แง่คิดดีๆ จากนิทานเซน

คนเรามักต้องการให้เป็นที่ยอมรับในสังคม ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ผิดแต่อย่างใด แต่หากควาดหวังมากจนเกินไปก็จะกลายเป็นว่ายึดติด สุดท้ายก็ขาดความเป็นตัวของตัวเองไปในที่สุด คนเราต้องรู้คุณค่าด้วยตนเอง จึงจะแสดงคุณค่าให้ผู้อื่นเห็นได้ และจงอย่าเอาแต่รอว่าจะมีใครมาเห็นคุณค่าของตน แต่จงรู้จักแสดงคุณค่าของตนเองให้ผู้อื่นเห็น #ตีคุณค่าตัวเอง

ผู้ที่จะเป็นผู้นำได้ดีนั้นต้องมี 3 สิ่งประกอบกัน ความสามารถเฉพาะตน ปัญญา และความรอบคอบ 3 สิ่งที่ว่านี้ต้องใช้ควบคู่กันไปจะใช้แต่เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ปัญญาจะทำให้รู้ว่าเมื่อใดควรจะแสดงความสามารถ เมื่อใดควรจะรับฟังคำชี้แนะ เมื่อใดควรรุก เมื่อใดควรถอย ความรอบคอบจะทำให้ปราศจากข้อบกพร่องและข้อผิดพลาด #ผู้นำที่เหมาะสม

อย่ายึดติดกับชื่อเสียงที่พยายามทำเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียง แต่ให้เลือกที่จะไม่ยึดติดกับชื่อเสียงเลือกที่จะทำเป้าหมายให้สำเร็จ ถึงแม้ระหว่างทางอาจจะถูกดูถูกเหยียดหยาม แต่สุดท้ายเมื่อประสบความสำเร็จในเป้าหมาย ผู้คนย่อมจะให้การสรรเสริญ #กับดักของชื่อเสียง

ตราบใดที่คนเราไม่มีคำว่าพอ ก็ไม่อาจเรียกตัวเองได้ว่าประสบความสำเร็จ คนเราจะประสบความสำเร็จได้เมื่อรู้จักพอ #ยาจกกับเบ็ดตกปลา

การเตือนใครสักคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่ให้เห็นว่าไม่เหมาะสมก็คิดแต่ที่จะตักเตือนหรือชี้แนะเขาในทันทีทันใด ต้องเตือนด้วยปัญญา ก่อนที่จะชี้แนะใครก็ควรที่จะใช้ปัญญาตรึกตรองดูก่อนว่าเมื่อได้ชี้แนะหรือตักเตือนเขาไปแล้วการตักเตือนนั้นเกิดประโยชน์ ต้องรู้ด้วยว่าผู้ใดควรเตือนหรือควรชี้แนะ หากเห็นว่าทำไปแล้วไม่เกิดประโยชน์ก็ควรจะนิ่งเฉย เพราะหากชี้แนะให้กับผู้ที่เขาไม่มีความสำนึกละอายใจ อาจจำนำพาโทษก็เป็นได้ และในทางกลับกัน ผู้มีปัญญาก็ควรที่จะรับฟังคำชี้แนะและคำตักเตือนของผู้อื่น หากเห็นว่าเป็นการตักเตือนและการชี้แนะที่มีประโยชน์ก็ควรที่จะนำมาแก้ไขข้อผิดพลาด และปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้น ไม่ใช่ต่อว่าต่อขานผู้ที่ชี้แนะตนด้วยความหวังดี นอกจากจะไม่ทำตนเองให้ดูดีในสายตาใครแล้ว ยังเป็นการลดค่าของตนเองลงไปอีก #เตือนเฉพาะผู้ที่ควรเตือน

ความงามภายนอกเป็นเพียงสิ่งฉาบฉวย ไม่สามารถชักนำความรักที่ยั่งยืน หากได้มาก็เพียงชั่วครู่ชั่วยาม อีกทั้งการรอให้คนอื่นมารักเพียงอย่างเดียวไม่เกิดผล เราต้องรู้จักรักผู้อื่นก่อน #เสน่ห์ที่แท้จริง

มีความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด นั่นเป็นเพราะว่ามีความรู้แต่ไม่เคยคิดที่จะใช้ปัญญาเอาความรู้ที่มีมาสร้างประโยชน์ หรือไม่รู้จักใช้ปฏิภาณไหวพริบแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า ผิดกับผู้ที่มีปัญญารู้จักคิดอย่างมีสติรอบคอบ แม้ว่าจะไม่มีวิชาความรู้ใด เมื่อถึงเวลาที่ต้องแก้ปัญหา เขาก็สามารถใช้ปัญญาที่มีอยู่แก้ปัญหาได้ #พึ่งปัญญาตนเอง