Top 5 starych gier, w które grałem jako dzieciak.

Siema Steemit :)

Jako dzieciak w pierwszej połowie lat '90 uwielbiałem grać w gry. Zaraził mnie tym mój wujek, który pewnego razu przywiózł do nas swój komputer. Klasyczny PC z przyciskiem "Turbo" na obudowie i z czarno-pomarańczowym monitorem :) Wujek jako student oczywiście miał kilka gier w swojej "bibliotece". Później trochę żałował że mi je pokazał, bo nie mógł mnie od nich oderwać. Nie były to gry, w których można było zrobić "save'a", jak zaczynałeś grać to trwało to do kilku godzin. Poziom trudności też był dużo wyższy niż w dzisiejszych produkcjach, więc trzeba było się sporo natrudzić żeby przejść na następny lvl :)

[1]
Pierwszą grą w jaką kiedykolwiek zagrałem była Prince of Persia. Celem w tej grze było uratowanie księżniczki zanim upłynie czas odmierzany przez klepsydrę (60 min). Po drodze czekało nas wiele przeszkód i przeciwników. Jako 5-6 latek ledwo dochodziłem do 3 lvl, ale i tak pokochałem tą grę. Oczywiście bałem się za każdym razem jak wpadałem na "kolce" lub jak przecinały mnie "siekaczki" (każdy dzieciak miał swoje jakieś dziwne nazewnictwo na przedmioty w grach). Pierwszy raz udało mi się przejść tą grę dopiero jako nastolatek, ale do tej pory uważam to jedną z najlepszych zręcznościówek.

Pamiętny "grubasek" na 6 lvl. Nawet nie wiem ile to razy właśnie na nim kończyłem grę :)

[2]
Kolejną grą w którą namiętnie grałem był Prehistorik. W tej grze grało się jaskiniowce z wielką maczugą i naszym celem było zebranie jedzenia dla naszej rodziny, zabijając po drodze liczne dinozaury, miśki czy większych bossów. Pamiętam że tak napierdzielałem w "spacje" przy tej grze, że chyba ze dwie klawiatury rozwaliłem :)

Nienawidziłem tego bałwana :P

[3]
Pierwszym "shooter'em" w jakiego grałem był oczywiście Wolfenstein 3D. W grze wcielamy się w amerykańskiego agenta Williama B.J. Blazkowicz, a naszym celem jest zabicie jak największej liczby nazistów, przemierzając liczne labirynty i odkrywając sekretne pomieszczenia. Pamiętam że początkowo bałem się w to grać i wolałem patrzeć jak starszy brat w to gra, ale później uzbrojony w "pepedżuwę" (bo tak mówiłem na najlepszą broń) nawet sobie nieźle radziłem :)

Pepedżuwa w akcji :D

[4]
Na Gods trafiłem trochę później, bo w wieku 7-8 lat. W grze chodzimy gladiatorem rzucającym nożami do różnych stworów. Poziom trudności w tej grze jest bardzo wysoki i zagadki też do łatwych nie należą. Różne sekwencje pociągnięć za dźwignie dają różne efekty, raz nagroda w postaci kluczyka ze skrzynką, a raz pułapka. Nigdy nie udało mi się przejść tej gry...

[5]
Ostatnią moją ulubioną grą z moich dziecięcych lat był First Samurai. Samurai walczący ciosami "karate" lub kataną? Który dzieciak by przeszedł koło tego obojętnie? :P Gra ma 4 światy (jeżeli dobrze pamiętam) ale mi najbardziej podobał się 2, gdzie walczyliśmy z przeciwnikami w jadącym pociągu. Poziom trudności też był dość wysoki i też nigdy nie przeszedłem tej gry, poza tym ostatni świat był za bardzo udziwniony, bo walczy się w nim z jakimiś robotami itp. Dlatego ta gra na 5 miejscu.

Mój ulubiony lvl w pociągu :)

We wszystkie wyżej wymienione gry można zagrać za darmo online :D

Pozdrawiam Mefio