มนุษย์ทุกคนหลงรักความทรงจำที่สวยงาม
แต่สิ่งที่สวยงามนั้นมันก็มีความเศร้าปะปนอยู่เสมอ
ใช่แล้ว' ความเศร้ามันทำให้เราเกิดความคิดถึง
เรื่องราวที่เกิดขึ้นย่อมไม่มีวันหายไป
มนุษย์บางคนยังติดอยู่กับความทรงจำในอดีต
มนุษย์บางคนอาจจะแค่นึกถึงความทรงจำในอดีต
แต่เชื่อสิ ไม่มีใครลืมหรอก อยู่ที่ว่าจะจดจำแบบไหน
สิ่งที่รอคอยเพื่อที่จะพบเจอ
เราไม่มีทางรู้เลยว่ามันมีอยู่จริงไหม ..
เราอาจจะได้พบความรัก แต่มันอาจจะไม่ใช่รักแท้
เราอาจจะได้พบความสุข แต่มันก็มีความเศร้าแอบแฝง
เราอาจจะได้พบใครสักคน แต่เขาอาจไม่ใช่ของเรา
เราอาจจะได้พบบางคนที่ดี แต่เรากลับไม่ถูกใจ
เราอาจจะได้พบสิ่งที่เหนื่อย แต่เรากลับอดทนกับมันได้
ไม่มีอะไรหรอกที่จะสมบูรณ์ตลอดเวลา
ทุกอย่างมันก็ต้องเข้ามาเพื่อต่อเติมกันและกัน
ไม่ต้องวิ่งตามหาให้เหนื่อย ลองหยุดอย่างช้าช้า
เพราะถ้ามันเป็นของเรา มันก็จะหยุดอยู่กับเรา
แต่ถ้ามันไม่ใช่ของเรา วันนึงมันก็จะหายไปจากเรา
ไม่มีแฟนไม่ใช่เรื่องน่ากลัวนะ
อยู่คนเดียวมันก็ความสุขไปอีกแบบ
หากมีใครสักคนที่จะเดินเข้ามาในชีวิตเรา
จะได้เรียนรู้กันไปอย่างไม่เร่งรีบ
โตโตกันแล้ว
คุยกับใครก็อยากคุยคนเดียว
ไม่ต้องมานั่งระแวงกัน
ต่างคนต่างมีพื้นที่ส่วนตัวให้กัน
เพราะในทุกวันเราต่างก็รู้อยู่แล้วว่าใครคือ คนสำคัญ
ไม่ต้องพิเศษ แต่เป็นความธรรมดาที่สบายใจก็พอแล้ว
''
รัก คืออะไร
หากวันใดที่ได้พบคนรัก
วันนั้นเราจะได้คำตอบของความรักดีที่สุด