ကမ႓ာႀကီးလြမ္းက်န္ရစ္ေအာင္လုပ္ၾကစမ္းပါ

#ကမ႓ာႀကီးလြမ္းက်န္ရစ္ေအာင္လုပ္ၾကစမ္းပါ

တို႔မ်ား ဘာဒီဂရီမွ မရဘူး ။
ဘီေအ B.Aလည္းမ႐ွိဘူး ။ အမ္ေအ M.Aလည္းမ႐ိွဘူး ။
ပီအိတ္ဒီ PH.dကလည္း မိုးေပၚက် Ph.D။

ဒါေပမယ္႔ တို႔ို႔ရဲ႕Degreeက ဘာလည္းဆိုရင္ -
time and work. အခ်ိန္႐ွိသေလာက္ အလုပ္လုပ္။
အဲ႔ဒါ Degree ဘဲ။

အခ်ိန္ေတြ႐ိွတယ္ - အလုပ္မလုပ္ဘူးဆိုရင္
အဲ႔ဒီ "ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ဘဝ"ဟာ "အခ်ည္းႏွီး"ဘဲ ။

ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးျပဳတဲ႔အရာေတြရွိတယ္-
"ရဝိ, စေႏၵာ, ဃနာ, ရုုကၡာ ၊
နဒီ, ဂါေဝါစ, သဇၨနာ ။
ဧေတ ပေရာပကာရာယ ။
ယုုေဂ ဘာေဂ်န နိမၼိတာ ။ "

"ရဝိ"= "ေန" "ရဝိ"-ဆိုတဲ႔ "ပါဠိပုဒ္"က "ေန"ေပါ႔ ။

"ေန"သာ မထြက္ခဲ႔ရင္ တို႔ ဘာမရဘူးလဲ?။
အပူ႐ွိန္ မရဘူး။ အကုန္လံုး ေသၾကဖို႔ဘဲ။

-"ေန"မ႐ွိတဲ႔ အရပ္ေတြ "ေန"မေရာက္တဲ႔အရပ္ေတြ
"ကမာၻ ေျမာက္ျခမ္း"မွာ"ေန"သြားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ-
"ေတာင္ျခမ္း"ကလူေတြ"ေရခဲ"ထဲမွာ ေနရတာ
အကုန္သိတယ္ေနာ္။

"ကမာၻ႕ေတာင္ျခမ္းမွာ"ေန"သြားရင္
"ေျမာက္ျခမ္း"ကလူေတြ ေရခဲထဲမွာ ေနၾကရတယ္။

အဲဒီလိုေအးေနေတာ႔
အဲဒီ"အေအး"ကို Protect လုပ္ဖို႔ "အပူ"႐ွာၾကတယ္။
"ေန"ဟာ "ပူျပင္းတယ္"ဆိုေပမယ္႔
ေလာကႀကီးကို သိပ္ေက်းဇူးျပဳတယ္ ။

လမင္း-
"ေန"ဝင္သြားရင္ ကမ႓ာႀကီး အေမွာင္က်တယ္။
"ေမွာင္ျပီ"ဆိုရင္ လူေတြကေၾကာက္တယ္။

လူေတြက ေၾကာက္ေတာ႔ အလင္းေရာင္ တ- တယ္။
"လ"ေပၚလာလို႔ လင္းသြားေတာ႔ ဘာျဖစ္သြားလဲ?။
ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေျပလို႔ မေကာင္းဘူးလား ။

ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနတဲ႔ ကမ ၻာလူသားအားလံုးကို
ေၾကာက္စိတ္ေျပေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔
အေရးႀကီးတယ္။

"လ"ကဲ႔သို႔ ကမာၻ႕လူသားေတြကို ေက်းဇူးျပဳရမယ္။
ကမ ၻာလူသားေတြကို ျခိမ္းေျခာက္ဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔။

"ဃနာ"="မိုးတိမ္"
"မိုးတိမ္"မ႐ွိဘဲ ေကာင္းကင္ႀကီးလင္း႐ွင္းေနရင္
"ေနပူ႐ွိန္"က သိပ္ထိုးတယ္။

အဲဒီ "မိုးတိမ္ထုထည္"ကို မရခဲ႔ရင္
"ပင္လယ္"ထဲက "ေရ"ကို
"သယ္ေဆာင္ေပးမယ္႔ အရာဝတၳဳ"မ႐ွိဘူးေလ။

