Günlerden Bir Gün...

Çorum'da çok sıkılmıştık. Kendimize eğlence alanları arıyorduk. Artık çay içmekten bıkmıştık, 500 metrelik Gazi Caddesi'ni yukarı aşağı adımlamaktan yorulmuştuk. Bir anlık heyecanla karar verdik...

"Gidiyoruz" dedik. "Nereye ?" dediler. "Amasya" dedik.

Çaylarımızdan son yudumları içtik. Hesabı ödeyip apar topar kalktık. Herkes evlerine gitti. Hızlıca ekipmanlarımızı topladık. Tek derdimiz anlamsız güne güzel bir anlam katmaktı. Stres atmak, farklı yerler görmek, tarihi yapıları incelemek bir nevi tatil havasında günübirlik bir gezi düzenledik. Hemde biranda.

Evlerden makine çantalarımızı aldık ve minibüse bindik...

İstikamet AMASYA

AMASYA 2015

Buraya ilk kez gelmemiştik ama plansız, programsız bir şekilde evet ilk gelişimizdi. Yolculuğun etkisi midir bilinmez, kendimizi farklı hissediyorduk. Eksik gibi, kalabalık içinde çırılçıplak kalmış gibi, var olmaya çalışıyorduk sanki. Bu hislerin ardından ilk durağımızı belirledik. İlk hedefimiz artık belliydi. Bir çay ocağı bulmak...

Dar sokaklar arasında gezerken elinde çay tepsisi taşıyan bir gence rastladık ve dükkanın nerede olduğunu sorduk.

Oda bize dükkanda masa sandalye olmadığını ama yinede bizi misafir edebileceğini söyledi.

Girdik efendi efendi çayımızı içtik hesabı ödemede ısrar etmemize rağmen işletme sahibi kabul etmedi. Üzerimizde ki kötü hisleri attık kendimize geldik.

Artık Fotoğraf Vakti

Çay ocağından çıktığımızda Yeşilırmak'ın bir sokak üzerindeydik.

Her yeri gezmek her yeri görmek istiyorduk. O sıralar Amasya belediyesinin düzenlediği bir fotoğraf yarışması vardı. Tesadüfen o yarışma aklımıza geldi. Konusu tarihi oyma veya işlemeli yazılardı. 2. Beyazid Külliyesinin önünden geçerken caminin iki yanında ki büyük vav harfleri dikkatimi çekti ve külliyenin avlusuna girdik.

Konu belliydi. Ama kadrajıma sadece vav harfini almam kendimden bişeyler kattığım anlamına gelmeyecekti.

Arkadaşımdan rica ettim onu 2. nesne olarak kullandım. Konu bütünlüğü dik kadraj ile daha güzelleşti. Siyah beyaz olması fotoğrafın havasını daha güzel yansıtacağınıda biliyordum. Güzel bir yere konumlandım arkadaşımın yerini özenle ayarladım ve...

Denklanşöre Bastım...

AMASYA 2015

Basit bir photoshop işleminden geçirerek vav harfinde ki renkli işlemeleri daha belirgin hale getirdim. Yarışma için harika bir fotoğraf olduğuna inandım. Caminin içerisinde de birkaç fotoğraf çektikten sonra Külliyeden ayrıldık. Cami içerisinde kendi makinemle çektiğim fotoğraflar da var elbet ama içerinin havasını daha net bir şekilde yansıtabilirdim. Bunun için bana geniş açı bir lens lazımdı.

Arkadaşımın aksiyon kamerası da o anda aklıma geldi...

Çorum'da boş boş öldüreceğimiz vakte bir anlam katmak için buraya gelmiştik ve amacımıza ulaştığımızı düşünüyorum. Nehir üzerinde ki Osmanlı zamanından kalma ahşap evler Amasyanın silüeti haline gelmiştir. Bu evlere hepimiz aşinayız.

Alışılagelmiş kadrajlardan, herkesin çektiği pozlardan çekmeyi pek tercih etmem genelde özgün olmaya çalışırım ama bu bir istisna oldu herkesin alıştığı fotoğrafa birde benim vizörümden bakın...

Gün batarken yakaladığım bu kare ile gezimizin sonlarına yaklaştığımı anlamıştım çünkü hava kararacak ve biz Çorum'a dönüş için minibüse binecektik. Son minibüs saat 6:30'daydı. Bir cafeye geçip hem dinlendik hem de minibüs vaktini bekledik. Amasya gezimizi de bu şekilde bitirdik.

Gayet eğlenceli güzel bir gün oldu bizim için. Bu tarz yerlere giderken yanımdaki herkesin fotoğraf çekmeyi seven insanlardan olmasına dikkat ederim. Çünkü daha öncede söylediğim gibi makineyi elime aldığım zaman genelde pek konuşmam. Bütün konsantrasyonumu fotoğrafa veririm. Fotoğrafçı arkadaşlarımla gezmek bu yüzden daha yararlı oluyor. Amasya'nın tarihi ve doğal güzelliklerini mutlaka görmelisiniz. Herkese tavsiye ediyorum...

Son yazılarım

Posted from my blog with SteemPress : https://sametceylan.timeets.xyz/2018/07/03/gunlerden-bir-gun/