หากสังเกตตัวเราเอง จะพบว่ามนุษย์เรามองเห็นได้ชัดเจนสุดกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ส่วนสิ่งที่หลุดโฟกัส เลยออกไปรอบๆ ทั้งซ้ายขวา บนล่าง จะมีความชัดเจนในการมองเห็นน้อยลงตามระยะที่ไกลออกไป คล้ายๆ มองภาพวาดอิมเพรสชันนิสต์อะไรทำนองนั้น
สิ่งที่เรามองเห็นนอกจุดศูนย์กลางของการมอง เรียกว่า Pheripheral Vision ถามว่ามันสำคัญอย่างไร? ง่ายๆ ก็คือสิ่งต่างๆ ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะตรงที่เรามองเห็นได้ชัดเจน หากเรามีความสามารถในการมองได้กว้างไกล เราจะไม่พลาดเรื่องราวดีๆ ที่อาจหลุดสังเกตไปได้ แต่ถ้าความสามารถในการมองรอบนอกของเราอ่อนด้อย คุณอาจพลาดสิ่งดีๆ บางอย่าง หรือแย่กว่านั้น หากเกิดเหตุการณ์ไม่ดี เราก็อาจรับมือไม่ทัน จนเป็นอันตรายต่อชีวิตเราเองได้
คงพอจะจินตนาการออกใช่ไหมคะว่าใครจะได้ประโยชน์สูงสุดจากการมี Peripheral Vision ที่ดี แน่นอน นักกีฬา อย่างเช่นนักบาส หรือนักบอล จำเป็นต้องมีทักษะเหล่านี้
แต่ถ้าเราไม่ใช่นักกีฬาล่ะ?
คนธรรมดาอย่างเรา นึกถึงเวลาเดินข้ามถนน หรือเวลาขับรถ การมี Peripheral Vision ที่ดีช่วยเราให้เดินทางไปยังจุดหมายได้อย่างปลอดภัย
ถ้าเหตุผลเหล่านี้ยังไม่เพียงพอจะดึงดูดให้อยากฝึกฝน Peripheral Vision ให้ดีขึ้น แล้วถ้าวันหนึ่ง ความสามารถในการมองเห็นรอบข้างของเราเสื่อมลงล่ะ? มันเกิดขึ้นกับเราทุกคนแน่นอนค่ะ! ตามวัยที่มากขึ้น เราจะสูญเสียการมองรอบข้างไปถึง 20-30 องศา ยิ่งถ้าเจอต้อหิน โรคฮิตของผู้สูงอายุเข้าไปด้วยแล้ว มันไม่ใช่แค่ 20-30 องศาแน่ๆ แต่รวมไปถึงการมองเห็นทั้งหมดของเราเลย
การฝึกมองรอบข้าง นอกจากจะเสริมสร้างวิสัยทัศน์ในการมองเห็นแล้ว ยังมีผลพลอยได้ต่อระบบประสาทส่วนกลาง และสมองของเราด้วย เพราะการมองแบบ Peripheral Vision ทำให้เรามีความจำที่ดีขึ้น เรียนรู้ได้เร็วขึ้น ประสิทธิภาพการทำกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวันของเราก็จะดีขึ้น เพราะเวลาที่เรามองแบบปกติ คลื่นสมองจะอยู่ในระดับ beta และเชื่อมโยงกับสมองซีกซ้าย เรียกว่าเป็นศูนย์กลางความตึงเครียด ขณะที่เวลาเรามองแบบ Peripheral Vision คลื่นสมองจะอยู่ในระดับ alpha และใช้สมองซีกขวา ทำให้เราผ่อนคลาย สมองอยู่ในสภาพเหมาะสมที่สุดสำหรับการเรียนรู้
เราสามารถฝึก Peripheral Vision ได้ทุกวันที่บ้าน หรือที่ไหนก็ตาม พื้นฐานเลยคือลองตั้งใจมองไปยังวัตถุใดวัตถุหนึ่งที่อยู่ห่างจากเราไปสัก 5-10 เมตร ผ่อนคลายกล้ามเนื้อตา แล้วพยายามสังเกตจดจำสิ่งของอื่นๆ ที่อยู่รอบนอก โดยไม่ละสายตาจากการมองวัตถุที่เราตั้งใจมองอยู่นั้น
หรือจะแอดวานซ์ไปอีกนิด ลองวางแปรงสีฟันไว้ตรงหน้า แล้ววางที่เสียบแปรงสีฟันไว้ขอบปลายด้านขวาหรือซ้ายสุดๆ ที่สายตาเราพอจะเห็นได้ จากนั้นพยายามหยิบแปรงสีฟันไปปักในที่เสียบโดยไม่ละสายตาจากจุดเดิมที่แปรงสีฟันวางอยู่
ฝึกแบบนี้ทุกวันติดต่อกัน ความสามารถในการมองเห็น จดจำของเราจะดีขึ้น ในผู้สูงอายุหรือเป็นต้อหิน การฝึก Peripheral Vision อย่างต่อเนื่องและใช้เวลาต่อครั้งมากขึ้น ก็ช่วยพัฒนาการมองเห็นให้ดีขึ้นได้ด้วยเช่นกันค่ะ
อ่านเพิ่มเติมได้จากหนังสือ GENIUS INTELLIGENCE: Secret Techniques and Technologies to Increase IQ โดย James & Lance Morcan หรือกูเกิ้ลได้เลย
ขอสุขภาพสายตาที่ดีจงมีแด่ทุกท่าน สำหรับวันนี้ขอลาไปก่อน สวัสดีค่ะ