Chapter XVll : A bitter liquor, Sweet sugar, What about you?

"บางทีความเจ็บปวดอาจไม่ต้องดิ้นรน เท่ากับการแสวงหาความสุขก็เป็นได้"

คนเราจะอยู่กับความปวดร้าวได้นานแค่ไหน?

บางคนอยู่เพื่อที่จะเรียนรู้มัน

บางคนอยู่เพื่อที่จะเสพติดมัน

บางครั้งคนเราอาจมีความสุขกับความเจ็บปวด

แม้เราจะรู้ว่ามีประตูทางออก

อยู่ตรงนั้นเสมอ

แต่เราก็ยังอยากที่จะจมอยู่อย่างนั้น

บางทีความเจ็บปวดอาจไม่ต้องดิ้นรน

เท่ากับการแสวงหาความสุขก็เป็นได้

เช่นเดียวกับรสหวานของน้ำตาล

ความหอมหวานอาจซ่อนอันตรายอยู่ภายใน

และความขมของแอลกอฮอล์

ก็อาจซ่อนความสุขภายในจิตใจ

หรืออาจจะเป็นเรื่องของรสนิยม

ไม่มีใครหยั่งรู้ได้

แล้วคุณล่ะ?

"ชอบความหวานหรือความขม"

หวามเป็นลมขมเป็นความเจ็บปวด
ด้วยรักและเคารพ
แสน (Stephan)