Konkurs Warana ŚLINOTOK #1 - "Waran i ja" poetycko

Źródło: pexels.com

“Waran” i Ja.

Ja i On - jak Ying i Yang do siebie pasujący,
Ciałem i duchem ze sobą zespoleni,
Jak potok cicho szumiący,
wśród dzikiej leśnej zieleni.

Ja - choć cnotliwa i niewinna,
wykorzystuję wobec niego tajne triki,
Wiję się przed nim niczym latorośl winna,
By pokazał mi jaki jest śmiały i dziki.

Także i On prezentuje swój taniec godowy,
Nie mając przed sobą tajemnic obnażamy swe wdzięki,
Do reszty tracimy dla siebie głowy,
Już tylko naszego oddechu słychać dźwięki.

Chce mnie doprowadzić do głębokiej rozkoszy,
Odważnie chwytając mnie za uda,
Nie bojąc się wcale, że mnie spłoszy,
Szepce “Kochanie, dziś zapomnisz co to nuda”...

Bierze mnie w oka mgnieniu na barana,
Drapieżnie rzucając na łóżko niczym swą ofiarę,
On - o posturze potężnego Warana,
Aż tchu mi brak gdy podziwiam jego miarę.

Kark ma gruby i masywny,
Na samą myśl wilgotna się staję,
“Obyś wobec mnie nie pozostał pasywny,
Gdy mnie atakujesz - ciarek dostaję”.

Z wielkim podziwem na ogon spoglądam Jego,
Aż zatopi we mnie swe waranie zęby nie mogąc się doczekać,
Patrzę jak w całej okazałości prezentuje mi swe Ego,
I wiem na pewno, że nie chcę już dłużej zwlekać.

Ceregieli już mam definitywnie dość,
Stanowczo daję do zrozumienia,
Że zaraz wpadnę w wielką złość,
Wyciągając paznokcie z jego barczystego ramienia.

On - niczym z Komodo smok,
do swej zdobyczy od tyłu się zakrada,
Nie odstępuje mnie na krok,
Jak prawdziwy drapieżnik napada.

Sobą wzajemnie się przenikamy,
Omamieni swym zapachem intymnym
Do utraty tchu się kochamy,
Dając się ponieść chwilom namiętnym.

Nie chcę żadnego leniwca ani padalca,
Żadnego osła ani barana,
Nie chcę chudzielca grubości palca,
tylko mojego olbrzymiego Warana.

To On daje mi bezpieczeństwa poczucie,
gdy w jego cielsko się zanurzam olbrzymie,
Jest między nami niewątpliwie wielkie uczucie,
Które mam nadzieję nigdy nie zginie.

Tekst został napisany w ramach Wielkiego Konkursu ŚLINOTOK, kategoria nr 2 – Poezja.