" ထြန္းေတာက္သမီးသို႔ - ေပးစာ " ( ၆ )
ေရပူကန္ ၾကာမလန္းသလို
မင္းပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ ကိုယ့္ေမတၱာဥယ်ာဥ္မွာ
အခ်စ္ပန္းေတြ ႏြမ္းေျခာက္မွာေတာ့စိုးမိတယ္။
အင္အားႀကီးသူ ပိုင္ဆိုင္ရစတမ္းဆိုရင္
မျပည့္မစံုနဲ႔ကိုယ္တစ္ေယာက္
ေနာက္ေကာက္က်ခဲ႔မယ္ထင္ပါရဲ႕
ေ႐ွးဘဝကုသိုလ္အေၾကာင္းဖံု မျပည့္စံုေလေတာ့
တစ္ခါတစ္ေလမ်ားေတာ့ အားငယ္မိတယ္ကြာ -
ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ
" သစၥာမွန္ရင္ေပါင္းရစၿမဲ " ဆိုတဲ႔
အားႏြဲ႕သူ အေဖာ္ျပဳေပးတဲ႔အေတြးေလးနဲ႔
ကိုယ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္းပဲ မိၾကယ္စင္ -
ဖြင့္ေျပာဖို႔ဝန္ေလးတတ္သူ
မာနေတြ တံခြန္ထူထားလို႔ဟုတ္ပါဘူး
အပူအပင္ေတြ မေဝမွ်ႏိုင္လို႔ပါ မိၾကယ္စင္ရယ္ ---
႐ိုစင္ေနာင္
" ထြန္းေတာက္သမီးသို႔ - ေပးစာ " ( ၇ )
မိၾကယ္စင္ေရ -
ကိုယ့္ပစၥဳပၸန္ခံစားမႈေတြ , အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
မင္းရဲ႕သံေယာဇဥ္မ်က္ဝန္းအၾကည့္နဲ႔
ခ်ည္ေႏွာင္ထုပ္ပိုးျခင္းကို ခံရတဲ႔ေန႔ကစလို႔
ကိုယ္တစ္ေယာက္ မင္းရဲ႕သားေကာင္ျဖစ္ၿပီးသားပါ။
" ထားရာေန ေစရာသြား " မဟုတ္သည့္တိုင္
မင္းဘဝရဲ႕တစ္စိတ္,တစ္ပိုင္း,တစ္ေဒသေလးေတာင္မွ
ကိုယ့္ဘဝရဲ႕အရာအားလံုးပါပဲကြာ -
ကိုယ္ေပ်ာ္ပါတယ္ -
စိတ္အလိုက် ေတာင့္တလာခ်ိန္မွာ
ျဖစ္တည္ခြင့္ရတဲ႔ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔မဟုတ္ဘူး၊
ႏွလံုးသားမွာစုတည္ကာ ဒီေန႔မွသည္ေနာင္ဘဝထိ
ရည္စူးမိတဲ႔ ေမတၱာမ်ိဳးနဲ႔ပါ။
လူသားတိုင္းရဲ႕သဘာဝအေတြးခံယူခ်က္ဟာ
ျပဒါးမွန္ကိုၾကည့္ရသလို
ကိုယ္ၿပံဳးလို႔မွန္ထဲၿပံဳးတာကို သတိမထားဘဲ
သူမဲ႔ရင္ ကိုယ္႐ြဲ႕မယ္ဆိုတာမ်ိဳးက ပိုမ်ားပါတယ္။
သူဘယ္ေလာက္ပဲမဲ႔႐ြဲ႕ျပေနပါေစ
ကိုယ့္ဘက္က ၿပံဳးျဖစ္ေအာင္ၿပံဳးျပတဲ႔သူလို
ကိုယ္ဟာလည္းပဲ မင္းဘက္ကမခ်စ္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ
အစဥ္ထာဝရျမတ္ႏိုးေနမွာကိုေတာ့ျဖင့္
မင္းယံုၾကည္ေပးပါ မိၾကယ္စင္ -----
႐ိုစင္ေနာင္
" ထြန္းေတာက္သမီးသို႔ - ေပးစာ " ( ၈ )
တကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝဆိုတာ
ဝတၳဳဇာတ္ညႊန္းေတြထဲကေလာက္ေတာ့
ဘယ္လြယ္ကူပါ့မလဲ -
ဒါေပမယ့္ - မွတ္သားဖူးတာေလးေတြေတာ့
ျပန္ေျပာျပခ်င္တယ္ မိၾကယ္စင္ -
" ဒံုးပ်ံေတြ , ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးေတြရဲ႕အစဟာ
စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းက စတင္ၾကပါသတဲ႔ "
စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို တကယ္လက္ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္
အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵ
ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္တဲ႔ ဝီရိယ