"ပင္လယ္"က"ေရ"ကို "မိုးတိမ္"က သယ္လာတာ။
"ေလ"က တြန္းေပးလို႔ "မိုးတိမ္"ေတြ ကုန္းျပင္ေပၚ ေရာက္တဲ႔အခါ "ေရ"ေတြက မ်ားလြန္းေတာ႔
ေလးျပီးေတာ႔ ထိန္းမထားႏိုင္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔
ေအာက္ကို ယိုက်တာ ။ ဒါကိုဘဲ "မိုးရြာတယ္"။

မိုးတိမ္မ႐ွိရင္ မိုးမ႐ြာဘူးဗ်။
မိုးတိမ္- ေလာကႀကီးကို သိပ္ေက်းဇူးျပဳတယ္ ။

သစ္ပင္-
အဲဒီေတာ႔ "ကမာၻေျမႀကီး"ကို "အရိပ္" နာနာေပးမွ
"မိုးတိမ္"က သယ္လာတဲ႔ "ေရ"ေတြကို ထိန္းႏိုင္မွာေပါ႔။

"အရိပ္"ကင္းမဲ႔ရင္ "မိုးတိမ္"က သယ္လာတဲ႔
"ေရ"ေတြကို"ကမ ၻာေျမႀကီး"က မထိန္းႏိုင္ဘူး။

အဲဒါေၾကာင္႔- "အရိပ္ေကာင္းတဲ႔ သစ္ပင္"ဟာလည္း "မိုးေရ"ကို ထိန္းျပီးေတာ႔ "လူသား"ေတြကို "အရိပ္"ေပးတဲ႔
"ေက်းဇူး႐ွင္မ်ား"ျဖစ္ၾကတယ္ ။

"နဒီ"= "ျမစ္"-
"ဧရာဝတီ"ဆိုတဲ့ "ျမစ္ႀကီး"ဟာ
သယ္လာတဲ႔ "ေရ"ေတြဟာ သူ ေသာက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။

ဒီျမစ္ရိုးတစ္ေလွ်ာက္ကလူေတြ အကုန္"ေသာက္"တယ္ ။

ျမစ္ရိုးတစ္ေလွ်ာက္ကလူေတြ ဒီေရနဲ႔ "ေကာက္ပဲသီးႏွံ"စိုက္တယ္ ။

"ျမစ္"တို႔သည္ "ေရ"ကို သယ္လာတာ သူ႔အတြက္ မဟုတ္ဘူး ။ သူတစ္ပါးအတြက္ သယ္လာတာ ။

"ဂါေဝါစ - ဂါေဝါ"="ႏြားထီး ႏြားမ"
"ႏြားထီး"ေတြ ပုခံုးပြန္းေအာင္ ရုန္းတယ္ ။

သူတို႔ ေကာက္ရိုးဘဲ စားတယ္ေလ ။
က်န္တဲ႔သူေတြ အကုန္ "ဆန္၊ စပါး"
ဝိုင္းစားၾကတာ ။

-သူတစ္ပါးတို႔ကို ဆန္စပါး ေပးစားျပီး
-သူ ကိုယ္တိုင္က "ေကာက္ရိုး"ဘဲ စားတယ္ ။

ေအး အလုပ္ သိပ္လုပ္ျပီးေတာ႔-
"ေကာင္းတာငါခ်ည္းစားမယ္"ဆိုတဲ႔ စိတ္ဓာတ္မေမြးၾကနဲ႔

ရုန္းလို႔ ကုန္းလို႔ လုပ္ရတဲ႔-
"သူတစ္ပါးအတြက္"ဆိုတဲ႔
"သူတစ္ပါး ဦးစားေပး စိတ္ဓာတ္"ကို အားလံုးေမြးၾက။

သူတစ္ပါး ေပးကမ္းျပီးေတာ႔မွ
ပိုတာ လွ်ံတာေလး ကိုယ္ "စား"
ဒီလို စိတ္ကူးထား ။

"ႏြားထီး"လို ကုန္းရုန္းလုပ္ျပီး- တိုင္းျပည္ အတြက္

သာသနာေတာ္အတြက္ သယ္ပိုးလိုတဲ႔ စိတ္ဓာတ္"ေတြ ေမြးၾကဖို႔လိုမယ္ ။

ေနာက္တစ္ခါ - ဂါဝီ"ေပါ႔ေလ၊ "ႏြားမ"။
"ႏြားမ"ေတြ "ႏို႔ရည္"ေတြ တဒီးဒီးယိုစီးက်တယ္။

မင္းတို႔ ငါတို႔ ဝိုင္း ေသာက္တာ သူ႔သား ႏြားေလးေတာင္
ေကာင္းေကာင္း မေသာက္လိုက္ရဘူး ။

