Piractwo to przestępstwo bez ofiary niemające jakichkolwiek podstaw by być nielegalne. Cały problem zaczyna się od uznawania przez państwa abstrakcyjnej "własności intelektualnej" która nie ma nic wspólnego z prywatną, fizyczną własnością. Nasuwa się więc pytanie: czemu właśność fizyczna jest ok, a intelektualna nie? Odpowiedź: rzadkość zasobów. Kapitalizm, dobrowolna wymiana i prawa własności pozwalają nam jako społeczeństwu efektywnie rozwiązać problem rzadkości dóbr fizycznych - np. dane jabłko mogę mieć albo ja albo ty, ale nie my obaj jednocześnie (mieć = móc decydować o danym przedmiocie bez potrzeby zgody innych osób). Zamiast korzystać z przemocy, stworzyliśmy system praw właśności pomagający zdecydować, kto powinien mieć to jabłko. W przypadku dóbr niematerialnych, rzadkość nie istnieje - idee nie są rzadkie! Jeśli ja mam głowie daną ideę (pomysł na piosenkę, książkę, technologię), nie istnieje we Wszechświecie nic, co powstrzymywałoby drugą osobę przed posiadaniem jej wraz ze mną, nie istnieje więc potrzeba regulowania własności intelektualnej w taki sposób, w jaki jest regulowana własność prywatna. Państwowe monopole przyznawane poprzez prawa autorskie czy patenty działają tylko na niekorzyść gospodarki i społeczeństwa w ogóle.

Polecam pracę S. Kinselli pt. "Against intellectual property".