My​ ​Child #08 (โพสที่​23) ▶️ ความเปลี่ยนแปลง👧

🙏สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาว​ steemit​ ที่น่ารักทุกท่าน

วันนี้ที่ใต้อากาศร้อนมากๆค่ะ​ จากสัปดาห์ก่อนที่ฝนตกเฉอะแฉะอากาศเย็น​เนื่องจากลมมรสุม​พัดผ่าน​ พอมาสัปดาห์นี้ร้อนและร้อนอบอ้าว​มากๆ ถึงขั้นร้อนตับแตก​ 5555🌞 อากาศเปลี่ยนแปลงแบบนี้ป่วยได้ง่ายๆเลยค่ะ..

สำหรับโพสนี้จุ๋มจะมาเล่าสู่กันฟัง​เกี่ยวกับความเปลี่ยนแปลงค่ะ... แต่เป็นความเปลี่ยนแปลงของเด็กน้อย​คนนี้ นามว่าเจเจ..(ไม่ได้เมาท์​ลูกมาสักพัก.. รู้สึกคันปาก​ 55555😂😂)​

ตลอดระยะเวลา​ 5​ ปี​ ตั้งแต่เธอเกิดมาจนถึงก่อนเข้าโรงเรียน​ การใช้ชีวิตประจำวันของเธอส่วนใหญ่ก็คือที่บ้าน​นั่นเอง​ เธอเป็นลูกคนแรก​ ก่อนที่จะมีน้องโจโจ้คลอดตามมาตอนที่เธออายุประมาณสองขวบครึ่ง​...ส่วนใหญ่ก็อยู่กับจุ๋มนี่แหละ​ ถึงแม้บ้านหลังนี้จะเป็นครอบครัวใหญ่​ มีคุณพ่อคุณแม่สามีอยู่ด้วย​ แต่ท่านรวมถึงสามีจุ๋มต่างก็ทำงาน​ ได้อยู่พร้อมหน้ากันก็ช่วงเย็นเลยค่ะ

ก่อนเข้าโรงเรียน​ เธอก็เล่นซนตามประสาเด็กอยู่ที่บ้านแบ่งเวลานิดหน่อยสำหรับให้เค้าได้ฝึกเขียน​ เรียนรู้ขั้นพื้นฐาน​ ส่วนตัวจุ๋มเองและสามีเราไม่เร่งรีบที่จะให้ลูกเข้าโรงเรียน​ เวลาของเด็กน้อยสำหรับเล่นซนอยู่บ้านเลยยืดยาวออกไปเป็​น​ 5​ ปีเต็มๆ..😁😁

น้องเจเจติดแม่มาก​ถึงมากที่สุด.. เมื่อใกล้ถึงวลาที่เธอจะต้องไปโรงเรียน​ หลายๆคนมักพูดว่า​น้องต้องร้องไห้หนัก​ แม่ต้องไปนั่งเฝ้าทั้งวันแน่ๆ...บางคนถึงขั้นบอกว่าแม่ต้องไปสมัครเป็นครูแล้วแหละจะได้อยู่กับน้องเจเจที่โรงเรียนทั้งวัน....อืม..เอาเข้าไป..แต่ก็เป็นการแซวเล่นๆกันค่ะ​ (ถึงแซวเล่นก็ทำเราจิตตกไปชั่วขณะ​ 555)

ความเปลี่ยนแปลงในการใช้ชีวิตประจำวันของน้องเจเจเกิดขึ้นเมื่อถึงวันที่ต้องไปโรงเรียนวันแรก​ (วันที่​ 16​ พค.2561)​ สิ่งแรกเลยคือ​ ต้องตื่นเช้าค่ะ​😂😂 จากปกติจะไม่เคยตั้งนาฬิกาปลุก​ ตื่นเมื่อไหร่ลุกจากเตียงเมื่อนั้น​ซึ่งก็จะสายหน่อย​ แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี​เธอ เต็มใจที่จะตื่นไม่งอแง