အဲဒီေတာ႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္လို႔ ေပၚလာတဲ႔ အက်ဳိးစီးပြား - တို႔ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ႐ွိၿပီလည္း လုပ္ေနတာ ။
"ေရ","ေဆး","တကၠသိုလ္","တျခား ပရဟိတ"ေတြ,
"စကၡဳဒါန ေဆးရံု"ေတြ, နည္းနည္းေနာေနာ ပိုက္ဆံေတြ မဟုတ္ဘူး ။

ေလာကႀကီးကို- "အသက္မဲ႔ အရာဝတၳဳ"ေတြက
ေက်းဇူးျပဳေနတာ အားလံုး အသိဘဲ။

-အသက္ မဲ႔ေသာ စိတ္ဝိဉာဏ္မ႐ွိေသာ
အရာဝတၳဳေတြ ေလာကကို ေက်းဇူးျပဳရင္

Graduated ျဖစ္ေနတဲ႔ - သိတတ္တဲ႔
-စိတ္ဝိဉာဏ္ ႐ွိေနတဲ႔ - မင္းတို႔တစ္ေတြ
ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးျပဳၾကရမယ္။

အဲေတာ႔- တို႔႔က ဘာလုပ္ဖို႔လည္း ဆိုေတာ႔

စာေတြ သင္ၾကတာ ဘြဲ႔ေတြ Degree ေတြ ယူၾကတာ-
ဘာလုပ္ဖို႔လဲ?

"ေလာကႀကီးကို ေက်းဇူးျပဳဖို႔"။

-အဲဒီ အဓိ႒ာန္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲ မွတ္ျပီးေတာ႔
-ဒီ ဘြဲ႔ ဒီဂရီေတြကို အေျခခံထားျပီးေတာ႔,

ကမ ၻာေလာကႀကီးထဲမွာ ဆက္လက္၍ သင္ၾကား-
"ကမ ၻာ တစ္ဝွမ္းလံုးကို ေက်းဇူးျပဳတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္"ေတြ
ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေအာင္ အားလံုး ႀကိဳးစားၾကရမယ္ ။

"Gifted men achieve time and work
as their opportunity."

"လူစြမ္းေကာင္း"ဆိုလို႔႐ွိရင္ "အခြင့္အေရး"က-

လစာ လည္း မေတာင္းဘူး။
ရိကၡာ လည္း မေတာင္းဘူး။
ေနရာ ရာထူး လည္း မေတာင္းဘူး။

သူက-

အခ်ိန္ မ်ားမ်ား ယူမယ္။
အလုပ္ မ်ားမ်ား လုပ္မယ္။
"လူစြမ္းေကာင္း"က အဲဒါဘဲ။

တို႔ "ႏွစ္(၈၀) လံုးလံုး"လုပ္ခဲ႔တာဘဲ။
ေနာက္လည္း လုပ္ဦးမွာဘဲ။

ၾကားျဖတ္ျပီး ရယ္စရာေလးေတာင္ ေျပာခ်င္တယ္။

"နတ္ျပည္ (၆)ထပ္"မွာ အေပၚဆံုးနတ္"က ဘာလဲ?
"ပရနိမၼိတ၀ႆ၀တီ"။
ေအး- မင္းတို႔က "ပရနိမၼိတ၀ႆ၀တီ နတ္"ေတြ။

"ပရနိမၼိတ"ဆိုတဲ႔ စာလံုးက အနက္ထင္ရဲ႕လား?။

"သူတစ္ပါး ဖန္ဆင္းတဲ႔ဘံု" တက္ေနတဲ႔ ေကာင္ေတြ။

ငါကေတာ႔- မင္းတို႔ေအာက္က "နိမၼာနရတိ"
ေလာက္ပဲ "နတ္ျပည္"ေရာက္ခ်င္တယ္

စဥ္းစဥ္းစားစား မင္းတို႔ အလုပ္လုပ္ၾက။

"နိမၼာနရတိ နတ္ျပည္"ဆိုတာ ကိုယ္႔ဘံု,ကိုယ္႔ဘာသာ ဖန္ဆင္းျပီး ေနရတာ ေပ်ာ္တာ ငါဘဲ။

မင္းတို႔တေတြက သူမ်ား ဖန္ဆင္းျပီးသား ဘံုေပၚ တက္ျပီး
ဒူးႏွံ႕ေနၾကတာ။

(ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ၿပံဳးရယ္လ်က္)

