จิตปรุงแต่ง

in thai •  6 years ago  (edited)

image

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ กลับมากับอีกครั้งกับการประกวด ใน ..วันนี้เราขอนำเสนอ ภาพความมืด
ภาพนี้เป็นภาพถ่ายที่บริเวณ ตำบลท่าสะท้อน อำเภอพุนพินจังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นสระน้ำจืดขนาดใหญ่ ที่มีดอกบัวขึ้นอยู่เต็มสระ สมัยเด็กๆฉันมักจะไปเล่นที่นั่นบ่อยมาก เพราะแม่ต้องไปถอนกระจูดเพื่อมาสานกระเป๋าขาย ฉันกับน้องก็เลยต้องไปเป็นเพื่อนคุณแม่ และรอท่านอยู่ริมฝั่งน้ำ และตอนที่เรายังเป็นเด็กเรากลัวความมืดมาก.... ความมืดกับเด็กเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว ฉันกับน้องมักจะไปเล่นที่นั่นจนมืดค่ำจนมองไม่เห็นอะไรเป็นอะไรทำให้พาลคิดไปว่าในความมืดนั้นจะต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ และสิ่งนั้นจะต้องเป็นสิ่งที่ทำให้เด็กอย่างฉันหวาดกลัวอย่างแน่นอน...( จิตปรุงแต่ง )
กลัวความมืดถึงขนาดร้องไห้เลยนะ
ฉันต้องสู้กับความกลัว แล้ววิ่งร้อยเมตรหนีความมืดมาที่ ๆ มีแสงคือเสาไฟ 555 กับน้องอีก 2 คน ในความมืดด้านหลัง เหมือนมีใครมองอยู่หรือเปล่าน่า...( จิตปรุงแต่งตัวเองเก่งมาก 🏆🥇555 )
แสงสลัว ๆ ตรงต้นไม้นั้นมองผ่าน ๆ แวบแรกถึงกับสะดุ้งสุดตัวหัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม...มองอีกทีกลับกลายเป็นแค่ต้นไม้หลายๆต้นและกิ่งก้านสาขาของต้นไม้
คิดเป็นตุเป็นตะ...โอ้ย..โล่งใจไม่ทันไรก็ต้องปลอบตัวเองต่อ 555
เป็นเหตุการณ์ช่วงหนึ่งของชีวิตวัยเด็กที่รู้สึกว่าเวลาแห่งความกลัวมันช่างยาวนานเหลือเกิน ไม่รู้ว่าตัวเองหัดกลัวมาตั้งแต่ตอนไหนที่หยุดคิดแต่เรื่องนี้... ยังคิดสงสัยอยู่ตลอดเวลาว่าที่กลัวนั้นกลัวอะไร ?
หยุดวิ่งหนีความมืด เดินเอื่อย ๆ พร้อมไฟฉายจากในมือกำให้แน่นๆ แล้วบอกตัวเองว่าไม่ต้องกลัว...รอจนแม่ทำของเสร็จก็ได้กลับบ้านกัน นี่เป็นเหมือนรอดมาจากความตาย..555... มันเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมาก ในความรู้สึกตอนนั้น แต่จริงๆแล้วคุณแม่ลงไปในน้ำเพื่อไปเอากระจูดมาสานเป็นกระเป๋าเป็นเวลาแค่ชั่วโมงเศษเศษ และก็ไม่ได้พูดอะไรขนาดนั้นมันแค่ 18 นาฬิกาใกล้จะ 19.00 น นึกถึงกี่ครั้งก็หัวเราะทุกครั้งกับความกลัวของตัวเอง จิตหนอจิตมันช่างปรุงแต่ง เสียเหลือเกิน...ใน..ความเป็นเด็กช่างฝันช่างจินตนาการมันหายไปตอนไหนก็ไม่รู้ได้ เหลือเพียงแต่..ผู้ใหญ่...ที่อยู่บนโลกของความเป็นจริง
อย่างไรก็ตามวันนี้ ณปัจจุบัน ก็กลับมาเจอกันอีกแล้วนะความมืด 555 พร้อมกับความง่วง
นับ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ปิดไฟแล้วนะ นอนหลับฟันถึงกันน่า
ราตรสวัสดิ์ค่ะ บ๊ายบาย

