သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ ကိန္းေအာင္းရာ အေမ့အိမ္
အေမ့ရဲ့အိမ္ဟာ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ေတြနဲ့ အျမဲတန္း ျခံုလြွမ္းထားတဲ့ ေနရာဆိုရင္ မွားမယ္ မထင္ပါဘူး။
အေမဟာ ဘာသာတရားမွာ သိပ္ျပီး စိတ္ဝင္စားမွု မရိွေပမယ့္၊ အေဖကေတာ့ ဘာသာတရားကို အလြန္ကုိင္းရိွုင္းတဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါ။
က်ြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က အေဖနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရ တစ္ခုကေတာ့ အေဖရဲ့ ဘုရားဝတ္တက္သံပါပဲ။ အေဖဟာ မနက္ေစာနဲ့ ညဘက္အိပ္ရာဝင္ကာနီးမွာ ဘုရားဝတ္တက္ ေလ့ရိွပါတယ္။ အေဖဟာ ရွည္လ်ွားလွတဲ့ ဘုရားရိွခိုးကို ရြတ္ဖတ္ျပီး ဝတ္တက္ေလ့ရိွပါတယ္။
ဘုရားရိွခိုးအျပီးမွာ ခ်က္ျခင္းမအိပ္ေသးပဲ ငုက္တုပ္ျကီးထိုင္ျပီး ျငိမ္ေနတဲ့အေဖကို အေဖ့ရဲ့ေဘးမွာအိပ္ေလ့ရိွတဲ့ က်ြန္ေတာ္က အိပ္ရာထဲကေနျပီး အေဖ ဘာမ်ားလုပ္ေနတာပါလိမ့္လို့ စဥ္းစားခဲ့ဖူးပါတယ္။
ငယ္ငယ္က စဥ္းစားခဲ့ဖူးတာေလးကို ျပန္သတိရျပီး အခုမွပဲ ေမးခြန္းရဲ့ အေျဖကိုလည္းသိပါတယ္။ “ ေျသာ္..အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေဖဟာ တရားထိုင္ေနတာပါလား” လို့။
အိမ္ေထာင္စုတစ္စုရဲ့ စားဝတ္ေနေရးကို လံုးပန္းေနရတဲ့ အေဖဟာ တရားအားထုတ္ဖို့ကို ေဝးေဝးလံလံ မသြားနိုင္ပဲ၊ မိသားစုရဲ့ ေဘးမွာတင္ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ျကိုးစားအားထုတ္ သြားရွာပါတယ္။
အေဖငယ္စဥ္က ေနေက်ာ္ဆရာေတာ္ဘုရားနွင့္ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားတို့ရဲ့ ေက်ာင္းသြားေဖါ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားျကီး ရိွရာ ရန္ကုန္ျမို့ေတာ္ကို အစဥ္မျပတ္ ဝင္ထြက္သြားလာသလို၊ ရြာနားမွာရိွတဲ့ ေနေက်ာ္ဆရာေတာ္ဘုရား နဲ့ကေတာ့ ေန့စဥ္နီးပါး ဆံုေတြ့ ဖူးေျမာ္ျပီး ဓမၼေရးရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုတတ္ပါတယ္။
ရြာထဲမွာ သူအနီးကပ္ ေပါင္းေဖါ္သြားသူမ်ား ဟာလည္း တရားသမားမ်ားပဲ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ အေပါင္းအေဖါ္မ်ားနဲ့ ဆံုဆည္းတိုင္း တရားစကားမ်ားေျပာျကားျခင္း၊ အိမ္အလွည့္က် ဘုရားဝတ္တက္ျခင္းမ်ား ျပုလုပ္ျခင္းျဖင့္ ဘဝတစ္ခုရဲ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားကို ကုန္လြန္သြားေစပါတယ္။