တပည့္ေတြ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြး
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ႀကံဖို႔ လိုတယ္။

ငါ "အာသီဝိေသာပမ-သုတၱန္"က်က္ေနေတာ႔
"ဒဟတ္ပင္"ေအာက္မွာ စာျပန္ေနတာကို
"အနီးစခန္းဆရာေတာ္ႀကီး"က
လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ၾကားတယ္။

ၾကားေတာ့ အနားမကပ္ဘူး။
အေဝးကေန ေခ်ာင္းျပီး နားေထာင္တယ္။
ငါ ႐ြတ္ဖတ္ စာျပန္ေနတာေလး ဆံုးေတာ႔ မွ
အနား ေပၚလာတယ္ ။
ၿပံဳးစိစိနဲ႔ "ဆရာေတာ္"က။

" ကိုယ္႔လူ မင္း ႐ြတ္ေနတဲ႔ စာေတြ နားေထာင္ျပီးေတာ႔
ငါ ၾကက္သီးေတာင္ ထ တယ္။

အာသီဝိေသာပမ- သုတ္၊ တိပိဋကဆရာေတာ္မွ က်က္ေဟာတဲ႔သုတ္ ။ မင္းက က်က္တယ္။
ငါျဖင္႔ ၾကက္သီးေတာင္ ထ တယ္"

လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ေျပာသြားတယ္ ။

အထည္ႀကီးႀကီးကိုင္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ
ေလာကမွာ ႀကီးက်ယ္တယ္ကြာ။

အဲဒါေၾကာင္႔- ေသးေသးႏုပ္ႏုပ္ မလုပ္ၾကနဲ႔။

"ေသးသိမ္ေသာ အေတြးအေခၚေတြ
မေတြးရဘူး"ဆိုတာ-တို႔ အဓိ႒ာန္မွာ ပါတယ္မို႔လား။

ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြး
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ႀကံ
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ျဖစ္လိမ္႔ မယ္။

ေသးသိမ္ တဲ႔ အေတြးအေခၚနဲ႔ ေတြးရင္ေတာ႔
"(၂)ပဲ (၁) ျပား" ၾကားထဲ ေရာက္သြားမွာဘဲ ။

အဲ႔ဒီေတာ႔ Gifted menေတြက ရထားတဲ႔ အခ်ိန္ရယ္
ရထားတဲ႔ အလုပ္ရယ္ကို ဘာလုပ္လိုက္လဲ?။

They created them to be great and grand.
အားလံုး ဘဝမွာ

သင္ထားတဲ႔ ဘာသာရပ္ မ်ားနဲ႔
ႀကီးက်ယ္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ေမြးျပီးေတာ႔

~ မိမိတို႔ရဲ႕ ဘဝကိုလည္း
great and grand ျဖစ္ေအာင္

~ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုလည္း
great and grand ျဖစ္ေအာင္

~ မိမိတို႔ သာသနာေတာ္ကိုလည္း
great and grand ျဖစ္ေအာင္

"အားလံုး ဖန္ဆင္းႏိုင္ၾကပါေစ"ဆိုတာကို
တို႔ တိုက္တြန္းတယ္ ။

နိဂံုးခ်ဳပ္က ဘာေျပာမလဲ ဆိုရင္-
ရထားတဲ႔ ဘြဲ႔ေလးေတြ Degree ေလးေတြ ကို
အလြဲ သံုးစား မလုပ္ၾကနဲ႔ ။

ိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ လမ္းေၾကာင္းႀကီးဟာ
"သာသနာ အဆန္လမ္း" ကြ။

"အဆန္လမ္း"က "ဆန္တက္"ရတာေတာ႔
"ခက္တယ္"ေနာ္။
"ဧရာဝတီ"ကို ေရဆန္ေလွာ္ၾကည့္ ခက္တယ္မို႔လား?။

