سازمان بهداشت جهانی اخیراً ویراست یازدهم «طبقهبندی بینالمللی بیماریها» (ICD) را منتشر کرد. در چاپ جدید این کتاب اصطلاح جدیدی به نام «اختلال گیمینگ» تعریف شده است.
بنا به اعلام انجمن روانشناسی آمریکا، حدود ۱۶۰ میلیون نفر از افراد بزرگسال در کشور آمریکا بازیهای ویدئویی را بازی میکنند، ولی شمار افرادی که در محدودهی این اختلال واقع میشوند، بسیار اندک است. سن بازیکنان بین ۱۸ تا بالای ۵۰ سال است و نسبت مرد به زن تقریباً مساوی است.
Image credit: 1057news.com
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، تعریف رسمی اختلال بازیهای ویدئویی شامل موارد زیر است:
الگوی رفتاری به مدت لااقل ۱۲ ماه، که در آن بازی کردن بازیهای ویدئویی در حد خارج از کنترل است؛
الگوی رفتاری باید بهصورت اولویت دادن به بازیهای ویدئویی باشد، تا جایی که بازی کردن بر علایق و فعالیتهای روزمرهی دیگر تقدم داشته باشد؛
تداوم یا تشدید بازی کردن، علیرغم بروز پیامدهای منفی و یا رفتاری که بر روابط اجتماعی، تحصیل، و اشتغال فرد تأثیر میگذارد. مثلاً یک نوجوان ممکن است به جای انجام دادن تکالیف درسی خود، به انجام بازیهای ویدئویی بپردازد و در امتحان مردود شود.
هماکنون بسیاری از والدین نگران مدتزمانی هستند که کودکان و نوجوانان در مقابل صفحهی نمایش برای بازیهای ویدئویی وقت صرف میکنند. معمولاً خانوادهها برای مدت زمانی که بچهها صرف تماشای تلویزیون یا انجام بازیهای ویدئویی میکنند، مقرراتی دارند. ولی بچههایی که دچار این اختلال هستند، علیرغم پیامدهای منفی این کار، دست از بازی کردن برنمیدارند.
معمولاً بازیهای گروهی که بهصورت تهاجمی هستند و در آن تیمهایی از افراد، دشمنان را میکُشند، برای بچهها بسیار اعتیادآور هستند. بعضی از بازیها بهقدری مقبولیت پیدا کردهاند که مدارس سراسر دنیا به اولیا هشدار میدهند که دسترسی کودکان به آنها را زیر نظر داشته باشند.
گنجانده شدن اختلال بازیهای ویدئویی در چاپ یازدهم کتاب طبقهبندی بینالمللی بیماریها ممکن است منجر به آن شود که افراد بتوانند برای درمان این وضعیت از پوشش بیمهای استفاده کنند.