Wyglądanie Pociągów, czyli jeden z najbardziej przełomowych filmów brytyjskich (Trainspotting 1996)

Hej, #polska i #polish. Ostatnio kiedy tu zawitałem opowiedziałem wam o dziele renesansu, a może i nawet średniowiecza (Boska Komedia), lecz dzisiaj przychodzę z czymś zupełnie innym. W moich rękach nie spoczywa książka, a w głowie nie siedzi mi wieloletni poemat. Dziś powiem wam o moim ulubionym filmie - Trainspotting.

Czym jest Trainspotting?

Niech nie zmyli was tytułowe wypatrywanie pociągów, bo przez cały film nie przewija się nawet jedna z tych maszyn. Film ten opowiada o narkomanii w Wielkiej Brytanii lat 90-tych. Brzmi zbyt poważnie, a może myślicie, że to film tylko dla tych, co zaznali przyjemności środków odurzających? Nic bardziej mylnego. Jest to wspaniały komedio-dramat z postaciami, które zapamiętałem na całe życie. Każda z nich poza uzależnieniem walczy z osobistymi kryzysami, a wszystko spięte jest piękną wstążeczką przyjaźni mężczyzn, którzy dopiero wchodzą w dorosłe życie. Nie znajdziecie tu typowego "narkotyki to zło", jednak nikt ich wcale nie wychwala. Jest to dylemat moralny, który zostawia się widzowi, który po obejrzeniu Trainspotting zna już obie strony medalu. 

Co więcej, Trainspotting jest także filmem, dzięki któremu jeden z najwspanialszych światowych aktorów -  
Ewan McGregor , zyskał sławę i rozpoczął wielką karierę aktorską.

Co wyróżnia go na tle innych?

Moim zdaniem przede wszystkim brutalna szczerość. Znam tylko jeden film który tak sprawiedliwie ocenia zalety i wady przyjmowania narkotyków, który także  jest jednym z moich ulubionych - Requiem dla snu; po dziś dzień mam wrażenie, że reżyser tego arcydzieła czerpał z Trainspottingu. 

Oba filmy ukazują świat w sposób, dzięki któremu czujemy się jakbyśmy byli jego częścią. Późne lata 90 przynoszą mi na myśl koniec polskiego komunizmu, a także moją młodość na krakowskim blokowisku. 

Niestety, Trainspotting nie jest już grany w kinach studyjnych, więc nie mogę wam polecić wybrania się na niego z grupką znajomych czy partnerem. Co więcej, z tego co się orientuję film nie został wydany w wersji pudełkowej, więc jedyne co wam zostaje to obejrzenie go online i przełknięcie z trudem piractwa takiego majstersztyku. 

Ja miałem szczęście zobaczyć go w kinie z okazji 20-lecia filmu, a także premiery sequelu - T2: Trainspotting (który swoją drogą, mimo że jest dobry, nie umywa się w żaden sposób do "jedynki"). Polecam wam usiąść wygodnie w fotelu, włączyć film na swoim komputerze i przenieść się w świat, jakiego nigdy nie zapomnicie. 

Dziękuję bardzo za uwagę, #polska & #polish, jesteście najlepsi. Do zobaczenia wkrótce.