نقش صنعت گردشگری در انتشار گازهای گلخانه‌ای

اخیراً محققان ردپای کربنی صنعت گردشگری جهانی را محاسبه کرده‌اند و یافته‌های آنها نشان می‌دهد که تأثیر این صنعت چهار برابر بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.

منظور از «ردپای کربنی» (carbon footprint) مجموع کل گازهای گلخانه‌ای است که بر اثر این صنعت ایجاد می‌شود. باید دانست که در این محاسبات، تمام جنبه‌های مختلف صنعت گردشگری—اعم از حمل‌ونقل و مسافرت تا خرید سوغات و امثال آنها—در نظر گرفته شده است.

بر اساس محاسبات جدید محققان، صنعت گردشگری تقریباً یک دهم انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص می‌دهد. این میزان تقریباً چهار برابر آن چیزی است که بر اساس محاسبات قبلی برای این صنعت برآورد شده بود.

این مطالعه هزینه‌های کلی گردشگری در سرتاسر جهان—از جمله غذای مصرفی در رستوران‌ها و سوغات‌های خریداری شده—را در نظر گرفته است. جای تعجب نیست که در این مطالعه، مسافرت هوایی یکی از عوامل اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای در صنعت گردشگری شناخته شده است.

با توجه به اینکه رشد اقتصادی در مناطق مختلف جهان رو به افزایش است، این نگرانی ایجاد شده است که این رشد اقتصادی منجر به افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای شود. این مطالعه نشان داد که هرچه میزان رفاه و ثروت عمومی جوامع افزایش پیدا می‌کند، میزان سرانه‌ی ردپای کربنی نیز افزایش می‌یابد و این افزایش ظاهراً به این زودی‌ها اشباع نمی‌شود.

پژوهشگران در این مطالعه به این نتیجه رسیدند که باید برای مقابله با روند افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در صنعت گردشگری اقدامات مؤثری صورت پذیرد. از آنجا که رشد صنعت گردشگری بیشتر از رشد بخش‌های دیگر اقتصاد است، لذا جامعه‌ی بین‌المللی باید در تعهدات زیست‌محیطی خود این مسئله را در نظر بگیرد.

یکی از اقداماتی که در این زمینه پیشنهاد شده است، «مالیات کربنی» و یا روش‌های مبادله‌ی کربنی است که خصوصاً برای صنعت هواپیمایی پیشنهاد شده است. با این حال، انتظار می‌رود که با پیاده‌سازی آن هزینه‌ی مسافرت هوایی افزایش پیدا کند.

---

در مجموع، این مطالعه نشان می‌دهد که با بالا رفتن وضعیت اقتصادی کشورها و افزایش رشد اقتصادی، صنعت گردشگری با سرعت بیشتری توسعه پیدا می‌کند و در نتیجه منجر به سهم بیشتر این صنعت در انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود.