De president, kon IK het maar ZIJN!!!

Toen ik jong was en opgroeide, werd me doorgaans gevraagd!
Wat wil je worden, dat je harte wens behaagt;
Brandweer misschien, of een respectable piloot!
Of verlang ik stiekem te worden, een bespottelijk rijke idioot;
Die zijn centen verdiend met grensoverschrijdende handel.
Of de macht uit noodzaak grijpt, met op zak een militair vaandel!

In me tienerjaren bleken die wensen slechts ijdele dromen,
Want tijdens mijn ongekende jeugd, kon ik geen sublieme cijferlijsten tonen;
Die de deuren moesten openen voor inschrijving op de betere scholen!
Ik was maar een eenvoudige jongen; geboren uit middenklasse stadscreolen.
En tijdens het uitoefenen van m’n hobby bij sport en spel, hadden we bijzonder weinig idolen!
En weer kwam de vraag wat wilt gij worden;
Een vooraanstaand ingenieur, voor het geld en de goede orde;
of een erkende intelligente bruggenbouwer!
Echter, kon een titel voor mijn naam, me helaas gestolen worden.

Ik begeer heimelijk toch een positie in de grote politieke wereldorde!
Een minister wellicht,
of een verkozen president, met een plechtige en eerbiedwaardige staatsplicht!
Heb ik dat toch liever mischien,
want de president geniet veel meer eigentijdse aanzien!
Indien, ik bij de “Linkse” of “Rechtse” politiek-voering, mij van mijn beste kant laat zien!
Met “Links” gaan we vooruit en “Rechts” neemt nauwelijks een besluit;
Twee tegenstellende manieren van denken, zoals het voornamelijk wordt aangeduid;
of je bent sociaal en conservatief
of je bent liberaal en progressief!
Welk spectrum is nou moraalhaaks of sociaalmaatschappelijk krom?
Met al dat politiek vakjargon,
ben ik zonder een academische graad, slechts een politieke pion;
of wordt ik een verdachte en beruchte, door interpol gezochte drugsbaron?

Weer geen voldoening op waar mijn hart naar uitgaat!
En zonder te beschikken over een eigen intelligente ministerraad,
moet ik bij mezelf toch wel in beraad.
Want ik wordt ouder, en de dagen blijven tikken;
Wie ik wil worden wordt kenbaar in enkele ogenblikken.
Het bevreemdt me niet wat het creëert; een hoop nieuwsgierige en afgunstige blikken.
Ondernemer worden lijkt me dus voor de hand!
Ik kies dan een sector waar ik genoeg heb aan één klant.
Ik bereid dan voedsel voor de naschoolse opvang,
via politiek doe ik het schijn voor algemeen belang,
of ik wordt ondernemer in de distributie van sociale pakketen;
of mischien zelfs een corrupte bankier, die kan zorgen voor de export van geconfiskeerde eurobiljetten!

Grijze draden hier, wat stress daar;
de vrees ontkomt mij niet dat ik uiteindelijk wordt, een brute en meedogenloze barbaar,
want als ondernemer is het financieel bloedstollend zwaar.
De crisis economie brengt mijn cashflow altoos in gevaar!
De president; dat wil ik toch wel zijn!!
Want financieel heeft hij het buitengewoon erg fijn!
Is er geen sneltrein die mij brengt naar de 25 mei verkiezingsfestijn;
voor een magische en grandioze winst op politiek terrein,
al is het maar voor één pietluttig termijn?!
Ik maak me schrap, want de aanhouder wint,
maar bezint, eer gij begint:
Het presidentieel ambt; lijkt wel een race, en ze lijken allemaal klaar voor de sprint.
Al is het maar voor één politiek bewind!

Anthony Roy Sporkslede