STORY #6 : เรื่องเล่าเกี่ยวกับสุนัข (ดีเลย์ OR ไอ้ยุ่ง)

สวัสดีเพื่อนๆ ชาว steemians ทุกคนนะครับ

วันนี้ก็จะมาพูดถึงและเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสุนัขที่บ้าน ซึ่งประวัติมันนี้มีทั้งดีและร้ายเลย จนตอนนี้มันจะอ้วนเป็นหมูแล้วละครับ เดี๋ยวเรามาอ่านเรื่องราวของมันกันนะครับ
สุนัขพันธุ์ชิวาว่าตัวนี้มีชื่อว่า “ดีเลย์” ซึ่งสาเหตุที่มันได้ชื่อนี้ เพราะมันถูกส่งมาทางเครื่องบิน ซึ่งพี่ชายของผมเป็นคนสั่งซื้อไป พี่ชายออกไปรับมันตั้งแต่ 5 โมงเย็น เพราะที่ร้านส่งมาเมื่อตอน 4 โมงเย็น ซึ่งระยะทางกรุงเทพฯ-สุราษฎร์ธานี ก็ประมาณ 1 ชม. แต่ทะว่าเครื่องบินดีเลย์ กว่าจะมาถึงที่สนามบินสุราษฎร์ฯ ก็ปาเข้าไปจะ 2 ทุ่มแล้วละครับ จึงทำให้มันได้ชื่อนี้มา แต่ดีเลย์เป็นหมาของพี่ชาย ทำให้ช่วงแรกๆ มันดุกับคนที่บ้าน ยกเว้นพี่ชายกับพี่สะใภ้ และถ้ามันจะเข้าใกล้ใครมันจะต้องได้กินขนมเท่านั้น ถ้าไม่อย่างนั้นมันจะเห่าใส่ แต่เนื่องจากพี่ชายมีลูกและต้องย้ายไปอยู่ที่ จ.พังงา ทำให้พามันไปด้วยไม่ได้ เพราะลูกเพิ่งคลอด เดี๋ยวขนอะไรมันจะหล่นทำให้หลานแพ้ และที่สำคัญเลยที่นั้นมีคนนับถือศาสนาอิสลามเยอะ ก็เลยพาไปด้วยไม่ได้ มันก็เลยถูกทิ้งให้อยู่ที่บ้าน มันก็จะเศร้าๆหน่อย เพราะมันไม่สนิทกับคนที่บ้านเลย รวมถึงผมด้วย แต่หลังจากมันต้องอยู่ที่นี้ประมาณ 1 อาทิตย์ มันเริ่มสนิทกับผมคนแรก เพราะให้มันกินข้าว กินน้ำทุกวัน จนปัจจุบันนี้ มันคงคิดว่าผมเป็นเจ้าของมันแล้วละมั้ง เพราะตอนนี้ไม่ว่าผมจะทำอะไร ไปไหน มันจะคอยเดินตามตลอด แม้แต่เข้าห้องน้ำมันยังไม่นอนรอหน้าห้องน้ำเลยละครับ แล้วปัจจุบันที่มันทำบ่อยมาก คือเวลานอนมันจะเข้ามานอนในผ้าห่มกับผมด้วยแล้วละ ถ้าหากไม่ให้มันเข้าไปในผ้าห่ม มันก็จะใช้จมูกของมันดันๆจนผ้าห่มเปิดออกแล้วเข้าไปนอนในผ้าห่มจนได้ครับ และเดี๋ยวนี้มันถูกเปลี่ยนชื่อจาก “ดีเลย์ - ไอ้ยุ่ง” ไปแล้วละครับ เพราะมันยังคงซนมาก และเริ่มสนิทกับคนที่บ้านทุกคนแล้วละครับ

นี้แหละครับ เรื่องเล่าของ “ไอ้ยุ่ง” ซึ่งมันเป็นสุนัขที่ถือว่าปรับตัวได้ดี ใครดีกับมัน มันยังคงสำนึกบุญคุณได้ จากที่เคยดุร้ายใส่ มันก็มาเชื่อฟังคำสั่งของผมได้เลยละครับ แต่สำหรับมนุษย์ คงจะเปลี่ยนใจคนที่เคยร้ายกับเรายากมากๆเลยละครับ