You draw the heart of the ocean.
With one small point that is you
Create a gigantic continuous patch
You write the most intimate part.
The sky and the sea
Ocean and center
Its central theme and variance
Splash that could not restraint
You swam over
Swim all the time
The front has never seen the shore.
You try to break through
The darkness shows its signs.
Fear appears to be a trace of it.
The brightness shows its signs.
Courage and direction appear traces of it.
But you never go anywhere
Never go anywhere
The morning you know it's not true.
And the night you know that it's not until morning
only you
You who know it true
only you
You know that it's not true.
Everywhere
The danger of coral
Deep, seductive
You draw the heart of the ocean.
With one small point that is youCreate a gigantic continuous patch
You swam forward
With the excess of your existence
Fragments that have never been needed
Deep into
Deep into
Deep into
Deep into
Deep into
Deep into the shallowness that you may not understand yourself
Deep into himself that shallowness cannot understand you
Shallowness that you may not understand yourself
That you cannot understand
The skyline is still in the same place.
The distance is still far away.
But you know that it's not true
But you know why
คุณวาดใจกลางมหาสมุทร
ด้วยจุดเล็กๆจุดหนึ่งที่เป็นคุณ
สร้างเส้นปะที่มีแรงต่อเนื่องขนาดมหึมา
คุณเขียนส่วนที่ใกล้ชิดกันที่สุด
ของฟ้ากับท้องทะเล
มหาสมุทร และใจกลาง
แก่นกลางของมันและความแปรปรวน
สาดซัดที่ไม่อาจยับยั้งชั่งใจ
คุณว่ายข้ามไป
ว่ายไปตลอดเวลา
ข้างหน้าที่ไม่เคยเห็นฝั่ง
คุณพยายามฝ่าข้ามไป
ความมืดปรากฏร่องรอยของมัน
ความกลัวปรากฏร่องรอยของมัน
ความสว่างปรากฏร่องรอยของมัน
ความกล้าและทิศทางปรากฏร่องรอยของมัน
แต่คุณไม่เคยไปถึงไหนเลย
ไม่เคยไปถึงไหนเลย
เช้าที่คุณรู้ว่ามันไม่จริง
และค่ำคืนที่คุณรู้ว่ายังไม่ถึงเช้า
มีแต่คุณ
คุณที่รู้ว่ามันจริง
มีแต่คุณ
คุณที่รู้ว่ามันไม่จริง
ทุกหน ทุกแห่ง
อันตรายแห่งปะการัง
ลึกสุดหยั่งที่เย้ายวน
คุณวาดใจกลางมหาสมุทร
ด้วยจุดเล็กๆจุดหนึ่งที่เป็นคุณ
สร้างเส้นปะที่มีแรงต่อเนื่องขนาดมหึมา
คุณว่ายไปข้างหน้า
พร้อมด้วยส่วนเกินจากการมีอยู่ของคุณอีกคน
ชิ้นส่วนแห่งความชำรุดที่ไม่เคยต้องการ
ลึกเข้าไป
ลึกเข้าไป
ลึกเข้าไป
ลึกเข้าไป
ลึกเข้าไป
ลึกเข้าไปในความตื้นเขินที่คุณไม่อาจเข้าใจตัวเอง
ลึกเข้าไปในตัวเองที่ความตื้นเขินไม่อาจเข้าใจคุณ
ความตื้นเขินที่คุณไม่อาจเข้าใจตัวเอง
ตัวคุณเองที่ความตื้นเขินไม่อาจเข้าใจ
เส้นขอบฟ้ายังคงตั้งอยู่ที่เดิม
ระยะทางยังคงห่างไกลเท่าเดิม
มีแต่คุณที่รู้ว่ามันไม่จริง
มีแต่คุณที่รู้ว่าทำไม
2017