လူ ့ဘဝ တစ္ဘဝဆိုတာ သံသရာနဲ ့ယွဥ္လိုက္ရင္
မ်က္စိတမွိတ္ ဆိုတဲ့ ခဏတာေလးပဲ ၾကာတာပါတဲ့
အားလံုးၾကားဖူးမွာေပါ့ နတ္ျပည္မွာပန္းခူးေနတုန္း စုေတျပီး လူ ့ျပည္ေရာက္လာတယ္ အိမ္ေထာင္က်တယ္
ခေလးေလးေယာက္ေမြးတယ္ ေသေတာ့
အဲဒီနတ္ျပည္ကို စိတ္ညြတ္ေနတဲ့အတြက္
အဲဒီပန္းခူးေနတဲ့ေနရာကိုပဲ နတ္သမီးအျဖစ္နဲ ့
ျပန္ေရာက္သြားတယ္ ေရာက္တဲ့အခါ နတ္သားက ခုနက မင္းဘယ္သြားေနတာလဲတဲ့
တပည့္ေတာ္ပန္းခူးေနတုန္းေသျပီး လူ ့ျပည္
ေရာက္သြားတယ္ ကေလး ေလးေယာက္ေမြးျပီးမွ
အခုျပန္လာတာ ဆိုေတာ့ နတ္သားက လူ ့ျပည္
ဆိုတာ အဲဒီေလာက္ေတာင္ အသက္တမ္း
တိုသလားတဲ့ ေမးျပီး နတ္သားလည္း သံေဝဂဉာဏ္ရသြားတယ္ တဲ့
ေျပာခ်င္တာက လူ ့ဘဝနဲ ့ကေလး ေလးေယာက္
ေမြးတာေတာင္ နတ္ျပည္မွာ ပန္းခူးမပ်က္ေသးဘူး
ဒါဟာ လူ ့ဘဝရဲ႕မျမဲမႈနဲ ့ တိုေတာင္းလွတယ္ ဆိုတဲ့ သရုပ္ကို ေပၚလြင္ေစတာပါပဲ
နတ္ျပည္နဲ ့ယွဥ္တာေတာင္ ဒီေလာက္ တိုေတာင္း
ေနတယ္ ဆိုရင္ ျဗဟၼာျပည္ နဲ ့အပါယ္ငရဲ နဲ ့
ယွဥ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ပိုျပီး သံေဝဂ ရစရာ
ေကာင္းမွာပါပဲ
မျမဲတဲ့ လူ ့ဘဝ မ်က္စိတမွိတ္ ေလာက္သာ
ၾကာျမင့္တဲ့ လူ ့ဘဝ ထဲကေနပဲ သာသနာနဲ ့
ၾကံဳတုန္း အျမတ္ထုတ္ၾကရမွာပါ
ဒါန သီလ သမထ ဝိပႆနာ ကို ရသေလာက္
လုပ္နိ ုင္မွသာ သံသရာမွာ နိဗၺါန္အတြက္ အေထာက္အပ့ံျဖစ္ေစမွာပါ
ဒီလိုမဟုတ္ပဲ
ခဏေလးသာၾကာတဲ့ လူ ့ဘဝ ရခိုက္မွာ
ငါက ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတာ
ငါက ဘယ္ေလာက္ နာမည္ၾကီးတာ
ငါက ဘယ္လိုရွာနိ ုင္လို ့ ဘယ္လိုေတာ္ တာ
ငါက ဘယ္လိုၾကိဳးစာလို ့ ဘယ္လိုေအာင္ျမင္တာ
စတဲ့ တလြဲမာနေတြနဲ ့အခ်ိန္ကုန္ေနၾကမယ္
ဆိုရင္ျဖင့္
အၾကီးစား ရူးသြပ္သူမ်ားလို ့
နာမည္ေပးခ်င္ပါတယ္။
Credit_ ဦးျမင့္ခိုင္