หนังสือเตือนใจของเรา 168 : ทำอะไรที่แตกต่าง การมองเห็นก็เปลี่ยนไป

หนังสือเตือนใจของเรา_steemit copy.jpg

วันนี้ผมตัดผม ปกติแล้วผมจะนำน้ำมาลูบให้ผมเปียก แล้วค่อยตัด เพราะว่าเวลาผมเปียก ผมจะรวมตัวกันเป็นช่อ ทำให้ผมมองเห็นว่าควรจะตัดตรงไหน ให้เป็นทรงครับ

แต่วันนี้ผมลองตัดโดยไม่ใช้น้ำลูบผมดูครับ ปรากฎว่าตัดยากมาก มองผมไม่ชัดเลยครับ ว่าควรตัดตรงไหนดี

สุดท้ายก็ตัดเสร็จครับ ผมอาบน้ำสระผมเรียบร้อย เช็ดผมให้แห้ง ปรากฎว่าเห็นชัดเจนเลยครับ ว่าตัดผมแหว่ง เกือบเป็นทรงกะลาครอบเลยครับ 55

การตัดผมในวันนี้ ผมได้รับข้อคิดที่ดีอย่างนึง นั่นก็คือ สิ่งเล็กน้อยที่เราไม่ได้ทำแค่บางอย่าง อาจจะทำให้การมองเห็นของเราเปลี่ยนไปครับ

เหมือนการใช้ชีวิตของเรา การที่เรายังก้าวไปข้างหน้า หรือทำในสิ่งที่เราหวังไม่ได้ เป็นเพราะว่าเรามองไม่เห็น เราไม่รู้ว่าควรจะต้องทำอย่างไร ถึงจะสามารถทำสิ่งที่เราต้องการได้สำเร็จครับ

แล้วจะทำอย่างไรดี เราถึงจะสามารถทำได้สำเร็จ

สำเร็จอาจจะเป็นคำตอบที่ยากจะตอบว่าทำอย่างไร เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว ใครๆก็สามารถเป็นได้หมด ซึ่งนั่น ไม่ใช่สิ่งที่ยาก และแตกต่างจากคนอื่น

การหาจุดเช็คพอยท์ของการเดินทางตามความฝันของเรา จึงเป็นเรื่องสำคัญครับ เพราะจะทำให้เราไม่เดินทางเหนื่อยเพราะไม่รู้ทิศทางที่เรากำลังจะไปครับ

จุดเช็คพอยท์ คือ การที่เราตั้งโจทย์ในการแก้ปัญหาไปทีละอย่าง หากทำแล้วได้หรือไม่ได้ นั่นคือเราพบจุดเช็คพอยท์แล้วครับ

จากจุดเช็คพอยท์ เราจะพบเส้นทางที่ต่อยอดไปอีกครับ เมื่อเราเดินทางไปตามจุดเช็คพอยท์ของปัญหาที่เรากำหนดไว้ เราก็จะพบการแก้ปัญหาไปเรื่อยๆ จนในที่สุด เราจะพบทางที่ใช่ และนำไปสู่ความสำเร็จที่เราต้องการครับ

ส่วนมากสิ่งที่เราคิดกับความเป็นจริง ไม่เหมือนกันครับ อย่าได้ยึดติดความคิด แต่ค่อยๆลงมือทำไปเรื่อยๆ ทีละจุดเช็คพอยท์ แล้วเราจะไม่เดินทางแบบเหนื่อยมากเกินความจำเป็น และพบทางที่จะไปแก้ปัญหาต่อตามความเป็นจริงด้วยครับ ไม่ใช่เป็นการคิดไปเอง

การลงมือทำที่เป็นระบบ ไปทีละขั้นตอน จะทำให้เรามองเห็นทางที่จะไปชัดยิ่งขึ้นครับ

2017-11-25 14.14.40_2.JPG