.jpeg)
แต่สุดท้ายต่อให้คุณไม่ขี้เพื่อนคุณก็ขี้
รู้สึกส้วมแสนโสโครกแห่งเขาชนไก่ยังจะดีกว่าส้วมซึมอวกาศอีกนะ
ส้วมในยุคกระสวยอวกาศ
สิ่งที่ภาคภูมิใจที่สุดของ NASA อันดับต้น ๆ คือโครงการกระสวยอวกาศ มันคือจรวดที่ไม่ใช่จรวด มันคือยานอวกาศที่กลับมาใช้งานใหม่ได้และไม่คุ้มค่ากับค่าบำรุงรักษามากที่สุดเท่าที่เคยใช้งานมา
แต่ถ้าถามว่าโครงการกระสวยอวกาศนี้ให้อะไรกับเราบ้างบอกได้เลยว่าเยอะแยะมากมาย เป็นคุณูปการที่เรียกได้เลยว่าไม่เคยมีโครงการไหนสร้างความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และส่งมนุษย์ออกนอกโลกมากเท่าโครงนี้มากก่อน
กล้องโทรทัศน์ฮับเบิล ยานกาลิเลโอ ยานแมกเจลเลน รวมถึงสถานีอวกาศนานาชาติ ก็ได้ขึ้นสู่อวกาศได้เพราะโครงการนี้
จรวดลำนี้เป็นจรวดที่ต้องใช้คนในการบังคับ ดังนั้นเรื่องอาหารการกิน ระบบยังชีพต้องพร้อม ซึ่งต้องรวมไปถึงการขี้ด้วยในช่วงแรกของโครงการนี้ เป็นช่วงที่ทดสอบระบบการทำงานของยาน นักบินอวกาศที่ขึ้นไปทำภารกิจจำนวนแค่ 2 คน อีกทั้งยังเป็นทหารอีกด้วย จึงไม่จำเป็นต้องให้ความสะดวกสบายมากนัก การขี้และฉี่จึงใช้วิธีที่ง่ายมากที่สุดคือการใช้ fecal containment device
ถุงขี้สมัยโครงการ Apollo ที่น่าเกลียดน่ากลัวนั้นแหละ
ต่อมา NASA ต้องการให้โครงการกระสวยอวกาศนี้ระยะเวลาทำงานในอวกาศยาวนานมากขึ้น อีกทั้งจำนวนนักบินที่ขึ้นไปในแต่ครั้งมากขึ้น ทำให้วิศวกรเห็นพ้องต้องกันว่าเราควรพัฒนาวิธีในการขี้ให้นักบินอวกาศที่ดีและเหมาะสมสำหรับนักบินอวกาศจริงๆจังๆแล้วละ
ขอบคุณที่โหวตและติดตามคับ*