กว่าจะผ่านแต่ละวัน..รู้สึกเหนื่อยและท้อจัง

ไม่รู้ว่าจะมีใครเข้าใจไหม..ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยระบายเองอ่านเองก็ได้เนอะ
รู้สึกชีวิตเดินมาไกลมาก เจอหลายสิ่งหลายอย่างทั้งปัญหาเข้ามารอบด้าน เหนื่อยสุดๆ
ไม่รู้ว่าจะผ่านวันนี้ไปได้ไหม..แต่ไม่เคยถอดใจนะ ยังคงก้าวต่อไป แม้วันนี้ไม่เหลืออะไรเลย
และไม่เหลือใครเลย แต่ยังคงมีความหวังว่าชีวิตจะกลับมาดีได้อีกครั้ง ประมาณนี้เลยตอนนี้

กินข้าวกันดีกว่า

แล้วก็พักผ่อน...พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึงแล้วค่อยว่ากันต่อ

แล้วก็กลับไปเหงาต่อ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน..และทนดูทุกอย่าง Thank you very much