အေမကေတာ့ စာမတတ္သလို ဘာသာတရားနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းမ်ားကို မဆိုတတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါနဘက္မွာေတာ့ အေတာ္ အားသန္တယ္ ေျပာရပါမယ္။ အေဖလုပ္ခ်င္တဲ့ လွူျခင္းတန္းျခင္း၊ အေပါင္းအေဖါ္မ်ားကို အိမ္မွာ ပင့္ဖိတ္ျပီး ဘုရားဝတ္တက္ျခင္း မ်ားကို အျမဲတန္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ရပ္ေဝးမွာေရာက္ေနတဲ့ သားသမီးမ်ားဆီက ေငြေျကးေလး ေရာက္လာတာနဲ့ အနည္းဆံုးေတာ့ အိမ္မွာ ဘုရားဝတ္တက္ ျဖစ္ပါတယ္။
အေဖမရိွတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မက အေဖ့ရဲ့တာဝန္ကို ဆက္ျပီး ယူရသလိုျဖစ္သြားပါတယ္။ အိမ္မွာ ရံဖန္ရံခါ ဘုရားဝတ္တက္ လုပ္ျဖစ္သလို၊ လွူေရးတန္းေရးမွာ ဘယ္အခါမွ လက္မေနွးခဲ့ပါဘူး။ အသက္အရြယ္ရလာတဲ့ အေမဟာ ေပးကမ္းလွူဒါန္းရာမွာ ပိုျပီး စိတ္အားထက္သန္လာတာကို ေတြ့ရပါတယ္။ စာေပမတတ္တဲ့ အေမ့ရဲ့ လွူတန္းပံုက အတုယူစရာပင္ ေကာင္းပါေသးေတာ့တယ္။
အေမဟာ ဒါနျပုရာမွာ အလွူခံပုဂၢိုလ္အေပါ္မွာ ခြဲျခားတဲ့ အျမင္ လံုးဝမရိွပဲ အားလံုးအေပါ္မွာ ညီမွ်တဲ့ ေစတနာထားတာကို ေတြ့ရပါတယ္။ အလွူအတန္းျကီး ျပုလုပ္ရာမွာထားတဲ့ အေမ့ရဲ့ေစတနာနဲ့ ေန့စဥ္ဆြမ္းခံျကြလာတဲ့ ကိုရင္နဲ့ေက်ာင္းသားေလးကို ဆြမ္းေလာင္းလွူတဲ့ ေစတနာဟာ လံုးဝ ကြဲျပားမွု မရိွတာ ေတြ့ရပါတယ္။ အိမ္မွာေရာက္ေနတဲ့ ရပ္ေဝးကဧည့္သည္နဲ့ စားခ်ိန္ေသာက္ခ်ိန္မွာ ေရာက္လာတဲ့ အမည္မသိ ေစ်းသည္ကို ခြဲျခားမွု မရိွပဲ ေဖါ္ေဖါ္ေရြေရြ၊ တယုတယ ေက်ြးေမြးေလ့ရိွပါတယ္။
သူစားေသာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အနားမွာ ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနတဲ့ သူ့ေျမးေတြ၊ေျကာင္ေတြ၊ေခြးေတြကို ခြဲျခားမွု လံုးဝမရိွပဲ “ ေရာ့”၊ “ အင့္” ဆိုျပီး ခ်ေျကြးတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ အစ္မက “ အေမကလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ စားစမ္းပါ။ ကေလးေတြေကာ၊ ေခြးေတြေကာ ဗိုက္ဝေနပါျပီ၊ အေမကေက်ြးမွန္းသိလို့ သက္သက္ ကပ္ေနတာပါ”လို့ ဝင္ျပီး ဟန့္ေလ့ ရိွပါတယ္။
အသက္ျကီးလာသည္နွင့္အမ်ွ သူကိုယ္တိုင္ ဘာမွ မစီစဥ္နိုင္ေတာ့တဲ့ အေမဟာ အစ္မသာလ်ွင္ သူ့ရဲ့အားကိုးရာအျဖစ္ သေဘာထားျပီး “ခင္မာျကည္ရယ္ အေမျဖင့္ ဟိုလိုေလးလွူခ်င္လိုက္တာ။ ဟိုေနရာေလးမွာ အလွူေငြေလး ထည့္ခ်င္လိုက္တာ” စသည္ျဖင့္ ပူဆာေလ့ ရိွပါတယ္။
