Czołem! Po krótkiej nieobecności powróciłem i z bardzo słabych militarnych formacji przejdziemy teraz do tych elitarnych, które trwale zapisały się na kartach historii jako postrachy swoich czasów. Na pierwszy ogień pójdą prawdziwe maszyny do zabijania, istne bestie służące Sułtanowi Tureckiemu i walczące z niewiernymi ku jego chwale, czyli nie kto inny jak janczarzy. Miłej lektury!
Formacja janczarów powstała w XIV wieku naszej ery, kiedy to ówczesny sułtan uznał iż bardzo dobrym pomysłem będzie stworzenie maszyn do zabijania, bez emocji, rodziny oraz całkowicie posłusznych władzy. Jednak był pewien problem otóż, aby stworzyć coś takiego to trzeba odpowiednio wychować człowieka od dzieciństwa, a żadna z rodzin nie chciała rozstawać się ze swoimi pociechami. Sułtan jednak znalazł rozwiązanie otóż w państwie Turków panował islam oraz mieszkali chrześcijanie, a jak doskonale wiemy islam bardzo nie lubi innowierców dlatego też proces pozyskiwania przyszłych janczarów wyglądał następująco otóż co 5-7 lat z właśnie rodzin chrześcijańskich zabierano jednego męskiego potomka, który następnie przymusowo przechodził na islam i był hartowany na przyszłą maszynę do zabijania. Co ciekawe z obowiązku oddawania syna zwolnione były te rodziny, które posiadały zaledwie jednego i nie muszę chyba mówić, że ten wyjątek nieco zmniejszył współczynnik urodzeń w Imperium Osmańskim bo w końcu po co mieć drugiego męskiego potomka jak zostanie zabrany, a za zatajanie jego istnienia groziła kara śmierci. Przeważnie preferowano kandydatów w wieku od 7 do 8 lat oraz od 14 do 16 lat. Po tym jak chłopiec został zabrany i przeszedł na islam przechodził on trening, który przestraszyłby niejednego członka Delta Force, trzymano go w odciętych od świata koszarach wraz z innymi rekrutami przez lata w których przeprowadzano szkolenie z jedną prostą zasadą mianowicie ,,Jeśli chcesz tu przeżyć to uświadom sobie, że nie istnieje coś takiego jak nadmierny wysiłek". Naprawdę uwierzcie mi na słowo treningi bardzo często kończyły się śmiercią tych słabszych. Kiedy szkolenie dobiegało końca najlepsi rekruci byli przydzielani do osobistej gwardii sułtana zaś pozostali do armii. Dzięki wieloletniemu treningowi oraz wpajaniu posłuszeństwa wobec sułtana od najmłodszych janczarzy walczyli niczym lwy, nie bali się śmierci oraz zazwyczaj jak Turcy przegrywali jakąś bitwę to kiedy do gry wchodzili oni nagle kończyła się ona zwycięstwem. Sławili się szczególnie w Bitwie Pod Warną, gdzie zabili samego Władysława III Króla Węgier oraz Polski, czy oblężeniu Konstantynopola, którego upadek rozpoczął nową erę oraz okres intensywnej ekspansji Turków.
Obraz Przedstawiający Bitwę Pod Warną
Obraz Przedstawiający Oblężenie Konstantynopola
Choć janczarzy byli świetnymi żołnierzami to jednak niestety z czasem doszło do czegoś, czego można było się spodziewać otóż w pewnym momencie już wszystkie rodziny chrześcijańskie miały po jednym męskim potomku i okazało się, że nie ma już kogo zaciągać do tej formacji dlatego też podjęto okropną, katastrofalną w skutkach decyzję, a mianowicie zaczęto rekrutować do janczarów młodych muzułmanów, którzy w momencie rozpoczęcia szkolenia w koszarach wiedzieli już, że to nie sułtan jest bogiem lecz Allah i to jemu muszą być posłuszni jeśli chcą sowitej nagrody po śmierci. Prawdziwa tragedia zaczęła się jednak, kiedy to Imperium Osmańskie przestało podbijać nowe terany i janczarzy uznali, że z braku lepszego zajęcia oraz posiadania zacnych umiejętności bojowych przejmą władzę w państwie i tak oto zaczęli wnosić oraz obalać sułtanów i zostawiać przy władzy tych, którzy dawali im przywileje nawet, jeśli kompletnie nie potrafili zarządzać państwem i tak było do momentu upadku Imperium Osmańskiego i powstania w jego miejsce Turcji.
Wyposażenie Janczarów
W kwestii broni palnej to używali oni muszkietów oraz pistoletów zaś jeśli chodzi o białą to szabli, w kwestii umiejętności oczywiście wszystkie te narzędzia mordu mieli w małym paluszku. Jeśli chodzi o umundurowanie to posiadali różnie ubarwione kontusze oraz jednolite spodnie i buty. Nie można oczywiście pominąć ich wielkich charakterystycznych nakryć głowy, które to miały zastosowanie psychologiczne w takim sensie, że kiedy już o janczarach było głośno i wrogowie Turków wiedzieli jakie to maszyny do zabijania oraz po czym ich rozpoznać to zdarzały się przypadki, że na widok ogromnych dziwnych białych czap na horyzoncie poddawali się lub uciekali.
Ilustracja Muszkietu
Pistolet Skałkowy Używany Przez Janczarów
Szabla
