Hello tattoos Ep.2 (The End)

สวัสดีเพื่อนๆชาว Stermit และ busy ที่น่ารักทุกๆท่านนะคะ เรามาต่อเรื่องรอยสักกันเลยดีกว่าค่ะ จากที่เมื่อวาน ที่มองกระจกดูรอยสักตัวเองทุกวันๆ ไม่รู้ว่าจะทำยังไง จะไปบอกพี่ที่สักให้แก้ไขให้ ก็เกรงว่านางเงือกจะเป็นยิ่งกว่างูดิน 555 ตอนนี้คิดได้แล้วไงว่า พี่เขาพึ่งเริ่มเรียน ได้แค่นี้กับการเริ่มต้นก็ถือว่าเก่งแล้ว ต้องโทษเราที่บุ่มบ่ามรีบตัดสินใจไปเป็นหุ่นให้เขา

พอมองดูรอยสักตัวเองดูไปดูมา ก็ทำให้คิดถึงพี่อีกคนที่เรารู้จัก และสนิทกับเขาเป็นอย่างดี พี่คนนี้ คร่ำหวอดอยู่ในวงการสักมานานและ ล่าสุดพึ่งลงแข่งขันสักของประเทศไทย ซึ่งได้รองแชมป์ไป พี่คนนี้ชื่อ พี่แบงค์ ค่ะ (Tptat2 Studio @ BTS แบริ่ง) พี่เขาคงช่วยเราได้มากเลยล่ะ!!

แต่.... เดี๋ยวก่อน!!!! ตอนนั้นที่พี่แบงค์กับเราเจอกันครั้งล่าสุด แล้วเราบอกกับพี่เขาว่า
ไอริน : พี่แบงค์คะ หนูจะไปสักที่ร้านนะ ว่างป่าว
พี่แบงค์ : พี่ไม่ทำให้ ไม่ต้องทำ!! พี่เสียดายแขนแก แขนสวยอย่าเลย เชื่อพี่สิ
ไอริน : เอ้า!!! (หน้างอ มาก) คิดในใจไปสักที่อื่นก็ได้
พี่แบงค์ : ถ้าแกสัก ไม่ต้องมาคุยกัน
ไอริน : ร้ายแรงขนาดนั้น??? หนูชอบนิคะ
พี่แบงค์ : เวลาจะบอกทุกอย่างเอง เชื่อพี่สิ
ไอริน : โอเค

งานเข้าละพี่แบงค์บอกเราว่าอย่าสัก แล้วถ้าพี่เขาเห็น แล้วเราไปแก้รอยสักกับพี่เขา จะว่ายังไงน๊า แล้วจะแก้ให้หรือเปล่า??? หลังจากคิดอยู่นาน เราตัดสินใจไปหาพี่แบงค์ที่ร้าน แล้วเล่าให้พี่แกฟังทั้งหมด ก็โดดเขกกะโหลกไปที ไหนๆก็มาแล้วพี่แบงค์ใจดีเลยตกลงจะแก้ไขรอยสักข้างซ้ายให้ใหม่ค่ะ พร้อมกับออกแบบรอยสักใหม่ให้ จากนั้นก็เริ่มลงมือ ระหว่างที่สักพี่เขาก็สักไปบ่นไป "บอกแล้วว่าอย่าทำ ดูสิผลที่ได้เป็นไง พี่ยังมองไม่ออกเลยว่ารูปอะไร" บ่น ๆ ๆ กระทั้งหกชั่วโมงผ่านไป เสร็จสมบูรณ์ค่ะรอยใหม่

รอบนี้มีผลข้างเคียงนิดหน่อยค่ะ คือแขนบวมหลังจากสักได้หนึ่งวัน แต่ทานยาลดอาการบวมไปเม็ดหนึ่งก็หาย

คราวนี้รอยสักใหม่ไฉไลกว่าเดิม ยิ่งมองยิ่งชอบ และหลังจากมีรอยสักบนแขนทั้งสองข้าง ถามว่าสักแล้วเรื่องงานล่ะ เพราะงานบางที่เขาไม่รับคนที่มีรอยสักเท่าที่เคยได้ยินมา แต่โชคดีค่ะเพราะงานทั้งสองที่ ที่รินเคยทำมานั้นเขาไม่ปฏิเสธแถมยังรักในการสักเหมือนกันกับเราด้วย ได้มาครบแล้วค่ะแขนทั้งสองข้างเป็นที่น่าพอใจอย่างยิ่ง และ ณ เวลานี้ อยากเพิ่มอีกแล้วววววว... ติดตรงที่ว่าเราย้ายมาอยู่ลำปางและต้องเลี้ยงลูก เลยยังไม่มีเวลาพอให้กับรอยสักใหม่ แต่อนาคตข้างหน้ามีเพิ่มแน่นอนค่ะ เท่าที่คิดไว้น่าจะลามมาถึงหลังและขาทั้งสองข้าง

ขอฝากบทความนี้แทนความรู้สึกนะคะ
สำหรับบางคน...เขาชอบงานศิลปะบนร่างกาย
สำหรับบางคน...เขาใช้รอยสักบันทึกความทรงจำ
อีกหลายคน...เขาชอบ เพราะคือ "ชีวิต"
ถ้ารอยสักไม่ใช่ชีวิต ทุกเช้าที่ลืมตาขึ้นมาเห็นรอยสักเดิมๆไปตลอดคงจะเบื่อน่าดู

หากรอยสักคือชีวิต ทุกเช้าที่เขามองมัน เขารู้สึกดื่มด่ำ และขอบคุณรอยสักเหล่านั้น ที่คอยเตือนว่า เขา "มีชีวิต"
ชีวิตที่ผ่านเหตุการณ์มากมายจนเกิดเป็นรอยสัก...บนท่อนแขน
ชีวิตที่สงบสุขในช่วงเวลาหนึ่งจนเกิดเป็นรอยสัก...กลางลำตัว
หรือแม้กระทั่งชีวิตที่ปวดร้าวในวัยหนึ่งจนเกิดเป็นรอยสัก...บนหน้าอก

"รอยสักเหล่านั้นเต็มเติมชีวิตให้เขา ถ่ายทอดความหมาย ที่ดินสอ หรือพู่กันไม่สามารถถ่ายทอดหรือบันทึกออกมาได้ ....การสักมันเจ็บน้อยกว่าชีวิตที่คุณเจอมาเยอะเลยล่ะ " (Tags: liberate)

"รอยสักคือความเจ็บปวดที่งดงาม"

ขอขอบคุณ Steemit และ busy ที่มีพิ้นที่ให้ได้แบ่งปันและขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและให้กำลังใจเสมอมานะคะ
ไอริน/Irin