အစ္မကလည္း သူကိုယ္တိုင္ အလွူအတန္း ဝါသနာပါသူပီပီ “အေမလွူခ်င္တာကို သမီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္အေမ၊ ဘာမွမပူနဲ့” လို့ ကတိေပးျပီး၊ အေမ့ရဲ့ ဆႏၵေတြကို တကယ္လည္း ျဖည့္ဆည္းေပးေလ့ ရိွပါတယ္။
တစ္ျခားအလွူမ်ားအျပင္ အိမ္မွာ ေလးငါးေျခာက္နွစ္ ဆက္တိုက္ လုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ အလွူကေတာ့ ဘံုေက်ာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို တစ္နွစ္တစ္ျကိမ္ ဆြမ္းကပ္ျခင္းပါပဲ။ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားျကီးရဲ့ ရွင္ျပုအလွူဝင္ေန့ ေန့လည္မွာ၊ ရြာမွာ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းပြဲ ျပဳလုပ္ေလ့ ရိွပါတယ္။
ဂႏၶာရံုဘံုေက်ာ္ စာသင္တိုက္၊ စာခ်နာယက ဆရာေတာ္ အရွင္သုမနသာရ လကၤာရ ဦးေဆာင္တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားဟာ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းပြဲမတိုင္ခင္ အေမတို့အိမ္က ကပ္တဲ့ဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးျပီး ရြာဦးေက်ာင္းမွာ နားေနေလ့ရိွပါတယ္။ အေမတို့သာ ဆြမ္းမကပ္ခဲ့ရင္ မိမိတို့ သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျပီးမွ ေန့လည္ေနပူပူမွာ ျကြလာျကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ အလြန္ပဲ ပင္ပန္းျကပါတယ္။
~ ထိုထိုေသာ သံဃာေတာ္မ်ား ဝင္ထြက္သြားလာရာ အေမ့အိမ္...
~ ေန့စဥ္ ဆြမ္းခံကိုရင္နွင့္ ေမာင္ေက်ာင္းသား ဝင္ထြက္သြားလာရာ အေမ့အိမ္...
~ ဝတ္အသင္းမွ သူေတာ္စင္မ်ား ဝင္ထြက္သြားလာရာ အေမ့အိမ္...
~ ဆာေလာင္သူမ်ားကို ေက်ြးေမြးဖို့ ေစတနာသဒၶါတရား ထက္သန္ရာ အေမ့အိမ္…
ဒီအေမ့အိမ္ဟာျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္မ်ား လြွမ္းျခံုထားတဲ့ေနရာ ျဖစ္မွာ မလြဲပါ ခင္ဗ်ား။
(မွတ္ခ်က္။ ။ဒီေန့ မွာ အေမရိွစဥ္၊ ခါတိုင္းနွစ္ေတြကဲ့သို့ အစ္မဦးေဆာင္တဲ့ေဆြမ်ိုးတစ္သိုက္ဟာ ဂႏၶာရံုဘံုေက်ာ္ စာသင္တိုက္၊ စာခ်နာယက ဆရာေတာ္ အရွင္သုမနသာရ လကၤာရ ဦးေဆာင္တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ေနျကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ့ညီ၊ ကိုေမာင္ဝင္းရဲ့ ေက်းဇူးေျကာင့္ ဓာတ္ပံုေတြခ်က္ျခင္း ေရာက္လာေပမယ့္ စာေရးဖို့ အခ်ိန္မရတဲ့အတြက္ အရင္တင္ထားတဲ့စာေလးနဲ့ပဲ ျပန္တင္လို္က္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
အားလံုး ရြွင္လန္းခ်မ္းေျမ့ျကပါေစ။)
