Drzewo życia 3 / Skrzydła

Jakub był pogodnym człowiekiem i lubił przebywać w otoczeniu innych osób. Miał kilku przyjaciół, jednak gdy naprawdę ich potrzebował, okazało się że byli to tylko kumple do picia. Dlatego mimo tłumu bywał samotny i zdając sobie z tego sprawę coraz częściej zaglądał do kieliszka i to w nim topił swoje plany na przyszłość. I nie wiadomo jak by to się skończyło, gdyby tamtego pamiętnego dnia, nie usłyszał cichego głosu Zuzanny. To dzięki niej wyszedł na prostą, choć zamieniła z nim zaledwie kilka zdań. Nie widział jej od tamtej pory, choć specjalnie przechadzał się tamtą drogą. Chciał jej osobiście podziękować za okazany drobny gest, który zmienił jego życie, zaprosić choć by na kawę i lepiej poznać.
Na co dzień był zwykłym sprzedawcą butów, nie lubił tej pracy. Dlatego pewnie tak często mieszał ich numery, albo wkładał do pudełek po dwa prawe to lewe buty. Dla jego szefa było to nieodpowiedzialne i nawet raz mało za to nie wyleciał z pracy, lecz umiał tak zachwalać towar jak nikt inny, dlatego skończyło się to tylko na ostatnim ostrzeżeniu. W dniu kiedy zobaczył jak jego szef podjechał do pracy najnowszym modelem BMW, zdał sobie sprawę że choćby pracował nawet na dwa etaty, nigdy nie będzie go stać na takie auto. Z tą myślą wracał do domu po pracy, dziwnie przy tym kulejąc na prawą nogę, jakby dźwigał na niej ciężar swoich myśli.
Wprawdzie zmienił swoje życie, ale coś było jeszcze nie tak, miał jakiś niedosyt. Postanowił zmienić coś jeszcze a była to praca, która w głębi duszy podcinała mu skrzydła. Był samoukiem wiedzę czerpał z internetu, teraz wszystko można się z niego nauczyć jeśli tylko się chce. I tak krok po kroku został drobnym inwestorem na giełdzie. A że okazało się że ma do tego talent nieco większym.

Kiedyś w jego miejscowości a pochodził z Krakowa, był koncert mniej znanych wokalistów. Poszedł na niego, gdyż pragnął posłuchać coś innego i przy okazji się zrelaksować. I tam wśród uczestniczek zobaczył Zuzannę w niebieskim scenicznym stroju, wyglądała jak anioł. A jej głos - miała coś w nim takiego co chwytało za serce. Być może dlatego że śpiewała tak niepowtarzalnie. Po koncercie czekał na nią żeby, wyrazić jej swą wdzięczność za udzieloną pomoc i zaprosić na kolację. W pierwszej chwili go nie poznała, wyglądał tak inaczej niż wtedy co bardzo ją ucieszyło.
-Dziękuję Zuzanna za tych parę słów, wtedy. Wiesz, wydawało mi się że mam wielu przyjaciół, jednak To Ty nieznajoma okazałaś się tym największym wtedy.
-Niema za co Jakub, czy dobrze pamiętam Twoje imię ?
-Minęło tyle czasu a Ty wciąż pamiętasz moje imię – ucieszył się jak dziecko.
Czy dałabyś się zaprosić na kolację?- spytał nieśmiało.
-Czemu nie, odrzekła w sumie już jestem po robocie i trochę zgłodniałam - zażartowała
Poszli do pobliskiej restauracji. Gdy spożywali zamówione dania, Jakub opowiadał Zuzannie o tym co się z nim działo przez ten czas od ich pierwszego spotkania i do czego doszedł. Zuzanna też otworzyła się przed nim i zaczęła opowiadać swoją historię.
Wiesz Jakubie, to że jestem piosenkarką to tylko moja wielka praca i determinacja. Powtarzano mi że mam ładny głos ale za cichy. W głośnym świecie wielu ludzi nie akceptowało mojego cichego głosu, mówiąc że go nie słyszą. Kazali mi się zmienić żebym była taka głośna jak oni.
Wiele ćwiczyłam żeby głośniej śpiewać, przez co wzbogaciłam swoją barwę głosu, jak sam widziałeś nauczyłam się nawet frazować, lecz mój głos wciąż pozostał cichy. Czasami udawało mi się wydobyć jakieś głośne dźwięki ale gdzieś w głębi czułam że to nie byłam ja.
I wtedy spotkałam grupę ludzi którzy mój głos słyszeli, mówili że jest taki inny i że ma w sobie jakąś tajemnicę. Dali mi skrzydła jak widzisz nie poddałam się i mimo cichego głosu na moje koncerty przychodzi coraz więcej osób i jestem słyszana.
I wiesz co zdałam sobie sprawę z tego że jeśli w swoim życiu masz wpływ na choć jedną osobę aby zmieniła swoje życie na lepsze to jest to Sukces, warty takiego głosu.

Tobie też udało się wtedy go usłyszeć. I dlatego mogłam Ci te skrzydła przekazać i mam nadzieję że podasz je dalej.