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!
Sort Order:  

ตอนเด็กๆนี่กลัวความมืดกันทุกคนค่ะคุณอ้อม ...บางครั้งตอนโตแล้วก็ยังมีแอบกลัวเหมือนกันค่ะ 55555

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณแนต จริงค่ะ เรื่องกลัวๆมีกันทุกคนค่ะ แต่เรื่องที่กลัวบางครั้งเมื่อรู้ความจริงก็มานั่งหัวเราะได้เป็นตุเป็นตะค่ะ..กลัวได้กระทั้งต้นไม้....😁555🤣

thai Flac s.png

โพสต์นี้ ได้รับการเสนอชื่อ เข้าร่วมการประกวด
B & W Loneliness Photography Contest ครั้งที่ # 1
นอกจากนี้ ยังได้รับ ป้ายเสนอชื่อ กำกับคุณภาพ ในนามของ @thaiteam ป้ายนี้
คุณสามารถเพิ่มเติม ในโพสต์นี้ได้ โดยการแก้ไข แต่ไม่สามารถ นำไปใช้ในโพสต์อื่น
เนื่องจาก เป็นป้ายกำกับคุณภาพของ @thaiteam.

thai Flac s.png

Good Work!


nominate photo Smaller.png

@thaiteam

ขอบคุณมากค่ะ

บัวกลัวนะบางทีแต่พยายามทำจิตแข็งสู้กับความกลัว มีสติ จริงเหมือนที่คุณอ้อมเขียนเลยค่ะความกลัวเกิดจากจิตที่ปรุงแต่ เมื่อก่อนเดินผ่านกอไผ่ตอนกลางคืนปลายไผ่ก็จะเอนตามลมดูเหมืินสิ่งมีชีวิตบางครั้งกลัวมากแต่พยายามคิดว่ามันไม่มีอะไร จริงๆ มันก็ไม่อะไรจริงๆ แต่จิตคิดฟุ้งซ่านไปเอง

Posted using Partiko Android

555 ขนลุกเลยค่ะคุณบัว ใน สถานการณ์เช่นนั้น
จิตตกเลยค่ะ.... สิ่งที่เรามองไม่เห็น หรือไม่ มันคืออะไร แต่เมื่อเรารู้แล้ว..ก็ไม่มีอะไร...โอ๊ยจิตหนอจิต บางครั้งก็พาเราคืดวิตกจริตไปไกล😁

ใช่ค่ะ คุณอ้อม

Posted using Partiko Android

😍❤

Very funny story!! But you could run very fast!

ในไว้เด็กฉันมีเรื่องสนุกมากๆนะแต่ ฉันก็ลำบากมาก

ตอนสมัยเด็กๆผมก็กลัวความมืดเหมือนกันครับพี่อ้อม กว่าจะหายกลัวก็ตอนโตนี่ละครับ ^^

เป็นเหมือนกันค่ะน้องเบียร์เรามักจะกลัวสิ่งที่เราไม่รู้เสมอค่ะ

สมัยเด็กๆเหมียวเป็นคนที่กลัวความมืดและก็กลัวผีมากๆค่ะพี่อ้อม และตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่คะ ยังไม่หายเลยค่ะ

ถ้าเราฝึกจิตให้ระลึกสติอยู่กับลมหายใจบ่อยๆช่วยได้นะคะน้องเหมียวสำหรับพี่ ลองดูนะค่ะ น้องเหมียวแล้วความกลัว ก็จะหายไปค่ะ

ขอบคุณมากค่ะพี่อ้อม

เช่นกันค่ะ❤

เด็กๆบางครั้งก็จินตนาการไปไกลเลยค่ะน้องอ้อม ตอนเป็นเด็กพี่กลัวผีกลัวความมืดสุดๆ ...พอโตขึ้นถึงตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่หน่อยๆแต่ก็พยายามบอกตัวเองว่าไม่มีอะไร

Posted using Partiko Android