အႀကိမ္ႀကိမ္က်႐ႈံးမွားယြင္းမႈေတြကို
အခါခါျပန္စမ္းသပ္ကာ ျပဳျပင္ႏိုင္တဲ႔ပညာ
ေအာင္ျမင္မႈ မေအာင္ျမင္မႈေတြကို ပဓာနမထားဘဲ
အလုပ္ လုပ္ေနျခင္းသည္သာ ဆုလာဒ္တစ္ခုလို႔
ေတြးထင္မွတ္ယူျခင္း
မျဖစ္ႏိုင္တာကို သိပ္မစဥ္းစားၾကပါဘဲ
ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ကိုင္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္
ဒီေလာကႀကီးမွာ လက္ေတြ႕တီထြင္ဖန္တီးမႈေတြ
ျဖစ္လာၾကေလရဲ႕ -
ဒီလိုပါပဲကြာ
ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္ ႏွလံုးသားကို
အေတြးအိပ္မက္ေတြနဲ႕ အသက္သြင္းႏိုင္ဖို႔အတြက္
ကိုယ့္ကို မင္းအၿမဲခ်စ္ေနမွျဖစ္မယ္ မိၾကယ္စင္ ----
႐ိုစင္ေနာင္
" ထြန္းေတာက္သမီးသို႔ - ေပးစာ " ( ၉ )
" ေနမင္းႀကီးေပၚထြက္လာတာကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔
ၿပီးျပည့္စံုတဲ႔ဘဝအရသာကို ခံစားမယ္ေပါ့ "
ဒါ ငယ္ငယ္တုန္းကစိတ္ကူးပါ။
တကယ္လက္ေတြ႕ဘဝမွာ ေနမင္းႀကီးေပၚထြက္လာတာကို
ၾကည့္ေနဖို႔ အခ်ိန္မ႐ွိခဲ႔သလို
ၿပီးျပည့္စံုတဲ႔ဘဝအရသာကို ခံစားဖို႔အတြက္လည္း
ကံ ပါမလာခဲ႔ဘူးေလ -
ယံုၾကည္ကိုးစားထားတဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
အသက္တစ္မွ်တန္ဖိုးထားရတဲ႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ
ဒါေတြအားလံုး ကိုယ့္အေပၚမွာ
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး သစၥာေဖာက္သြားၾကၿပီ -
" တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေျပးမလဲ " ဆိုတဲ႔
ပံုျပဆို႐ိုးသာမ႐ွိခဲ႔ရင္ ဒီေလာကႀကီးမွာ
ကိုယ္တစ္ေယာက္ ႐ွိခ်င္မွလည္း႐ွိေတာ့မွာပါ ။
အခုေတာ့ မိၾကယ္စင္အတြက္နဲ႔သာ
အသက္ဆက္ေနဦးမယ္ မိၾကယ္စင္ -----
႐ိုစင္ေနာင္
" ထြန္းေတာက္သမီးသို႔ - ေပးစာ " ( ၁၀ )
" လွေသာအိပ္မက္ ျပန္မမက္တတ္ဘူး " တဲ႔
သႏၲာေရာင္ဖန္စီမီးအိမ္ေတြနဲ႔ ဆင္ျမန္းထားတဲ႔
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အတိတ္ေရာင္စံုညေလး
အရင္လို ျပန္ရႏိုင္ပါဦးမလား ?
ရည္လဲ႔လဲ႔မ်က္ဝန္းအိမ္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးတဲ႔
အရိပ္အေယာင္ေလးေပၚလာတဲ႔အထိ
မင္း ၿပံဳးခဲ႔ေသးတယ္ေႏွာ္မိၾကယ္စင္ -
သိပ္ခါးတယ္ ဆိုတဲ႔ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို
မကုန္ေအာင္ေသာက္ရင္းနဲ႔
ဟိုး ေတာင္တန္းႀကီးေတြကို ကိုယ္ေငးေမာေနမိရဲ႕ -
ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား
" သင္ငိုေနသလား " လို႔ေမးလာခဲ႔မယ္ဆိုရင္
" ဟင့္အင္း " ဟူ၍သာ ျပန္ေျဖမိပါလိမ့္မယ္။
မင္းကိုခ်စ္လြန္းလို႔ က်လာတဲ႔မ်က္ရည္ေတြဟာ
ၿဖိဳးၿဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္
မိုးေရေပါက္မ်ားပမာပါပဲမိၾကယ္စင္ရယ္ ------
႐ိုစင္ေနာင္