حقیقت پنهان نمی‌ماند

رابرت گدارد، که او را پدر موشک‌های فضایی می‌دانند، در سال ۱۹۲۰ این ایده را مطرح کرد که بتوان با پرتاب موشک رهسپار ماه و سیارات دیگر شد.

در آن زمان، روزنامه‌ی نیویورک تایمز در سرمقاله‌ای فکر او را به مسخره گرفت و نوشت: «اینکه پروفسور گدارد که صاحب ‹کرسی› در کالج کلارک است… رابطه‌ی بین عمل و عکس‌العمل را نداند و متوجه نباشد که باید چیزی بهتر از خلأ وجود داشته باشد تا بتواند در مقابل آن عکس‌العمل نشان دهد—گفتن چنین چیزی مهمل است. البته او ظاهراً فقط از معلوماتی که جزئی از آموزش‌های روزمره‌ی دبیرستان است؛ بی‌بهره است.»

گرچه گدارد در سال ۱۹۴۵ در گذشت، ولی ویراستاران نیویورک تایمز پس از فرود آپولو بر روی ماه در سال ۱۹۶۹ از او عذرخواهی کردند: «اکنون به‌طور قطعی ثابت شده است که یک موشک در خلأ نیز می‌تواند مانند جو زمین کار کند. تایمز بابت این اشتباه عذرخواهی می‌کند.»