Stary mistrz zen siedział na ławce w towarzystwie swojego przyjaciela.

– Zen jest prosty – stwierdził mistrz.

– Tak sądzisz? – zapytał z niedowierzaniem przyjaciel. – Myślę, że wcale prosty nie jest. Czytałem dużo książek na ten temat, ale niewiele z tego rozumiem.

– Doprawdy? – uśmiechnął się mistrz.

– Tak. Uważam, że zen jest trudny.

– Mylisz się – odparł mistrz. – Zen jest bardzo prosty.

– Skoro tak, proszę, wyjaśnij mi, czym tak naprawdę jest zen – poprosił mężczyzna.

– To nie jest zen – odparł mistrz.

– A co nim jest? Co w ogóle oznacza?

– To nie jest zen – powtórzył mistrz.

– Wyjaśnisz mi znaczenie choć jednego koanu?

– To nie jest zen.

– Powiedz, proszę, co miał na myśli Joshu*, mówiąc, że "najwyższa droga nie lubi dokonywania wyborów".

– To nie jest zen.

– Możemy w ten sposób rozmawiać cały dzień i niczego się nie dowiem – zaprotestował mężczyzna.

– A nawet dłużej, żeby być szczerym – rzekł mistrz. – Dlaczego zatem nie zapytasz mnie wreszcie o zen?
Mężczyzna milczał przez chwilę, zastanawiając się nad kolejnym pytaniem. O cokolwiek pytał, padała ta sama, bezsensowna odpowiedź.

– To jest bardzo dobre pytanie – powiedział nagle mistrz.

– Jak to – zdziwił się jego przyjaciel – przecież nic nie powiedziałem.

– Och, wybacz. Myślałem, że właśnie pytałeś o zen.

:)