အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ

တေန႔က်ရင္
သူ ဘာျဖစ္လာမွာလဲလို႔
မၾကာခဏ ဘဝနဲ႔ ေဝးရာ
ေတြးေတြး ေနမိ

သတိလက္လြတ္ ေမ့ေလ်ာ့လိုက္ဖို႔က
ခက္ခဲလိမ့္မယ္လို႔
မၾကာခဏ
အတိတ္ကို လည္ျပန္ေငးေနမိတယ္

တကယ္လို႔မ်ား
တစကၠန္႔ တမိနစ္ တနာရီ တႏွစ္က စလို႔
ေနာင္လာမယ့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အခ်ိန္ဟာ
ေရလို ေရြ႕လ်ား
အခိုးအေငြ႔ေတြလိုမ်ား
မႈန္ဝါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္သလားဆိုၿပီး
မၾကာခဏ
ၿငိမ္သက္ေတြေဝ ေနမိျပန္တယ္

အခ်စ္ဆိုတာကလည္း
သခၤန္းစာအသစ္ေတြကို
သင္ယူ က်က္မွတ္ေနရသလို
မၾကာခဏ
ခက္ခဲေနရမွာ အမွန္ပါဘဲ

အႀကိဳက္ဟာလည္း
တေနရာကေန အျခားတေနရာ
ေရြ႕လ်ား ကူးေျပာင္းေနတတ္တာမ်ဳိးဘဲ
မဟုတ္လား

ဘယ္သူမွ မ႐ွိေတာ့ရင္
အရင္လိုဘဲ
ဘဝကို ျဖတ္သန္း ေက်ာ္ျဖတ္ေနမွာ အမွန္ဘဲ

လမ္းေတြက ေကာက္ေကြ႕လြန္းသမို႔
နံရံကို ေက်ာနဲ႔ ကပ္ထားမိ
ေမးခြန္းေတြက ရက္စက္လြန္းသမို႔
အေျဖကို စာရြက္အလြတ္ေပၚ လႊတ္ခ်မိ
အၾကည့္ေတြက စူး႐ွလြန္းသမို႔
မ်က္လႊာကို ခ်ထားမိ

ရင္ဆိုင္ ျဖတ္သန္းရမယ့္ မနက္ျဖန္ဟာ
အေဝးေျပးလမ္းမထက္က မိုင္တိုင္ေတြလို
ဒီတေန႔ၿပီး ေနာက္ထပ္တေန႔
ေျပးစရာ ေရြ႕စရာ ေျမမ႐ွိေတာ့သလိုမ်ဳိး
ေျခအစံုကို ရပ္တန္႔လိုက္မိတယ္

တဘဝၿပီး ေနာက္ဘဝ
တေန႔က်ရင္ သူ ဘာျဖစ္လာမွာလဲလို႔
အစၿပီးရင္ အဆံုးကို
ေမွ်ာ္လင့္မေနသင့္ေတာ့ဘူး
အစၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္
အစဘဲ ျပန္လာေနတဲ့ ကမၻာေလ

လူေတြနဲ႔ ေဝးရာ
႐ွင္သန္ေနမႈရဲ႕ ေဝးရာ
ေတြေဝေစာင့္ဆိုင္းျခင္းေတြရဲ႕ ေဝးရာ
ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲျခင္းရဲ႕ ေဝးရာ
မၾကာခဏ
ထြက္ေျပး ေနခ်င္ေတာ့တယ္

သူဟာ
အိပ္မက္မက္ေနသလို ခဏခဏ
သူဟာ
တေစၦေျခာက္လွန္႔ေနသလို ခဏခဏ
သူဟာ
အ႐ူးမီးဝိုင္းေနသလို ခဏခဏ
သူဟာ
စိတ္ေနာက္ေပါ့သြပ္ေနသလို ခဏခဏ
သူဟာ
အတိတ္ေမ့သလိုေရႊေပ်ာက္သလို ခဏခဏ
သူဟာ
ဥစၥာေပ်ာက္ငရဲေရာက္သလို ခဏခဏ
သူဟာ
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ခဏခဏ

ဒီဘဝဟာ
မေသခ်ာေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး
ဘဝကူးေကာင္းဖို႔
သူက
ရည္ၫႊန္းခ်က္မျပည့္စံုေသာ
အဓိပၸါယ္မဲ့ကဗ်ာေတြ ေရးေနလ်က္ ...။