เราใช่ไหม ที่หยิบยื่นความตายให้พวกเขา?

Dear All Steemian Friends.

Photo By @tookta

---

::: เราเคยบอกกับคุณ @sunisa ไว้ว่า จะโพสต์เรื่องน้องหมา ที่เราเคยเก็บมาเลี้ยง
ตอนเรา เป็นเด็ก เลี้ยงไว้สองตัว ก็ตายหมด ทั้งสองตัว แต่สาเหตุ การตายของเขา
นี่สิ โหดร้ายที่สุดเลย ทำให้เรา จดจำ ไม่เคยลืมเลือนเลย

::: วันหนึ่ง หลังเลิกเรียน ระหว่างทางกลับบ้าน เราเห็นน้องหมา อายุประมาณเดือน
กว่า สีดำ เป็นตัวเมีย น่ารักมาก แต่มันคงไม่สบาย เพราะมันกำลัง กินหญ้าข้างทาง
เราจึงหยุดดู อยากรู้ว่ามัน จะดีขึ้นมั๊ย? และมันจะไปไหนต่อ? เพราะว่าแถบนั้น ไม่มี
บ้านคนเลย ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ที่เราเฝ้าดูมัน มันอาเจียน สองสามครั้ง เราสงลาร
มันมาก แต่ก็ไม่รู้ จะทำยังไงดี เพราะเราอาศัย อยู่กับน้าสาว (น้องของ แม่เรา) บ้าน
เราก็จนมาก คือ ถ้าจะเอาไปเลี้ยง ก็ไม่รู้ว่า จะเอาอะไร ให้มันกิน ลำพังตัวเราเอง ก็
ยังเอาตัวไม่รอด....ที่บ้านเรา จะหุงข้าว วันละสองครั้ง ตอนเช้ากับ ตอนเย็นเท่านั้น
และตักได้ คนละหนึ่งจาน จะไม่มีการเติมจานที่สอง อิ่มหรือไม่อิ่ม ก็ต้องพอแค่นั้น

---

Photo By @tookta

---

::: พอน้องหมาดีขึ้นมันก็เริ่มเดินตามเรา เราจึงบอกน้องหมาไปว่า "อย่าตามเรามา
เลยนะ ขอร้อง เราไม่มีปัญญาเลี้ยงหรอก" แต่น้องหมา ก็ไม่เชื่อ จึงจำใจต้องเลี้ยง
มัน.....เราต้องแบ่งข้าว กับน้องหมา คนละครึ่งทุกมื้อ อิ่มบ้างไม่อิ่มบ้าง แต่ก็สุขใจ
เหมือนมีเพื่อน ที่รู้ใจ.....เขาตามไปโรงเรียน กับเราทุกเช้า และกลับบ้านพร้อมกัน
ทุกเย็น......อยู่มาเช้าวันหนึ่ง ระหว่างทาง ไปโรงเรียน (เราตั้งชื่อ ให้เขาว่า "เล็ก")
น้องหมา ไล่จับนก ที่กลางทุ่งนา ปกติแล้ว เขาจะตามเราไป ที่โรงเรียนทีหลัง แต่
วันนั้น เราไม่เห็น น้องหมาเลย ทั้งวัน จนกระทั่ง โรงเรียนเลิก.....ระหว่างทางกลับ
บ้าน เราพยายาม มองหาเขา ตลอดทาง จนถึงบ้าน เราเดินตามหา น้องหมาทุกที่
ที่คิดว่าเขาจะไป แต่ก็ไม่มีวี่แวว จนในที่สุด น้าสาวก็บอกเราว่า "โน่นอยู่ในกระทะ"
เราแทบไม่เชื่อหูตัวเอง มองไปที่กระทะ ก็เห็นเนื้ออะไรสักอย่าง คิดว่าเป็นผัดกระ
เพรา....เราเข่าอ่อนเลย เดินไปร้องไห้ ที่ริมคลองคนเดียว

::: น้าชายเป็นคนร้อยเอ็ด หลังจากแต่งงาน กับน้าสาวก็ย้ายมาอยู่ ที่อรัญฯด้วยกัน
ที่หมู่บ้านเรา ไม่มีใครชอบน้าชายเลย แกเป็นคนที่ แปลกมาก แกกินสัตว์ ทุกชนิด
น้องหมา ข้างบ้าน มีเจ้าของนะ แกก็ไม่สน ตัวแย้ ตัวเหี้ย แกฟาดเรียบ น้องหมาตัว
ที่สองของเรา แกก็เอาไป ผัดกระเพราอีก เราเสียใจมากๆ รู้สึกผิด มันเหมือนกับว่า
เราพาพวกเขา มาสู่ความตาย....ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เราก็ไม่คิดที่จะเลี้ยงน้องหมา
อีกเลย จนกระทั่ง มาเจอ ลิลลี่ กับโรสซี่ เพราะคิดว่า เราปกป้อง พวกเขาได้ จึงตัด
สินใจเลี้ยงพวกเขา

---

Thank you for visiting my post!

ขอบคุณ เพื่อนๆทุกคน ที่ติดตาม เรื่องราว ของเราเสมอมา
ขอบคุณสำหรับ อัปโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กัน
Much Love @tookta