
Ang maliwanag na kalangitan ay unti-unti na nawala
Lumipas ang takipsilim mula sa aking mga eyeballs
Ako ay masindak upang maghintay para sa gabi na sarado sa pamamagitan ng isang itim na ulap
Magkakaroon ba ng pag-ibig na bumubukas sa puso ng gabi?
Ang gabi ay namumulaklak sa buong buwan
At sa kalangitan ay natatakpan ng mga ligaw na bituin
Ako ay nakaupo na may isang tanong sa aking daydreaming
Dapat ba akong sumigaw nang malakas hangga't makakaya ko?
O kaya ay nag-iisa na lumapit upang mapaunlakan ang malungkot?
Ang aking bibig ay tahimik, ang aking dila ay matigas
Isang tinig na tinig na tinatawag na malakas
Hanggang sa gabi ay dumating upang masakop ang lupa
Pati na rin ang mga sparkling bituin pintura sa kalangitan
Ngunit maayos ako
Tanging isang sigarilyo na malambot sa aking mga labi
Hanggang sa walang limitasyong at maluwag sa kamay
Pagkatapos maghintay ako para sa pag-ibig na tumataas sa dulo ng takip-silim
Sapagkat may isang pangako na dapat na ganap na natapos