درباره‌ی ویتیلیگو یا برص چه می‌دانید؟

ویتیلیگو (Vitiligo) نوعی بیماری است که باعث بروز لکه‌های سفید بر روی پوست می‌شود. میزان تغییر رنگ در این بیماری قابل پیش‌بینی نیست. ضایعات این بیماری در هر قسمتی از پوست بدن می‌تواند بروز کند. هم‌چنین، ممکن است موها و داخل دهان نیز در این بیماری گرفتار شود.

به‌طور طبیعی، رنگ مو و پوست بدن بستگی به ملانین دارد. در بیماری ویتیلیگو، سلول‌هایی که ملانین تولید می‌کنند، از بین می‌روند و یا اینکه عملکرد آنها متوقف می‌شود. ویتیلیگو در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، بیشتر آشکار می‌شود. این وضعیت عوارض خطرناکی ندارد، ولی بعضی از وقت‌ها از نظر قیافه‌ی ظاهری باعث احساس ناراحتی در فرد مبتلا می‌شود.

علامت اصلی ویتیلیگو، لکه‌های تغییر رنگ بر روی پوست است. معمولاً لکه‌های سفید رنگ ابتدا در محل‌هایی که در معرض آفتاب هستند، مانند دست‌ها، پاها، صورت، و لب‌ها ظاهر می‌شود.

علاوه بر بروز لکه‌های سفید بر روی پوست، این بیماری ممکن است باعث سفید شدن یا خاکستری شدن موی سر، ابروها، یا ریش شود. در داخل دهان و بینی نیز بافت مخاطی ممکن است رنگ خود را از دست بدهد.

معمولاً بیماری ویتیلیگو از حوالی ۲۰ سالگی ظاهر می‌شود. ضایعات ویتیلیگو ممکن است بخش‌های متعددی از بدن را بپوشاند، یا اینکه فقط در یک طرف یا بخشی از بدن ظاهر شود. در مواردی نیز بیماری محدود به یک ناحیه‌ی کوچک است.

به‌طور کلی، سیر بیماری را به‌آسانی نمی‌توان پیش‌بینی کرد. گاهی وقت‌ها ضایعه بدون هر گونه درمانی خودبه‌خود از بین می‌روند. اما در اکثر موارد، بزرگ‌تر می‌شوند و نهایتاً اکثر پوست را می‌گیرند. در موارد نادری پوست بعد از مدتی دوباره رنگ خود را باز می‌یابد.

علت اصلی بروز ویتیلیگو این است که سلول‌هایی که رنگ‌دانه تولید می‌کنند، یعنی سلول‌های ملانوسیت از بین می‌روند، و یا تولید ملانین در آنها متوقف می‌شود. ملانین رنگ‌دانه‌ای است که رنگ پوست، مو، و چشم‌ها از آن حاصل می‌شود. لکه‌های پوست روشن‌تر یا سفیدتر می‌شود.

کسی نمی‌داند چرا این بلا بر سر سلول‌های تولید کننده رنگ‌دانه می‌آید. این مسئله ممکن است در ارتباط با حمله‌ی سیستم ایمنی به ملانوسیت‌های پوست باشد. سابقه‌ی خانوادگی و وراثت در این بیماری نقش دارد. گاهی یک عامل تحریکی، مانند آفتاب‌سوختگی، استرس، و یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی، باعث بروز این بیماری می‌شود.

برای درمان ویتیلیگو از داروهای مختلفی استفاده می‌شود که موفقیت آنها قابل پیش‌بینی نیست و تجویز آنها نیازمند مراجعه به پزشک متخصص است. افراد مبتلا به ویتیلیگو باید از قرار گرفتن در معرض آفتاب اجتناب کنند.