အခ်ိန္ကန္ ့သတ္မွုေအာက္တြင္ ရွင္သန္ရသည္

လူ ့ဘဝသည္ အခ်ိန္ ကန္ ့သတ္မွုေအာက္တြင္ရွင္သန္ရသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူ ့ဘဝသက္တမ္းတစ္ခုသည္ နွစ္၁၀၀ ပတ္ဝန္းက်င္သာရွိသည္။ အသက္ရွင္ေနေသာ ကာလအတြင္း လူတစ္ဦးသည္ အခ်ိန္ကို မည္သို ့အသံုးခ်သြားနိုင္သည္ေပၚမူတည္သည္။ ျမန္မာဓေလ့အရ ပထမအရြယ္ ပညာ ဒုတိယအရြယ္ ဥစၥာ တတိယအရြယ္ ကုသိုလ္ရွာ အရြယ္အလိုက္ အခ်ိန္အခါ အလိုက္ သက္ဆိုင္ရာ အလုပ္တို ့ကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ အခ်ိန္နွင့္ အတူ လုပ္ေဆာင္နိုင္မွသာ လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္သည္ဟု ယူဆ ျကသည္။

ဤသည္မွာလူ ့ဘဝတြင္ အခ်ိန္အလိုက္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ဟု ညႊန္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ လူ ့ဘဝတြင္ ေရႊေငြ စသည့္ အရာတိုကို တန္းဖိုးျဖတ္၍ ရသည္။ အခ်ိန္သည္ ေရႊေငြ ရတနာတို ့ကို ျပန္၍ရေအာင္ရွာေဖြနိုင္သည္။ အခ်ိန္ဆံုးရံွုးေသာ္ ျပန္၍ မရွာနိုင္ မရနိုင္ေပ။ ဆံုးရွံုးသြားေသာ အခ်ိန္ကို မည္သည့္ နည္းနွင္မွ အစားထိုး၍ မရနိုင္ေပ။ေရႊ ေငြႏွင့္လည္း အခ်ိန္ကို ျပန္ဝယ္ယူ၍မရေပ။ အခ်ိန္အရင္းအႏွီးျဖင့္ ေရႊေငြ ရႏိုင္သည္။ထိုေျကာင့္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိစြာျဖင့္ ျပည့္ ျပည့္ ဝဝ အသံုးခ်သင့္ပါသည္။