สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคน
ห่างหายจากการเขียนไปนานร่วมเดือนเลยทีเดียว เพื่อนๆ เป็นยังไงกันบ้างคะ เมาส์มอยหอยสังข์กันได้น้าาาา.... พอมันได้หยุดเขียนเหมือนมันได้ปล่อยวาง ไม่ต้องมานั่งคิดว่าวันนี้จะเขียนอะไรดี ประกอบกับเป็นช่วงย้ายบ้านพอดีก็เลยไม่อยากจะเขียน เพราะเอาจริงๆ อยู่กับกับเหย้าเฝ้ากับเรือนไม่ได้ออกไปไหนมาไหน ตั้งแต่ก่อนจะมีการกำเนิดของไวรัสโควิด-19 เป็นการซ้อมอยู่บ้านเพื่อหยุดเชื้อเพื่อชาติมาร่วม 2 ปีแล้วค่ะ
การให้หยุดอยู่บ้านก็เลยไม่ค่อยมีผลกระทบต่อวิถีชีวิตสักเท่าไหร่ จะลำบากหน่อยก็ตรงที่จะไปทำธุระกรรมทางการเงินที่ธนาคารไม่ได้ เพราะจังหวัดภูเก็ตเป็นจังหวัดที่มีผู้ติดเชื้อมากเป็นอันดับหนึ่งของประเทศถ้าเทียบจากจำนวนประชากรที่อาศัยอยู่ภายในจังหวัด ทางจังหวัดก็เลยมีมาตราการปิดรอยต่อระหว่างตำบล ซึ่งตำบลไหนมีตลาดสดใหญ่ๆ ก็สบายหน่อยเรื่องข้าวปลาอาหาร ส่วนตำบลไหนที่ไม่ค่อยมีตลาดหรือร้านค้าก็จะลำบากหน่อย ส่วนบัวอยู่ตำบลเกาะแก้ว ก็มีตลาดเช้าเล็กๆ อยู่ไม่ไกลจากบ้าน และซุปเปอร์ชิปที่ขายทุกอย่างตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ แต่จำนวนประชากรในตำบลมีมาก ดังนั้นถ้าอยากจะซื้อของกินของใช้อาจจะต้องไปหลายรอบ เพราะบางทีไปของบางอย่างก็หมด หรือบางทีพนักงานยังไม่เอามาเติม ส่วนตัวบัวเองจะไปแค่วันละ 1 ครั้ง คือตอนเช้า เพราะกลัวตัวเองเสี่ยงติดเชื้อ เพราะในซุปเปอร์ชิปถึงแม้จะมีการเว้นระยะห่าง แต่บางคนก็ยังมีเผลอเรอไม่ระวังตัว ตอนนี้เลยกลายเป็นหวาดระแวงไปเลยค่ะ เวลามีคนเดินเข้ามาใกล้ๆ บางทีดีดตัวแทบไม่ทัน ไม่ใช่ว่าบัวจะหวาดกลัวขนาดนั้น แต่เราป้องกันไว้ก่อน เพราะถ้าติดเชื้อขึ้นมาจะพาลเอามาติดคนในครอบครัวด้วย
ช่วงนี้รัฐให้อยู่บ้านเพื่อหยุดเชื้อ ก็เลยส่งภาพเข้าร่วมกิจกรรมเสียหน่อย กิจกรรมครั้งนี้เกี่ยวกับเชื้อไวรัสโควิด 19 ครั้งที่ # ๒ COVID 19 Photography Contest No.2 เป็นภาพถ่าย ที่เกี่ยวกับการระบาดของเชื้อไวรัสโควิด 19 อาจจะเป็น ภาพที่คุณและครอบครัว ทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกันในบริเวณบ้านของคุณ หรือ ภาพที่ผู้คนสวมใส่หน้ากากอนามัยตามสถานที่ต่างๆ หรือ ภาพของถนนหนทางที่ร้างไร้ผู้คน เพราะกฎหมายบังคับใช้...ภาพต่างๆ ที่เกี่ยวพันกับการระบาดของเชื้อไวรัสในขณะนี้!
เป็นกิจกรรมที่เด็กๆ ทำตอนเช้าก็คือ เรียนออนไลน์ซึ่งทางโรงเรียนมีลิงค์ให้ ก็โหลดมาจากเฟสบุ๊คของทางโรงเรีนนนั่นแหล่ะค่ะ ก็เป็นการฝึกฝนความรู้เตรียมตัวก่อนโรงเรียนเปิด และเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ คุณแม่ก็ต้องเรียนไปพร้อมคุณลูกด้วยลูกชายคนเล็กก็จะเริ่มเรียนตอน 10 โมงเช้า เรียนวันละวิชาเท่านั้นเอง ส่วนวันนี้เรียนวิชาคณิตศาสตร์
หลังจากเรียนจบก็เป็นวิชาสันทนาการ ประสบการณ์ชีวิต ที่บ้านต้องบอกเลยว่าลูกๆ เล่นเกมส์วันละหลายชั่วโมง อันที่จริงเด็กๆ อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานๆ ก็ไม่ดี แต่ว่าที่บ้านต้องทำงานเกี่ยวข้องกับระบบ IT โปรแกรมเมอร์ คอมพิวเตอร์ก็เลยกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไป
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....
