คืนแรก ที่กรุงเทพฯ แดนศิวิไล # My First Night In Bangkok.

Dear Steemians Friend

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ Steemians

วันนี้นั่งฟังเพลง "One night in Bangkok" ก็คิดถึง My first night in Bangkok
คืนแรก ในกรุงเทพฯ ของตัวเอง เรานั่งรถเมย์ สาย 75 จาก สถานีรถไฟ - สวนธน
ตอนนั้น ยังไม่รู้เลยว่า จะไปที่ไหน? เห็นป้ายเขียนไว้ว่า สวนธน ก็คิดไปว่าเราคง
จะนอนในสวนนั้นได้ ไม่รู้เลยว่า เขามีเวลาปิด - เปิดด้วย และอีกอย่าง เราก็มีเงิน
เหลือจาก ค่ารถไฟแค่ 52 บาท จำเป็นต้อง ประหยัดให้มากๆ ไม่งั้นไม่รอดแน่ๆ

......จริงๆแล้ว ก็น่าสมน้ำหน้าตัวเองนัก อายุแค่ 14 ปี ปีกกล้า
ขาแข็ง อยากหนี เข้ากรุงเทพฯคนเดียว ก็เป็น อย่างนี้แหล่ะ
สมแล้ว ไม่รู้จัก คิดหน้า คิดหลัง ให้ดีเสียก่อน

......พอรถเมย์ไปถึงกิโล9 เลี้ยวเข้าถนน ประชาอุทิศ เรามองเห็น ทางด่วน
และใต้ทางด่วน ก็มีสนามหญ้า เป็นเหมือน สวนหย่อมเล็กๆ ก็คิดว่า "นี่แหล่ะ
เหมาะที่จะเป็น ที่นอนสำหรับคืนนี้ที่สุดเลย" และแถวนี้ ดูเหมือนว่า จะหางาน
ไม่ยาก เพราะว่า เราเห็นตึกสูงๆ เยอะแยะไปหมด

......ตอนนั้นก็มืดแล้วด้วย ประมาณ 2 - 3 ทุ่ม เห็นจะได้ หิวจนท้องร้องจ๊อกๆเลย
เราจึง ซื้อแค่น้ำ กับขนมปัง กลัวเงินหมด ก่อนที่จะ ได้งานทำ แต่สนามหญ้าใต้
ทางด่วนนี่ เรายอมรับเลยว่า มันนิ่มกว่า พื้นฟากไม้ไผ่ ที่บ้านเราซะอีก...5555

......ปลอบใจตัวเอง ไปงั้นแหล่ะ เรามองไปลอบๆ เห็นคนไร้บ้าน นอนแถวๆนั้น
อีกสี่คน เอาล่ะ อย่างน้อย ก็ยังมีเพื่อน เราพยายามนอน แต่ก็ นอนหลับๆ ตื่นๆ
เพราะความกลัว และ หวาดระแวง ของตัวเอง พอกลางดึก อากาศก็เริ่มเย็นเรา
พยายาม แต่งตัว ให้เหมือนเด็กผู้ชายมากที่สุด

---

---

......พอใกล้สว่าง เหตุไม่คาดฝัน ก็มาเยือนเรา ตำรวจ สายตรวจ
มาปลุกเรา ทำเอาเรา ตกใจแทบช็อค เขาเอาไฟฉาย ส่องหน้าเรา
แล้วถามว่า "มานอนทำไมตรงนี้เนี่ย?" เอาแล้วตู จะโดนจับมั๊ยเนี่ย?
เขาบอกให้เราลุกขึ้น "หันหลังไป" แล้วตำรวจคนนึง ก็ค้นตัวเรา พอ
ค้นหาอะไรไม่เจอ ก็บอกให้เรา หันหน้ากลับมาหาเขา แล้วก็ถอดหมวก
ของเราออก พอเขาเห็นผมของเรา ก็ผงะ ถอยห่างเรา ไปก้าวนึง แล้วพูดว่า
ตำรวจ "อ้าว! ผู้หญิงนี่หว่า" แล้วเขาก็ลดไฟฉายลงจากหน้าเรา แล้วถามว่า
ตำรวจ "แล้วบ้านอยู่ที่ไหน?"
เรา "อรัญฯค่ะ"
ตำรวจ "มาคนเดียวเหรอ?" เราพยักหน้า
ตำรวจ " กินข้าวรึยัง พวกพี่กำลังจะออกเวร ไปกินข้าวด้วยกันมั๊ย?"
อ้าว เฮ้ย ตำรวจจริง รึเปล่าวะเนี่ย เราคิดในใจ แล้วตอบไปว่า
"ไม่ค่ะ กินอิ่มแล้ว อีกไม่นานเพื่อนก็จะมารับแล้ว" เราโกหก
แล้วตำรวจอีกคน ก็เดินกลับไปรอที่รถ ส่วนคนที่พูดกับเรา
ก็เริ่ม เดินถอยห่าง จากเรา อีกสอง สามก้าว แล้วก็พูดว่า
ตำรวจ " ไม่ไปกินข้าวกับพวกพี่แน่นะ ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"
เรา "ไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะ" "ไม่ได้เกรงใจ แต่กลัวโว้ย" เราคิดในใจ
แล้วเขาก็เดินไปขึ้นรถ กับเพื่อน เราได้ยินพวกเขาคุยกันว่า
"ทีแรกนึกว่าผู้ชาย"
"แล้วตอนที่มึงค้นตัวเค้า มึงไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ ส่วนเว้า ส่วนโค้ง?"
โห แน่ใจนะว่าเป็นตำรวจจริงๆ นินทากัน ระยะเผาขน เลยเหรอ?

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ที่ติดตามเรื่องราว ของเราเสมอมา
ขอบคุณสำหรับ อัปโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กัน
Much Love @tookta

---

---