"ေလ"က ဆန္ေနရင္ ပိုေတာင္ ခက္ေသး။

သံသရာ အဆန္လမ္းဟာ သိပ္သိမ္ေမြ႔တယ္။
-ဂမီ ၻရ- သိပ္နက္တယ္။
-သိပ္ျပီးေတာ႔ ျမင္ဖို႔ခက္တယ္။
-အႏုျမဴေလာက္ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔တယ္။

အဲဒီေလာက္ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔ခက္ခဲတဲ႔ "အဆန္လမ္း"ကို-

လူအ-ေတြ မႀကိဳက္ၾကဘူး။
လူပ်င္း လူအေတြ အဆန္လမ္း မႀကိဳက္ဘူး ။
အေခ်ာင္သမား ပိုေတာင္ မႀကိဳက္ေသးတယ္ ။

အေခ်ာင္သမားက ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ။
ေမ်ာခ်ခ်င္တာမို႔လား။

မင္းတို႔ ေမ်ာခ်ဖို႔ စိတ္ကူးထားသလား။

ေအး…ေမ်ာသြားျပီး ျမဳပ္ကုန္မယ္။

အဲဒီေတာ႔ အဆန္လမ္း ဆိုတာ ခက္တယ္ ။
တို႔မ်ား ဆန္တက္လာတာ ႏွစ္(၈၀)။

ဒီကေန႔အေတာ္အတန္ ေရာက္သြားျပီ။
ေရဆန္ ေလဆန္မွာ ေျခကန္တက္လာတာ။ ပင္ပန္းတယ္။

ဆန္တက္ေတာ႔ ျမစ္ေၾကာင္းကို စဥ္းစားၾကည့္လို္က္။

ျမစ္ရဲ႕အညာပိုင္း ေရာက္ေလေလ ေရတျဖည္းျဖည္း တိမ္သြားတယ္။ အဲဒါ နားလည္ဖို႔ ေကာင္းတာေပါ႔။

စုန္သြားေလေလ ေရနက္ေလ။
နက္ရင္ ျမဳပ္မယ္။
ေရတိမ္မွာ ေလွေမွာက္ေတာင္ မျမဳပ္ဘူး။

အဲ႔ဒါေၾကာင္႔-
သံသရာအဆန္လမ္း ပင္ပန္းေပမယ္႔ ဆန္ၾကပါကြာ။

ေရတိမ္မွာ ဆိုလိုိ႔႐ွိရင္ ေအးေအးေဆးေဆး
လမ္းေတာင္ ေရထဲေလွ်ာက္လို႔ရတယ္။

အဲဒါေၾကာင္႔ အဆန္လမ္း ပင္ပန္းေပမယ္႔
အားလံုးတပည့္ေတြ စိတ္ဝင္စားၾကေစခ်င္တယ္။

အစုန္လမ္းကေတာ႔ အေခ်ာင္သမားေတြလမ္း။

ေမ်ာမခ်နဲ႔ ။ အစုန္လမ္းဆံုးရင္ ျမဳပ္မွာဘဲ။

သံသရာမွာ ဆန္မတက္ပဲ
ရထားတဲ႔ Degree ေလး အလြဲသံုးစားလုပ္ရင္
ျမဳပ္ကုန္မယ္။

အားလံုး အဆန္လမ္းကို ႀကိဳက္ႏိုင္ၾကပါေစ ။
ရထားတဲ႔ဘြဲ႔ Degreeေလးေတြကို
အလြဲသံုးစား မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ။

သာသနာနဲ႔ႏိုင္ငံေတာ္က ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ေအာင္
ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္ ။

ကမ႓ာသူ ကမ ၻာသားေတြ
လြမ္းက်န္ခဲ႔ေအာင္ အလုပ္လုပ္ၾကစမ္းပါ။

ကမ ၻာႀကီးက စိတ္ပ်က္ျပီးေတာ႔
"ဒီေကာင္ ဒီေျမႀကီးေပၚ မ႐ွိရင္ ေကာင္းတာဘဲ"-ဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ မျဖစ္ေစနဲ႔။

"ကမ ၻာႀကီးက လြမ္းက်န္ရစ္ေအာင္" လုပ္ၾကပါလို႔
တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး(၈၀)ျပည့္ႏွစ္ၾသဝါဒစကား

Posted using Partiko Android