---

Angielska wersja tego wpisu została przygotowana na wyzwanie przygotowane przez @suesa.

---

Popularne błędne przekonanie

Prędkość światła bardzo nas ogranicza. Jeśli moglibyśmy przekazywać informacje szybciej niż światło, mielibyśmy szybsze komputery, lepszą technologię komunikacji nie tylko na Ziemi, ale w całym wszechświecie. Ale czy jest to możliwe? Według szczególnej teorii względności Einsteina - nie.

Dużo ludzi gdy po raz pierwszy usłyszy o splątaniu kwantowym myśli, że daje nam to łatwą możliwość zwiększenia prędkości przesyłu informacji. To - niestety - nie jest prawda. I bardzo mnie to denerwuje. Czyż nie byłoby wspaniale, gdybyśmy mogli komunikować się z prędkością większą niż największa możliwa - prędkość światła?

---

^{źródło: Antonin Allegre on Unsplash}

Czym jest splątanie kwantowe?

Mechanika kwantowa jest bardzo dziwna, więc jej element - splątanie kwantowe - również musi być dziwny, prawda? A no tak. Wyobraźmy sobie dwie cząstki w jakiś sposób powiązane ze sobą, nazywamy je splątaną parą. Jeśli te cząstki nie byłyby splątane, to przed pomiarem danej cząstki niewiele moglibyśmy powiedzieć o jej stanie, ponieważ jest w superpozycji, a dokonując pomiaru na jednej, druga ciągle miałaby nieznany stan - ciągle byłaby w superpozycji.

Co splątanie kwantowe zmienia to to, że dokonując pomiaru stanu jednej splątanej cząstki natychmiast otrzymujemy informacje o stanie drugiej. Słowo natychmiast jest tu o tyle ważne, że jeśli jedna cząstka byłaby na Ziemi, a druga powiedzmy, że w innej galaktyce, to pomiar stanu jednej daje nam informację o drugiej szybciej niż światło przebywając drogę między tymi cząstkami.

Są oczywiście różne poziomy splątania - czasem splątana jest tylko jedna właściwość (spin, polaryzacja, itp.), czasem więcej, ale co ważniejsze - dla dużej liczby ludzi (w tym mnie sprzed jakiegoś czasu, nie jestem naukowcem więc mogę się mylić ;)) wniosek jest prosty - pozwala nam to na komunikowanie z prędkością szybszą niż prędkość światła...

Dlaczego nie jest to prawdą?

Odpowiedź jest prosta - nie możemy zmusić cząstki do przebywania w stanie, w którym chcemy aby była! Możesz zapytać - dlaczego? Odpowiedź ponownie nie jest skomplikowana - natura jest probabilistyczna i pomiary dają nam losowe wyniki. Mimo tego, że znamy stan obu cząstek, nie jesteśmy w stanie nic z tym zrobić, a przynajmniej nie możemy komunikować się. Więc nie ma tu przekraczania prędkości światła w przesyle informacji.

Powiedzmy, że Alicja chce wysłać wiadomość do Boba. Są oni w posiadaniu pary splątanych cząstek (singlet - spiny cząstek podczas pomiaru są zawsze przeciwne - jeśli jeden spin jest w górę, to drugi musi być w dół), jedna z cząstek jest na Ziemi wraz z Alicją, a druga na Marsie razem z Bobem. Wcześniej nasi bohaterowie zgodzili się, że spin w górę oznacza 'tak', a w dół - 'nie'. Co mogą z tym zrobić? Dokładnie - nic co mogłoby im pozwolić na komunikacje. Bez dodatkowego kanału komunikacji (tradycyjnego - ograniczonego prędkością światła) jest to bezużyteczne.

Nie ma tu więc przesyłu informacji z prędkością nadświetlną. Tak długo, jak nie będziemy umieli wpływać na stan cząstek, nie będziemy mogli komunikować się używając splątania kwantowego.

---

^{źródło: William Bout on Unsplash}

Wnioski

Nie możemy używać splątania kwantowego, aby komunikować się szybciej niż za pomocą tradycyjnych metod i bardzo mnie to denerwuje. Możliwości, jakie by to generowało są niesamowite! Tylko wyobraź sobie - natychmiastowa wymiana informacji z dowolnym miejscem w kosmosie! Musimy - niestety - ciągle szukać ;)

---

Źródła:

• theory.caltech.edu
• curious.astro.cornell.edu

---

Nie zapomnij dać mi follow, w innym wypadku możesz przegapić moje najnowsze wpisy! ;)

---