สุขในการเป็นผู้ให้

สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ ชาว steemit ครับ

การเดินทางตอนเช้าเพื่อไปสวนแตงโม ตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้ได้เวลาเอาต้นกล้าลงแปลง หลายๆคนคงสงสัยไอ้หมอทำไมมันเป็รทุกอย่าง ตอบนะครับตอนเด็กๆ ผมไปช่วยพ่อแม่อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เด็กแล้วครับ ผ่านมาหลายๆอย่าง อะไรไม่รู้ก็ถามเค้า มันคงไม่ยากเกินกำลังเรา แต่วันนี้การเดินทางเหมือนจะผ่านไปด้วยดี แต่ก็พบอุปสรรค แต่มันไม่ใช้อุปสรรคของผมหรอครับ แต่เป็นของน้าผู้หญิงท่านหนึ่งซึ่งเค้ารับรถนักเรียน ซึ่งผมก็ไม่ได้รู้จักอะไรมาก่อนครับแต่แค่เห็นหน้าผ่านตอนขับสวนกันครับ รถตู้น้าเค้าเสีย มีควันตรงแบตเตอรี่ ผมก็พอเป็นมักพวกไฟฟ้าแบตในรถ ตอนแรกคิดว่าแบตเตอรี่รถเสื่อม แต่มันไม่น่าจะมีควันไหม้ จึงดูสายไฟมันช็อค แต่ผมดูมันไม่มากเหมือนมีเหล็กหรือโดนอะไรหนักทับ จึงจัดต่อสทยไฟให้สตาร์ทได้ชั่วคราวแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน เพื่อให้น้าเค้าไปหาช่างไดนาโมที่ชำนาญการกว่าผมซ่อมกันต่อไป น้าเค้าจะให้เงินผมผมไม่เอาน้ำใจเล็กน้อยต่อเพื่อทางครับ เหมือนจะดูหล่อเลยวันนี้ อิอิ ชมตัวเอง

มาสวนแตงโมสาย นึกว่าจะโดนหักเงินเจ้าสวนพอได้ฟังกับใจดี นอกจากไม่หักเงิน ยังเลี้ยงข้าวกลางวัน ข้าวเย็น วันนี้เป็นอะไรที่สุข ทั้งอิ่มท้อง อิ่มใจ นี้แระครับที่เรียกสุขโดยการให้ เราก็ได้รับการให้มาเช่นกัน เหมือนกลับจากสวน พอพี่ผู้รับเหมาจอดรถ ผมก็เล่นมาหยิบมือถือปั่น steemit เหมือนเดิม ยิ่งหัวผมยิ่งงงๆ กว่าจะพิมพ์ได้แต่ละทีนึกแล้วนึกอีก ดีวันนี้ฝนตกช่วงผมกลับถึงไม่เปียกตากฝนเป็นแน่แท้
ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนสำหรับการสนับสนุน ติดตามและทักทายผมครับ ขอลาไปก่อนครับ โชคดีและฝันดีล่วงหน้าครับ