Cześć, kulinarnie wita @veggie-sloth. Konkurs wegetariański trwa, #pl-kuchniakonkurs, wszyscy przygotowują piękne, kolorowe potrawy i desery. Ja też dołożę swoją cegiełkę. Będzie jednak trochę inaczej: tłusto, z węglowodanami, ciężkostrawnie i w jednym kolorze. Ale za to pysznie!

Potrawę tę poznałem w Perugii, w centralnej części Włoch. Poprosiłem w restauracji moich przewodników, by wybrali mi jakąś lokalną potrawę. Od kelnera dostałem Cacio e pepe - michę makaronu i młynek z pieprzem. Nieco się zdziwiłem, bo oczekiwałem choćby pomidorowego sosu, czy jakiegoś warzywa. A tu tylko makaron, oliwa i pieprz.

Było doskonałe! Nie wiedziałem o serze owczym, który wtopił się w konsystencję spaghetti. Potem przeczytałem, że Cacio e pepe to jedna z najstarszych potraw w Italii, a ser Pecorino Romano był znany już starożytnym Rzymie, wieki przed sosem pomidorowy.

Chociaż sposób przygotowania jest łatwy, uprościłem go jeszcze bardziej. Nawet największemu Leniwcowi wystarczy energii, by zagotować wodę na makaron i włożyć go potem na talerz. W mojej wersji tyle wysiłku potrzeba. Jest ona również wegańska i lżejsza dla żołądka, bo używam tylko oleju lnianego i tylko czasami całość posypuje tartym serem. Kwestie kosztu Pecorino Romano pomińmy - dżentelmeni nie rozmawiają o pieniądzach ;).

Zacznijmy w końcu gotować

Składniki

Ważne jest, by składniki na naszą pastę były jak najlepszej jakości. Nie może być to śmieciowy makaron z supermarketu, ani miks roślinny zamiast masła. Jeśli macie w domu tylko zmielony pieprz, to lepiej wstrzymajcie się z gotowaniem i leććie do sklepu.

Wersja oryginalna z Umbrii	Wersja Leniwca
1. Najprzedniejszy włoski długi makaron, w moim przypadku bucatini (400 g).	1. Przyzwoite spaghetti
2. Dwie łyżki masła lub oliwy	2. 1/3 szklanki oleju lnianego
3. Świeżo zmielony czarny pieprz z Kompot (2 łyżeczki)	3. Świeżo zmielony czarny pieprz
4. Ser owczy Pecorino Romano DOP (100 g)

Wersja Leniwca

Makaron gotujemy w lekko osolonej wodzie, z niewielką ilością oliwy. Po ugotowaniu makaronu, nałóż go na talerz, obficie polej olejem lnianym i posyp dużą ilością świeżego pieprzu. Gotowe! Można zajadać!

Wersja oryginalna z Umbrii

W tej wersji ważna jest kolejność działań. Makaron gotujemy w lekko osolonej wodzie, z niewielką ilością oliwy. W czasie gotowania, zetrzyj ser na tarce lub zmiel w blenderze. Ważne, aby był to dokładnie ten gatunek sera Pecorino Romano. Nie jest trudno go znaleźć w dużych sklepach, a nadaje on potrawie charakterystycznego owczego posmaku.

Gdy makaron będzie prawie miękki, ale jeszcze nie al dente, odlej jeden kubek wody, w której gotował się makaron. Resztę makaronu odcedź.

Przygotuj również czarny pieprz. Bardzo ważne jest, by był on grubo zmielony lub rozgnieciony. Gdy makaron mamy odcedzony, pora wszystko połączyć. Rozgrzewamy na patelni masło i lekko podsmażamy na nim pieprz. Jedynie przez chwilę. Dodajemy makaron i pół kubka wody z gotowania, a potem zmielony ser. Na wolnym ogniu mieszamy wszystko, dolewając w razie potrzeby resztę wody, aż do momentu, gdy ser w całości wtopi się w makaron.

Podajemy od razu po przygotowaniu. Pamiętajcie, by nie przesadzić z pieprzem... ja dałem go nieco za dużo i było ostro! :)

---

Trochę podobne, a jednak różne. W obu wersjach pyszne. Mój uproszczony sposób jest oczywiście tylko e pepe, bez sera. Nie ma w nim również masła. Jednak dzięki temu jest lżejszy i badziej lekkostrawny. Olej lniany, zamiast oliwy dodatkowo działa prozdrowotnie. Może jego zapach nie jest tak intensywny jak oliwy, jednak pięknie pachnie polskimi łąkami i w tym daniu sprawdza się idealnie.

Mam nadzieję, lubicie czasami grzeszyć i zjeść tłusto acz pysznie. To spaghetti właśnie taki jest!

Jeśli podobało Wam się będę wdzięczny za komentarze i inne wyrazy uznania ;)

Peace and love @veggie-sloth