Jego życie
Werner Heisenberg urodził się w Niemczech w 1901 roku, a jego doktorat z fizyki teoretycznej uzyskał na Uniwersytecie w Monachium w 1923 roku. Od 1924 do 1927 pracował jako asystent duńskiego fizyka Nielsa Bohra. Jego pierwsze badania nad teorią kwantową zostały opublikowane w 1925 roku, a jego sformułowanie zasady niepewności pojawiły się w 1927 roku. Heisenberg zmarł w 1976 roku w wieku 74 lat. Po nim mieszkała jego żona i siedmioro dzieci.
Znaczenie jego teorii naukowej
Odkrycie Heisenberga w fizyce było w szczególności odkryciem mechaniki kwantowej: mechanika jest gałęzią fizyki, która zajmuje się ogólnymi prawami kontrolującymi ruch materialnych obiektów. To jest najważniejsze gałęzie fizyki, a we wczesnych latach XX wieku, stała się prawa fizyki znane jest w stanie zinterpretować ruch małych obiektów Kaldhirat i cząstek węgla, a to było coś zaskakujący i niepokojący także gdzie te prawa są w stanie zinterpretować większych rzeczy kukurydziany i poniżej nie Znajdź przepisy, które wyjaśniają ich ruch. W 1925 roku Werner Heisenberg wprowadził nowe prawa, które różniły się od tych wprowadzonych przez Newtona. Teoria Heisenberga - i została wprowadzona przez wielu innych naukowców pewne modyfikacje - była w stanie wyjaśnić ruch wszystkich małych i dużych rzeczy. Jednym z najważniejszych wyników teorii ruchów atomowych Heisenberga jest zasada niepewności. Zasada ta została sformułowana w 1927 roku. Zasada ta jest jedną z największych zasad w historii współczesnej nauki, ponieważ ogranicza zdolność człowieka do mierzenia rzeczy.
Zasada ta oznacza, że dwóch właściwości fizycznych (takich jak miejsce i prędkość) cząstki kwantowej (takich jak elektron) nie można zmierzyć w danym momencie bez pewnego stopnia niepewności jednej lub obu właściwości. Jeśli znamy miejsce elektronu w danym momencie, jego prędkość staje się bardzo niepewna, ponieważ poruszający się elektron w momencie czasu (w czasie równym zeru) wydaje się cichy. Jeśli istnieje kwota, której nie można poznać i nie możemy być pewni. Rezultaty tej zasady są naprawdę fenomenalne: jeśli podstawowe prawa fizyki uniemożliwiają naukowcom, których warunki są idealne, uzyskanie wiarygodnych informacji oznacza, że nie jest w stanie przewidzieć ruchu czegokolwiek w przyszłości. Znaczenie i zastosowanie tej zasady, każda modyfikacja lub rozwój naszych narzędzi wiedzy nie pozwoli nam przezwyciężyć tej trudności.
Ta zasada nieoznaczoności oznacza, że fizyka nie może zrobić więcej niż tylko przewidywania statystyczne. Naukowiec badający promieniowanie może na przykład przewidzieć, że tylko co 1 000 000 atomów rad wyemituje promieniowanie gamma następnego dnia i nie będzie mógł przewidzieć, jakie atomy radu to zrobią. Ale możemy powiedzieć, że im większa liczba atomów, tym większa jest niepewność, a im mniej niepewna. Ta teoria była tak niepokojąca, że świat wagi Einsteina został początkowo odrzucony. Powiedział: "Mój umysł nie może sobie wyobrazić, że Bóg gra w kości w tym wszechświecie". Jednak naukowcy zaakceptowali tylko tę teorię, którą kierował Heisenberg.
Wyniki jego ważnej teorii
Jest oczywiste, że to teoria kwantowa mieć głębsze teorię względności Einsteina i wyniki mieli głębokie implikacje filozoficzne. Jednym z rezultatów tej teorii użyliśmy mikroskopu laserowego tranzystor Alaketruahah i fizyki kwantowej i wyników badań naukowych w dziedzinie fizyki jądrowej i energii jądrowej, która jest podstawą naszej wiedzy o widmie optycznym. Są one również wykorzystywane w astronomii i chemii, jak możemy polegać na wiedzy wewnętrznych płynnych Joasalheileom formacji gwiazd i żelaza magnetycznego i promieniowania jądrowego. Warto zauważyć, że są tacy, którzy byli zainteresowani i przyczyniły się do mechaniki kwantowej teorii pokroju: Max Planck, Albert Einstein i Niels Bohr Francuz Louis de Broglie i świata również przyczyniły się do później opublikował szereg innych naukowców jak świat Alnmsawiarven Schrödinger Anglii i świata Paul Dirac, z których oba dodali nową wizję do mechaniki w uzupełnieniu do kwantowej Heisenberga obrazu opartego na mechanice Almenzks, opartych na bazie wyobrazić równania Schrödingera równanie Schrödingera postrzeganie Diraca.
Referencje:
http://www.pas.va/content/accademia/en/academicians/deceased/heisenberg.html
http://data.bnf.fr/12035206/werner_heisenberg/
Inne referencje:-
https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1932/