ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္း အႏုပညာ

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မေျဖ႐ွင္းတာဟာ
ဝန္ခံတာမဟုတ္ပါဘူး၊ အေလးကို မထားခ်င္တာပါ။

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတာဟာ
ေျပာစရာစကားမ႐ွိလို႔ မဟုတ္ပါဘူး၊
ေျပာေတာ့လည္း ထူးလာမွာမဟုတ္လို႔ပါ။

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အျငင္းမပြားတာဟာ
သည္းခံစိတ္ေကာင္းလြန္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး၊
ေဒါသျဖစ္ဖို႔ကို မထိုက္တန္လို႔ပါ။

လူ႔ဘဝက တိုေတာင္းပါတယ္။
ဒီဘဝမွာေတြ႔ဆံုတဲ့လူေတြနဲ႔
ေနာက္ဘဝမွာ ျပန္ေတြ႔ရဖို႔ အာမမခံႏိုင္ပါဘူး။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိလြန္း တတ္လြန္းတယ္ မထင္ပါနဲ႔၊
တကယ္ေတာ့ တျခားသူလည္း မအ,ပါဘူး။
တကယ္တေလမွာ တံုးအခ်င္ဟန္ေဆာင္တိုင္း
သူတကယ္အ,ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး၊
ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္းအႏုပညာကို သူနားလည္လို႔ပါ။

ငါကဘာလဲဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူး။
ဘယ္သူက ဘာဆိုုတာလည္း အေရးမႀကီးဘူး။
႐ွင္သန္ျခင္းကသာ တန္ဖိုးႀကီးတယ္၊
မလိုအပ္တဲ့အရာေတြအေပၚ သိပ္မျဖဳန္းမိပါေစနဲ႔။
ကိုယ့္ဘဝထဲကို လူေတြအမ်ားႀကီးဖိတ္ဝင္စရာ မလိုသလို
လူအမ်ား ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္ဖို႔လည္း မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔။
သင့္အေပၚနားမလည္သူေတြကို ေျဖ႐ွင္းခ်က္ထုတ္ေနစရာမလိုသလို
သင့္အေပၚနားလည္သူေတြက သင့္ရဲ႕ေျဖ႐ွင္းခ်က္ေတြကို မလိုပါဘူး။

ဒီေလာကမွာ
လူတိုင္း ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္ၾကမွာမဟုတ္ဘူး၊
တခ်ဳိ႕က သင့္ကိုအားက်တယ္၊ တခ်ဳိ႕က သင့္ကိုမုန္းတယ္၊
တခ်ဳီ႕က သင့္ကိုမနာလိုဘူး၊ တခ်ဳိ႕က သင့္ကိုခ်စ္ခင္တယ္။
ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ...
ကိုယ္လုပ္သမွ်က လူတိုင္းကို ေက်နပ္ေစမွာမဟုတ္ဘူး။
တျခားသူႏွစ္သက္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရင္း
ကိုယ့္နဂိုကို မေပ်ာက္ဆံုးပါေစနဲ႔။

လူတိုင္းမွာ ကိုယ့္ခံယူခ်က္၊ ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈေတြ႐ွိၾကတယ္။
ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈကို တဖြဖြေျပာရင္း
တျခားသူရဲ႕ယံုၾကည္မႈကိုလည္း မနင္းေခ်မိပါေစနဲ႔။
တျခားသူရဲ႕ပါးစပ္ထဲက သင္ဟာ
စစ္မွန္တဲ့သင္ မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ အေကာင္းဆံုးလုပ္ပါ။
ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ပါ။
တျခားသူရဲ႕အၾကည့္ကို ဂရုစိုက္ေနစရာမလိုပါဘူး။
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ ကိုယ့္စတိုင္လ္နဲ႔ကိုယ္ေနပါ။
သူတို႔ေျပာခ်င္တာ ေျပာပါေစ။
ကင္းေျခမ်ားလို တျခားသူစကားနားေယာင္ၿပီး
ကိုယ္ဘယ္ေျခလမ္းစလွမ္းရမွန္း မသိေတာ့တာမ်ဳိး
မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
႐ွင္သန္ေနတယ္ဆိုတာနဲ႔
အေကာင္းဆံုး႐ွင္သန္မႈနဲ႔ပဲ ဆက္လက္႐ွင္သန္သြားပါ။