این تصور که اجرام سماوی از به هم پیوستن قطعههای کوچکتر تشکیل شده باشند، فکر جدیدی نیست. در حقیقت، حتی زمین هم تصور میشود که میلیاردها سال پیش از به هم پیوستن اجسام صخرهمانندی که به دور خورشید اولیه میگردیدند، پدید آمده است.
Image credit: NASA
از سال ۲۰۱۵ که فضاپیمای نیو هورایزنز (New Horizons) اطلاعاتی را دربارهی پلوتون به زمین مخابره کرد، دانشمندان به دادههای بیسابقهای دربارهی این عضو منظومهی شمسی دست پیدا کردند. از طرف دیگر، دادههای ارزشمندی نیز از مأموریت فضایی روزتا (Rosetta) حاصل شده است. در این مأموریت فضایی، یک فضاپیما به مدت دو سال دنبالهدار 67P را به دور خورشید دنبال کرد. بر اساس این دادهها، دو محقق از مؤسسهی پژوهشی جنوب غربی (Southwest Research Institute) در بولدر (Boulder) کلرادو این ایده را مطرح کردهاند که پلوتون ممکن است از به هم پیوستن تعداد زیادی ستارهی دنبالهدار به وجود آمده باشد.
این محققان به طور خاص یخهای غنی از نیتروژن را که در روی پلوتون وجود دارد، مورد بررسی قرار دادند. آنها مشاهده کردند که میزان نیتروژن برآورد شدهی موجود در داخل این یخچالها نشان دهندهی آن است که این سیاره احتمالاً از به هم پیوستن یک میلیارد ستارهی دنبالهدار و یا اشیای موجود در کمربند کویپر (Kuiper belt) به وجود آمده است.
به طور خلاصه، دانشمندان با مقایسهی دادههای به دست آمده از نخستین سفر فضاپیما به اطراف پلوتون و نخستین ملاقات یک فضاپیما با دنبالهدارها، مدلی را به نام «مدل دنبالهدار غولآسا» برای تشکیل پلوتون ارائه کردند.
Reference
Christopher R. Glein, J. Hunter Waite Jr.: Primordial N2 provides a cosmochemical explanation for the existence of Sputnik Planitia, Pluto. Icarus (October 2018), 313:79–92. DOI: 10.1016/j.icarus.2018.05.007
very good post thanks for shareing
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit