เหงาจัง

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห่างหายจากวงการไปนานเลยทีเดียว ชีวิตผกผันจากชาวนาชาวไร่กลายมาเป็นแม่ค้า เวลาว่างมีเยอะมาก พอดีว่าฉันเป็นคนรักในเสียงเพลงมาก อยู่มาวันหนึ่ง...ฉันบังเอิญไปเจอกับแอพตัวหนึ่ง เป็นแอพเกี่ยวกับการร้องเพลงและแสดงท่าทางประกอบ ฉันลองสมัครดู ก็ทำแบบงูๆปลาๆนั่นแหละค่ะ บังเอิญเหลือเกินที่ฉันสมัครได้จริงๆ ฉันเข้าไปเล่นในแอพฯตัวนั้นทุกวัน ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้าไปเล่น ฉันได้พบปะกับผู้คนมากมาย ฉันมีเพื่อนนับหมื่น ฉันใช้เวลาอยู่ในนั้นตลอดทั้งวันพร้อมทั้งขายของไปด้วย ฉันใช้เวลาอยู่ในนั้น1ปีโดยที่ไม่บอกสามี ฉันมีความสุขกับการพูดคุยกับเพื่อนไปและได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ นอกจากจะได้รับความสุขสนุกสนานแล้ว ฉันยังสามารถทำรายได้จากแอพนั้นด้วยการไล้ฟ์สดอีกด้วย ถึงแม้ว่ามันจะเป็นรายได้เพียงนิดหน่อยแต่ฉันก็ภูมิใจ พอสามีรู้เข้าเขาจึงสั่งห้ามไม่ให้เล่น เหตุผลของเขาก็คือไม่ชอบให้ฉันไปร้องรำทำเพลงเหมือนเด็ก ตอนนี้อายุอานามก็ย่าง57แล้วค่ะ พึ่งจะเริ่มแก่เอง555...ก็ว่าไป

จากที่เคยสนุกสนาน...บัดนี้กลายเป็นความเงียบเหงา ฉันต้องลาจากเพื่อนๆในแอพนั้น ยอมรับว่าคิดถึงพวกเขามาก หลังจากที่ไม่ได้เล่นแอพนั้นแล้ว ฉันก็จะเปิดยูทูปดูนั่นดูนี่ บางทีก็เซ็ง...ไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อน พอดีนึกขึ้นได้ว่ายังมีสตีมอิทให้เล่นอยู่ ฉันจึงลองเข้ามาเขียนดู ยังไม่รู้เลยว่าเพื่อนๆจะเห็นคอนเท้นต์อยู่หรือเปล่า ฉันยังคงจดจำเพื่อนๆได้ทุกคน วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเข้ามาในนี้ ฉันขออภัยด้วยที่ห่างหายไปนาน ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเพื่อนๆคงจะให้อภัยและให้การต้อนรับเหมือนอย่างเคย

ท้ายนี้ขอให้เพื่อนๆพบเจอแต่สิ่งดีๆและมีความสุขมากๆนะคะ

ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจ คอมเม้นต์และการติดตาม