Botoks (2017) - recenzja

Postanowiłem się zmierzyć z kolejnym tworem szanownego Patryka Vegi. Ostatnio ten reżyser ma jakiś wylew filmowy. Od premiery Niebezpiecznych kobiet w przeciągu bardzo krótkiego czasu zdążył stworzyć pełnometrażowy Botoks, serialową wersję Botoksu oraz Kobiety Mafii. Cóż, byłbym szczęśliwy gdyby tylko te filmy miały jakieś przesłanie i głębszy sens. Niestety szanowny pan Vega tworzy tylko i wyłącznie dla kasy i broń Boże żebym uważał, że jest coś złego w tworzeniu dla zarobienia dużych pieniędzy. Tylko, że naprawdę super byłoby gdyby ilość budżetu przekładała się na jakość. Tego w ostatnich filmach Patryka brak. Ale zacznijmy od początku.

Botoks to kolejny film, zaraz po ostatnich Pitbullach, który ma zaszokować przedstawianymi w nim wątkami. W Pitbullu mieliśmy pokazanie strasznie brutalnej prawdy o pracy policji. Teraz przyszedł czas na służbę zdrowia. Oczywiście na początku dostajemy informację wypisaną wielkimi literami FILM INSPIROWANY PRAWDZIWYMI ZDARZENIAMI co ma wzmocnić przekaz. Fabułę stanowią losy czterech kobiet, które mają styczność ze służbą medyczną w której dochodzi do nielegalnych i brutalnych praktyk. Schemat ten sam. Aktorzy praktycznie ci sami co ze wcześniejszych filmów. Przedstawiona patologia, na siłę wymuszane wulgaryzmy, pościgi, wypadki, przeprowadzane aborcje i różne takie rzeczy.

Scenariuszowo obraz bardzo kuleje. Mimo dużego budżetu Vega nadal ma gdzieś widzów i bardzo oszczędza na jakości dźwięku. Aktorstwo w większości drętwe, ale nie jest beznadziejnie. W niektórych momentach bez wymuszenia można było się zaśmiać. Akcja nierówna, wątki przesadzone aczkolwiek niektóre naprawdę poważne i można by zrobić z tego bardzo poważny film. Widać naprawdę ciekawy pomysł, ale brak ambicji w tworzeniu. Sądzę, że wiele idei przedstawionych w Botoksie ma naprawdę duży potencjał. Niestety przez patologiczne wątki film traci swoją powagę i większość nie potrafi i nawet nie chce zauważyć jakieś przebłyski czegoś ambitnego, a takie się pojawiają.

Twórczość Patryka Vegi traktuję z ogromnym przymrużeniem oka. Nie wymagam od jego filmów naprawdę niczego wielkiego, tylko rozrywki. Do wybrania się z dziewczyną lub znajomymi sprawdza się nieźle. Do obejrzenia na jeden raz i zapomnienia. Nastawiałem się na odmóżdżającą, nielogiczną i szaloną rozrywkę a takiej właśnie się doczekałem. Niektóre teksty zapadają w pamięć. Mogło być o wiele lepiej i wierzę, że Vega ma talent, ale zamroczyły i rozleniwiły go pieniądze.

5/10

Źródła:

Użycie plakatu, kadrów z filmu oraz oryginalnych grafik koncepcyjnych uzasadniam prawem cytatu.

http://www.prawoautorskie.pl/art-29-prawo-cytatu