สิ่งที่สองคือการทานอาหารเช้าแบบเช้าตรู่.. เมื่อถึงคราวที่ลูกต้องไปโรงเรียนแต่เช้า​ มื้อเช้าจำเป็นมากๆค่ะ​ (จากเมื่อก่อนที่เริ่มมื้อเช้าตอนสาย​)​ ช่วงแรกๆดูไม่เต็มใจทานเลย​ เหมือนแมวดม​ แต่มาตอนนี้ทานหมดเกลี้ยง​ เธอบอกว่ากลัวหิว​ 5555... ส่วนมื้อกลางวัน​ คุณครูบอกว่า​ช่วงแรกๆทานน้อยมาก​ แต่ตอนนี้ทานเก่งขึ้นเยอะ​ ให้อะไรทานได้ทุกอย่าง​ (ที่โรงเรียนเลี้ยงมื้อเที่ยง)​

ถัดมาคือเรื่องดราม่าน้ำตาไหล​...สิ่งนี้แหละ​จุ๋มกังวลสุดขีด​ จากที่เคยคิดว่าเธอต้องร้องไห้หนักมากแบบเกาะขาไม่ยอมให้แม่กลับบ้าน​ หรือเธออาจนั่งร้องไห้ทั้งวันไม่ยอมเรียนไม่ยอมเล่นกับเพื่อน.. แต่สิ่งที่คิดไม่ใช่สิ่งที่เป็น...มีแค่ช่วง​ 2-3​ วันแรกเท่านั้นที่เธอน้ำตาซึมขอบตาหน่อยๆ​ มองแม่ตาละห้อยหน่อยๆตอนแม่จะหันหลังกลับ..มาตอนนี้ดี๊ด๊าโบกมือบ๊าบบ่ายเมื่อเดินไปส่งเธอหน้าห้องเรียน.. ประมาณว่าแม่กลับไปเถอะเจอ​กันตอนเลิกเรียน​ 5555..

ต่อมาคือการนอนกลางวัน....น้องเจเจไม่นอนกลางวันตั้งแต่สองขวบ​ ซนเหนื่อยแค่ไหนก็ไปหลับสลบเอาตอนค่ำนู่นเลย...เมื่อถึงคราวต้องไปโรงเรียน​คือต้องนอนกลางวัน​ แต่สิ่งนี้จุ๋มไม่ค่อยกังวลค่ะ... ยังไงคุณครูต้องมีวิธีจัดการกับเด็กน้อยที่ไม่ยอมนอนกลางวันอยู่แล้วเนอะ.. แค่เริ่มจากให้เธอเลือกที่นอนลายที่ชอบเท่านั้นเอง

ล่าสุดเมื่อสัปดาห์ก่อน​ คุณครูประจำชั้นบอกว่า​ น้องเจเจปรับตัวได้แล้ว​ ถือว่าปรับตัวได้เร็วสำหรับเด็กใหม่​ (เพื่อนๆในห้องเรียนที่นี่กันตั้งแต่​ อ.1​ แต่เธอเริ่มเข้าเรียน​ อ.3​ เลยค่ะ)​ จุ๋มเองก็คลายความกังวลไปเยอะเลย😍😍

ความเปลี่ยนแปลงในการใช้ชีวิต​ของเด็กน้อยในครั้งนี้เป็นแค่จุดเริ่มต้นของการสู่โลกกกว้าง.. เส้นทางเดินยังอีกยาวไกล​เลยค่ะ

สำหรับโพสนี้ขอจบแต่เพียงแค่นี้ก่อนนะคะ​ เจอกันใหม่โพสหน้าค่า​ 😘😘

❇️❇️สำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านโพสนี้และต้องการสมัครเข้ามาเป็นสมาชิก​ ขอแนะนำลิงค์นี้เลยค่ะ

วิธีลงชื่อสมัครใช้ Steemit แฟลตฟอร์ม​โดยคุณตุ๊กตา
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-1
👉 https://steemit.com/thai/@tookta/pt-2

🙏ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาติดตาม​ คอมเมนท์​ และอัพโหวต​ให้กันนะคะ​ ขอบคุณมากๆค่ะ