akrobatycznych nie zagłębiałem się, bojąc się o kontuzję.

Pierwsza rzeczą jaką wykonałem było nunczako i ćwiczyłem nim codziennie. Spodobało i się to tak bardzo, że doszedłem do niezłego posługiwania się nim wykonując różne triki z wyrzutem z nogi i wtedy nunczako lądowało kilkadziesiąt metrów ode mnie. Cztery lata później wylądowałem w wojsku i tam nawet pokazywałem małe pokazy. W domu cały sufit był poobijany od mojego nunczaka jak i moje łokcie, które na początku miałem w siniakach.

Miałem też dwa kije długości około 40 - 50 cm, którymi razem jak i pojedynczo można było robić niezłe ewolucje. Do tego posiadałem potrójne długie nunczako, ale z nim już tak dobrze mi nie szło.
Nigdy nie zdarzyło się abym użył wobec kogokolwiek któregoś mojego wyrobu ani nigdy się z nikim nie biłem. Wolałem zawsze zejść na bok jeżeli działo się coś niedobrego i dochodziło do bijatyk zwłaszcza na zabawach wiejskich. Co mnie bardzo cieszy a wręcz jestem z tego dumny, że nie musiałem używać siły fizycznej wobec innej osoby.

Będąc w wojsku w Szczecinie WOP razem w kompani byłem z dwiema osobami, którzy ćwiczyli wschodnie sztuki walki jeden z nich ćwiczył kiokushin, a drugim był Marek Kiełbasa ze Szczecina wicemistrz, a następnie mistrz świata w karate, który był naprawdę spokojnym i miłym młodym człowiekiem. Już wtedy był bardzo dobry w tym co robił. Urządzał nam pokazy, a najbardziej podobało mi się kata w jego wykonaniu. To było coś niesamowitego. Wielki szacunek dla niego i gratulację do czego doszedł w późniejszym okresie.

Moja przygoda z wiejskim karate skończyła się parę lat później jak poznałem małżonkę. Później już były dzieci i zaczęło się normalne rodzinne życie, praca, praca i praca.

foty pixabay