"เดินทางไปผาขาว"

ธรรมชาติช่างงดงามยามได้พิศ
สวยบาดจิตบาดใจให้สุขสม
บรรยากาศงามตาน่าภิรมย์
ยามได้ชมสุขสำราญเบิกบานใจ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้เป็นวันเดินทางของฉัน เนื่องด้วยเมื่อวานนี้หลานสาวซึ่งอยู่อ.ผาขาว จ.เลย โทรมาบอกว่าพี่ชายของฉันไม่สบายมาก ฉันจึงนัดหมายกับพี่สาว เราออกเดินทาง4โมงเย็น โดยมีพี่เขยเป็นคนขับรถ เราเดินทางไป4คนคือฉัน พี่สาวคนโต พี่สาวคนรองและพี่เขย เราออกเดินทางไปทางอ.ศรีบุญเรือง จ.หนองบัวลำภู

ช่วงนี้เป็นหน้าทำนา สองข้างทางจึงเต็มไปด้วยข้าวที่กำลังเขียวขจี บางคนก็จะทำนาหว่าน บางคนก็จะทำนาดำ ซึ่งคนที่ทำนาดำกำลังก้มหน้าก้มตาปักดำกัน

ด้วยตัวฉันเองเป็นชาวนา ภาพเหล่านี้จึงเป็นภาพที่ฉันชื่นชม ฉันนั่งกินลมชมวิวไปเรื่อยๆ พอเดินทางเข้าสู่เขตป่าเขาลำเนาไพร ทิวทัศน์ยิ่งสวยงามเข้าไปอีก ไม่นานมานี้ฉันก็พึ่งมางานบวชหลานชายซึ่งเป็นลูกของลูกสาวของพี่ชายคนนี้ แกเริ่มไม่สบายมานานแล้ว หมอบอกว่าแกเป็นถุงลมโป่งพอง คงจะเกิดจากแกสูบบุหรี่เยอะนั่นเอง

ยิ่งเดินทางเข้าสู่อ.ผาขาว ทิวทัศน์ยิ่งสวยงาม ฉันชื่นชอบหรือสะออนกับทิวทัศน์ที่นี่มาก555...

สองข้างทางจะเต็มไปด้วยภูเขาลูกเล็กๆ ตรงเนินเขาก็จะมีการเพาะปลูกพืชไร่ต่างๆเช่นมันสำปะหลัง อ้อยและข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ มองดูแล้วช่างสวยงามจริงๆ

พอเดินทางเข้าไปในเขตที่มีภูเขาล้อมรอบ อากาศจะออกเย็นๆหน่อย เราเดินทางถึงจุดหมายตอน6โมงเย็นกว่าๆ พอไปถึง ฉันและพี่ๆก็ตรงเข้าไปหาพี่ชาย แกกำลังนั่งอยู่บนที่นอน ดูท่าทางแกจะเหนื่อยมาก ปกติแกก็เป็นคนผอมอยู่แล้ว พอไม่สบายก็ทำให้กินอะไรก็ไม่ค่อยได้ ยิ่งดูซูบผอมลงไปมาก ฉันรู้สึกสงสารและเวทนาเป็นยิ่งนัก

แกยกมือขึ้นรับไหว้ฉัน ซึ่งแกเป็นพี่ชายคนโตของฉัน อายุอานามของเราห่างกัน20ปีพอดี ฉันอายุ53ปี ส่วนพี่ชายอายุ73ปี

หลานสาวเล่าให้ฟังว่าตอนที่ญาติๆยังไม่เดินทางมา แกเดินเองแทบไม่ได้ พอเห็นหน้าพี่หน้าน้องเท่านั้นแหละ แกลุกขึ้นนั่งและเดินได้แบบก้มๆ เข้าห้องน้ำเองได้ แต่ภรรยาของแกกลัวว่าจะหกล้ม จึงเดินพยุงไปด้วยทุกครั้ง

ฉันถามแกว่าเจ็บปวดตรงไหน แกบอกว่าเจ็บที่หน้าอกด้านขวา คงจะเป็นปอดนั่นเอง แล้วแกก็เอามือลูบที่เอว แกบอกว่ามันเจ็บมาก ฉันจึงใช้ยาลูบทีเอวเบาๆเพื่อให้ตัวยาซึมเข้าไป จากนั้นฉันก็นวดขาทั้งสองข้าง แกบอกว่ามันปวด ฉันนวดไปนวดมาจนแกนอนหลับ ฉันมีความสุขมากที่เห็นแกนอนหลับ
เพราะปกติแล้ว แกจะไอจนนอนไม่ได้ แกเคยไปพ่นยามาหลายครั้งแล้ว หมอบอกให้แกเลิกสูบบุหรี่
แกทำไม่ได้ แต่ก็พยายามผ่อนลง

ปกติแล้วแกสูบบุหรี่วันละไม่ต่ำกว่า20มวน พอหมอบอกว่าแกเป็นถุงลมโป่งพองและให้เลิกสูบบุหรี่ มันเป็นอะไรที่ทรมานสำหรับแกมาก เพราะแกสูบมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แถมยังสูบวันละหลายๆมวนอีกด้วย จะให้แกหยุดสูบเอาเฉยๆ มันจึงเป็นเรื่องยากซะเหลือเกิน

ฉันและญาติพี่น้อง ต่างก็พูดจาหว่านล้อมต่างๆนาๆเพื่อให้แกเลิกบุหรี่ ดูๆแล้วแกก็อยากจะเลิกเหมือนกัน เวลาที่แกสูบบุหรี่ แกจะไอถี่มากจนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน
มันไม่แค่ไอนะสิ...มันทั้งเหนื่อยทั้งหอบเลยทีเดียว
ฉันรู้ว่าแกพยายามลดการสูบบุหรี่ลง แกจะสูบหลังอาหารทั้ง3มื้อเท่านั้น

นี่แหละค่ะคือโทษอันมหันต์ของบุหรี่ มันอาจจะไม่เห็นผลเร็ว แต่มันจะจ้องทำร้ายเราในช่วงที่ร่างกายอ่อนแอ หากเพื่อนๆคนไหนที่สูบบุหรี่ ฉันขอให้พยายามเลิกเสียเถอะ เพราะฉันเห็นสภาพของพี่ชายแล้ว มันช่างทรมานจริงๆ และฉันก็ไม่อยากให้ใครเป็นเช่นพี่ชายของฉัน

วันนี้ฉันต้องขอตัวพักผ่อนก่อน เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยเจอกันใหม่ ขอให้เพื่อนๆทุกคนจงมีสุขภาพแข็งแรงกันทั่วหน้านะคะ สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจที่มีให้กันมาตลอด

Thank you for visiting my post and follow me.
Love you all.